nieuws
Recensie: De zoon van Superman
De Zoon van Superman vertelt het verhaal van Jon Kent. Het enige wat hij van zijn ouders weet is dat zijn moeder Lois filmscripts schrijft en zijn vader er niet meer is.
“In meer dan 50 jaar is er niet zo’n heftige zonne-activiteit gemeten als dat er nu is”. Het boeit de tiener Jon niet zoveel, hij speelt liever een spelletje op zijn computer. Toch weet hij niet wat voor effect deze zonne-activiteit op zijn leven gaat hebben. Jon is gek op een meisje uit zijn klas en durft haar maar net mee uit te vragen, en het lukt! Om van de opwinding bij te komen gaat hij even naar het toilet om zich op te frissen. Daar stort hij in elkaar en merkt hij het voor het eerst dat hij superkrachten heeft.
De wereld is veranderd: de helden van de Justice League of America zijn ouder geworden en er ontbreekt er een, namelijk Superman. De Man van Staal zou zijn omgekomen in Europa. Wonder Woman, Green Lantern, Aquaman, Flash, Batman en Martian Manhunter hebben de wereld vrijwel bevrijd van boosdoeners op één terroristische groep na, de Supermen genaamd. Deze groep pleegt aanslagen waarbij veel mensen omkomen.
De strip is gehuld in een hardcover en is 96 pagina’s lang. Hoewel het verhaal soms wat tekstpanelen lijkt te missen, doordat de ene scene plotseling over gaat in een andere is desalniettemin goed te volgen wat er gebeurt. De tekeningen zijn oogstrelend en voldoende gedetailleerd. De achtergronden van de pagina’s lopen mooi door achter de panelen en teksten.
Het verhaal had echter beter gekund. Naast dat het enkele keren moeilijk te volgen was, was er bij sommige gebeurtenissen wel wat meer uitleg nodig. Het had bijvoorbeeld leuk geweest als er iets meer over de jeugd van Jon bekend was geworden. Daarnaast is dit een stripboek dat op zichzelf staat, maar enige kennis van de strips van DC Comics is vereist, anders wordt dit verhaal alleen maar moeilijker om te begrijpen.
Doormiddel van de mooie tekeningen van J.H. Williams III heeft de strip een goed uiterlijk gekregen. Helaas is het verhaal, door Howard Chaykin en David Tischman, nogal ingewikkeld, vooral als er wat basiskennis mist. Als de lezer wel wat meer kennis heeft over de Justice League en dergelijken is het verhaal beter te volgen. De strip is geen instapmodel voor nieuwere lezers.
