Doorgaan naar artikel
Terugblik: Jurassic Park II & III
Frank Roosendaal
Frank Roosendaal
Profiel

Het onlangs verschenen Jurassic Park 3D is ons entertainmentproduct van de week. Ook zal er volgend jaar een vierde deel van de reeks gaan verschijnen. Dit maakt het een goed moment om even terug te blikken op de andere twee Jurassic Park films die er in de tussentijd uitgebracht zijn.

Jurassic Park II liet na het eerste deel vier jaar op zich wachten. Gezien het succes van het eerste deel waren de verwachtingen voor The Lost World: Jurassic Park (1997) natuurlijk hoog gespannen en deze werden slechts deels ingelost. Een geheel nieuwe cast, aangevuld door Jeff Goldblum als Ian Malcolm, werd aangeboord en het tweede boek van Michael Crichton werd gebruikt als basis. Opmerkelijk feit is dat Crichton het boek schreef onder druk na het succes van de eerste Jurassic Park film. Zijn boek The Lost World werd dus geschreven zodat er direct daarna een film van gemaakt kon worden. Desalniettemin wijkt de film aardig af van het boek.

Het verhaal van The Lost World: Jurassic Park was zo lek als een mandje en mistte het vernieuwende dat het eerste deel had. De cast vertrekt naar Isla Sorna, alias Site: B, een eiland naast Isla Nublar waar Jurassic Park zich afspeelt en waar na de evenementen uit het eerste deel dinosaurussen vrij rondlopen. Op dit eiland werden naar verluid de dinosaurussen gekweekt die uiteindelijk in Jurassic Park te zien zouden zijn (al zien we in het origineel dat er eveneens dino’s gekweekt worden op Isla Nublar). Ondanks dat er veel mankeert aan de film zijn er absoluut positieve elementen te vermelden. Zo zijn er een aantal scenes die het gebrek aan de kwaliteit van de rest van de film aardig goed maken.

[one_half][/one_half][one_half_last][/one_half_last]

Zo is er de scene waarin de twee Tyrannosaurussen op zoek zijn naar hun baby die door het team van Malcolm meegenomen is voor medische behandeling. Het moment dat zij hun kind komen halen bij de trailer waarin het team haar onderzoekt is ontzettend spannend en ondanks het gebrek aan geloofwaardigheid waar de scene soms aan lijdt Spielberg-waardig. Ook de Velociraptors die in het hoge gras op mensen jagen is wat spanning en de manier waarop het in beeld gebracht is een absoluut hoogstandje. Het is alleen jammer dat het einde van de film bijna alles wat er daarvoor opgebouwd is compleet de grond in stampt wanneer de T. Rex zich een weg door San Diego baant.

Alles waar The Lost World: Jurassic Park teleurstelde werd door Jurassic Park III (2001), die geen afzonderlijke titel droeg, veelal verergerd. Dit was de eerste film die niet gebaseerd was op een boek van Michael Crichton en ook de eerste die niet door Spielberg maar door Joe Johston geregisseerd werd. Dit was blijkbaar genoeg om er een absolute teleurstelling van te maken.De positieve punten zijn schaars. De terugkeer van Sam Neil’s personage, Alan Grant, was er één van. Verder werd er de Spinosaurus geïntroduceerd: een dinosaurus nog groter en nog dodelijker dan de T. Rex die de eerste delen domineerde. Voor de T. Rex fans was dit echter alleen een nadelige introductie, gezien de T. Rex in de eerste confrontatie gelijk het onderspit delft en daarna niet meer in de film voorkomt.

[one_half][/one_half][one_half_last][/one_half_last]

De Velociraptors spelen een veel grotere rol in deel drie dan de T. Rex deed. Helaas is het juist de laatste scene waarin waarin Grant met ze probeert te communiceren er eentje die de complete film vernietigt. De Raptors lijken hier namelijk redelijk denkende wezens, terwijl we ze juist kennen en liefhebben als ‘killing machines’.

The Lost World: Jurassic Park was een film die voor de fans wel aardig was maar niet meer dan dat. Jurassic Park III zou het adjectief verschrikkelijk niet misstaan. Dit zorgt ervoor dat de hoop op een beter vierde deel groter wordt. Tegelijkertijd weet het merendeel van de fans dat de kans dat dit daadwerkelijk gebeurt klein is. Deze fans kunnen komende tijd gelukkig nog genieten van de 3D versie van het eerste deel die nu in de bios draait.