review
Recensie: Mud
Conclusie
Het is raar dat Nicholas in zo'n korte tijd weer zo'n goede film weet uit te brengen. Mud is knap geschoten, geweldig geacteerd en briljant geregisseerd. Ondanks het rare einde, waarin Nicholas opeens kiest voor een grootse Hollywoodeske finale, is Mud van begin tot eind meeslepend. Maar of de liefde bestaat en wat het precies is, daar geeft Nicholas uiteindelijk geen antwoord op.Vorig jaar schreef en regisseerde Jeff Nichols nog Take Shelter, dit jaar komt hij alweer met Mud. Een film die even mooi geschoten is, maar nog dieper dan Take Shelter graaft naar antwoorden op lastige vragen.
In het zuiden van de Verenigde Staten voltrekt zich het coming-of-ageverhaal van de jonge jongens Ellis (Tye Sheridan) en Neckbone (Jacob Lofland). Eerstgenoemde woont op een rivier in een boothuis en ziet hoe zijn moeder zijn hardwerkende vader wil verlaten. Wegens regelgeving zal een scheiding tot gevolg hebben dat het leven bij de rivier voor alledrie ophoudt. Ellis’ vriend Neckbone woont in een woonwagenkamp, waar hij (enigszins) wordt opgevoed door zijn oom, die amper aan de kamperclichés ontsnapt. Op een dag speuren de twee jongens de rivier af naar een volgend avontuur en vinden Mud (Matthew McConaughey) op een eilandje. De verstekeling vult het hoofd van de twee jongens met avontuurlijke en romantische verhalen: over hoe zijn vriendin Juniper (Reese Witherspoon) is vreemdgegaan en hij haar nieuwe minnaar (die losse handjes bleek te hebben) heeft vermoord, en over zijn plan om met Juniper te vluchten van de politie en haar belagers. Gedesillusioneerd over de liefde door hun eigen thuissituatie, besluiten Ellis en Neckbone Mud te helpen.
“Waar is de liefde?” lijken de jeugdige hoofdrolspelers zich te vragen. In eerste instantie lijken het vooral de vrouwen te zijn die schuld hebben aan het vernietigen van relaties. Zo wordt Ellis’ vader gedumpt door zijn ondankbare moeder, is Muds Juniper vreemdgegaan en ondervindt Ellis ook hoe het is om genegeerd te worden, wanneer zijn veel oudere vriendinnetje hem opeens niet meer ziet staan. Even lijkt Nicholas vrouwen neer te zetten als succubi die als enkel doel hebben mannen te kwetsen en hen voor hun karretje te spannen. Langzaamaan wordt duidelijk dat het vooral het gebrek aan inlevingsvermogen bij mannen is waarom alles de mist ingaat, waarom Ellis’ moeder weggaat en Juniper vreemdging. De jongens komen erachter dat de liefde niet eenduidig is, maar fluïde en troebel. Het is heerlijk rustig hoe de film zich ontvouwt naar deze wendingen toe, maar ze nooit presenteert als grote wendingen.
En die boodschap komt over, want in Mud is de gehele cast nagenoeg perfect. Zij dragen de tekortkomingen van hun personages en maken ze volledige personen, die echt iets te vertellen hebben. Vooral de nieuwbakken acteurtjes weten hun personages overtuigend neer te zetten. Sheridan als de jong verbitterde Ellis, die op zoek is naar bevestiging, en Lofland geeft goed gestalte aan de typische woonwagenparkbewoner Neckbone met bijbehorende onverschillige blik. Dan is er nog McConaughey. Hij weet tegenwoordig bijna elk personage dat hij speelt geweldig te maken. Zijn naam op een filmposter begint een stempel te worden om naar die film te gaan. Eveneens komt Whiterspoon goed uit de verf als prinses van het kampertuig. Het klopt allemaal: de acteurs weten de geest van het zuiden te vangen, in hun accent en in hun maniertjes. Mud laaft aan het idee van het simpele zuidelijke leven, met simpele mensen, in een tijdloos dorpje (waar iedereen blank is).
Dit gevoel wordt perfect aangezet door Nicholas’ keuze om de tijd te nemen voor zijn shots en de prachtige omgevingen van Arkansas voor zichzelf te laten spreken. Door de setting voelt Mud wat Mark Twain-esk aan, en dan met name de avonturen van Huckleberry Finn. Het zuiden van de Verenigde Staten, de rivier, de twee jongens van een jaar of dertien, en hun onbevangenheid in hun zoektocht naar belevenis: het is echt een jongensavontuur. Aan het einde van Mud krijg je zin om boomhutten te bouwen en kikkers in de sloot te zoeken. Zo’n soort film heeft Nicholas met Mud gemaakt.
