nieuws
Eminem – The Marshall Mathers LP 2

Conclusie
Opvolger van MMLP of niet: MMLP2 laat het beste van de rapper naar boven komen. Eminem verwijst naar zijn verleden, combineert dit met het heden en weet op deze manier zijn teksten zo te schrijven dat zijn eigen levenswerk op papier verschijnt. Een god zal Eminem nooit worden, maar de titel koning van de hiphop mag hij dankzij zijn creatieve brein kordaat dragen.Waarom koning, als je ook God kan zijn? Eminem vraagt het zich af op zijn nieuwe album The Marshall Mathers LP2. Onmogelijk natuurlijk, maar de genialiteit is in elk stukje tekst te vinden. MMLP2 is de reïncarnatie van MMLP.
Op Encore (2004) zat Eminem aan de drugs, na het uitkomen van album Relapse (2009) was hij aan het afkicken. Duidelijke taal van de rapper op ‘Talkin’ 2 Myself’, afkomstig van het in 2010 verschenen Recovery. Het album sloot een roerige periode in zijn leven af en stond daardoor vol zelfmedelijden. Uiteindelijk is dit de weg terug naar de top geweest, maar de oude Slim Shady was nog ver te zoeken. De rapper die beroemd is geworden om zijn controverse was te lief geworden. De titel MMLP2 impliceert een vervolg op het in 2000 verschenen The Marshall Mathers LP, de periode waarin Em doorgebroken is. Het zijn hoogstens referenties, want The Real Slim Shady is opnieuw opgestaan in verbeterde vorm.
“Het is alsof ik in dit vuil de oude pijntjes aan het opgraven ben”, start de rapper op ruim zeven minuten durende ‘Bad Guy’. Het nummer verwijst in veel gevallen naar Stan maar het verhaal gaat nu over Matthew Mitchell, het broertje van de grootste fan van Eminem, zoals in zijn populairste nummer gerapt wordt. Een tocht met verwijzingen verpakt in geniale teksten is gestart. Zo stelt de rapper met een sample van ‘Time Of The Season‘ vragen over zijn vader in ‘Rhyme or Reason’ en hoopt hij samen met Nate Ruess op vergiffenis van zijn moeder in het pianoliedje ‘Headlights’. Tevens probeert hij op ‘Evil Twin’ het verschil te zoeken tussen zichzelf en Slim Shady, maar moet hij concluderen dat de twee persoonlijkheden onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Slim Shady zelf komt aan bod op ‘So Much Better’ waarin hij duidelijk aangeeft dat het een act is en dat hij van ons houdt (‘Kill You‘, ‘White America‘). Diverse beroemdheden worden belachelijk gemaakt op het Beastie Boys-georiënteerde ‘Berzerk’.
De kunst van Eminems teksten is dat deze voorzien zijn van vele metaforen. Hij legt ze uit, verduidelijkt ze en is zichzelf terdege bewust van hoe er over hem gedacht wordt. Op een uitstekende manier predikt hij op ‘The Monster’ (It’s nothing, I’m still friends with the…) dat hij vrede heeft met het bevriend zijn met een monster: een metafoor voor het beroemd zijn. Filosoferend werkt hij op ‘Rap God’ naar de stelling “waarom koning, als je ook God kan zijn” en ‘Legacy’ brengt zijn diepste gedachtes naar boven. Toch oppert hij tijdens ‘Brainless’ dat het gevaarlijk zou worden als hij hersenen zou hebben. Het delen van de gedachtes getuigt van eerlijkheid en zo is Eminem iedereen een stap voor met wat er toch al over de rapper gedacht wordt (‘Asshole’). Hij gaat de discussie met zichzelf aan en geeft antwoord op wat men ongevraagd wil horen. Zo kan het babbeltje rondom zijn controverse weer opgestart worden en is er voldoende stof om met een opvolger te komen.
De producties van MMLP2 zijn in handen van Rick Rubin, boezemvriend Dr. Dre en Eminem zelf. Zij worden bijgestaan door bekende namen in het hiphop-landschap: Alex Da Kid maakt een hysterisch nummer van ‘Asshole’ en Dj Khalil heeft een explosief ‘Survival’ afgeleverd. Rick Rubin brengt de jaren ’60 rock terug op de nummers ‘So Far…’ en ‘Love Game’. De muziek is typisch Eminem: simpel en effectief maar weet de raps kracht bij te zetten. Evenals bij de teksten zitten er in de muziek diverse verwijzingen naar eerder werk van de rapper.