review
Saving Mr. Banks
Conclusie
Saving Mr. Banks belicht de complexiteit van samenwerken, kunst en compromissen. Het gesteggel wordt ingekleurd met waarachtige persoonlijkheden van de hoofdrolspelers en vele bijrollen, zowel van Walts team als van Ginty’s jeugd. Het geheel wordt evenwichtig in beeld gebracht en is afwisselend genoeg om twee uur interessant te blijven. Er zit pijn in elk verhaal; niemand kan zonder. Maar als verlossing daarvan in jezelf zit is dat heus zo erg nog niet: ook magie is waar je wilt.Saving Mr. Banks (John Lee Hamcock) is een film over het getouwtrek tussen schrijfster P.L. Travers (Emma Thompson) en Walt Disney (Tom Hanks). Een amalgaam van zakelijke en persoonlijke aspecten voert de kijker langs de curiositeiten van het personage Mary Poppins en het scheppingsproces van een film in het algemeen.
Mrs. P.L. Travers is een afstandelijke dame met een degelijke muur om haar ziel. De boekenreeks die ze over Mary Poppins schreef ligt haar dicht aan het hart, terwijl ze het werk van Walt Disney klinklare onzin vindt en zelfs veracht. Deze is echter twintig jaar geleden al als een blok voor de fictieve nanny gevallen en vastbesloten haar naar het witte doek te halen. Voor beiden is Mary Poppins veel meer dan slechts een personage, maar ze begrijpen zo weinig van elkaar dat zij hem er bits van beticht een geldwolf te zijn en hij in haar vooral een mondig obstakel ziet. Het gaat er niet om óf Walt Disney de filmrechten in handen krijgt, het gaat erom hóe.
De film vertelt ons over de werkwijze van Walt Disney en wil ons zo een beetje van het bekende bedrijf laten houden. Toch is Walts faam van weinig belang: het echte leven vindt plaats binnen de muren van de repetitieruimte. Samen met de muzikale broers Richard en Robert Sherman (Jason Schwartzman en B.J. Novak) worstelen ze zich bladzijde voor bladzijde door het script, om erachter te komen dat Mrs. P.L. Travers niet van plan is ook maar enigszins toegeeflijk te zijn. Schwartzman en Novak geven de broers een amicale gedaante: optimistisch daveren ze door de pieken en dalen van het creatieve proces, ook al worden ze door Mrs. P.L. Travers’ animositeit om de haverklap tot wanhoop gedreven. Ook de andere personages zijn warmhartig; vooral de joviale taxi-chauffeur (Paul Giamatti) bouwt stap voor stap een volwaardige persoonlijkheid op.
De geschiedenis van het karakter van Mrs. P.L. Travers wordt uit de doeken gedaan door ons in te laten op fragmenten van haar jeugd. In het goud glooiende landschap waar ze in 1906 woonde als Ginty (Annie Rose Buckley) maakten het drankprobleem van haar vader (Colin Farrell) en het verdriet van haar moeder (Ruth Wilson) haar tot de stugge vrouw die ze in 1961 is. Maar haar jeugd maakte ook dat ze een wereldberoemd verhaal over familie, liefde en magie op papier kon zetten. Uiteindelijk kan ze pas verder met haar leven als ze in het reine komt met haar herinneringen: fictie en niet.
De film laat zien wat fictie doet met de mens en maakt zo dat de kijker hem ook als zodanig beschouwt. De echte Mary Poppins-kenner zal veel namen en deuntjes tot intonatie aan toe herkennen, maar Saving Mr. Banks geeft het verhaal over Mary Poppins vooral een kop en een staart. Wie haar nog niet kent, zal haar na deze film waarschijnlijk willen leren kennen. De zakelijke dimensie van de film deelt de magie gek genoeg extra kracht toe: het maakt het verhaal compleet. Daarbij geeft het script ook met veel humor lucht aan de zwaarte van Mrs. P.L. Travers’ persoonlijkheid en de vrolijke en herkenbare muziek maakt dat af.
