Doorgaan naar artikel
PostHuman
Frank Roosendaal
Frank Roosendaal
Profiel

Conclusie

PostHuman is een enigmatische korte film die absoluut niet voor de meest vernieuwende opzet gekozen heeft. Het overnemen van het anime-genre lukt prima maar zorgt er tegelijkertijd voor dat het iets laat zien wat menigeen al ontzettend vaak gezien heeft. Dit heeft als gevolg dat PostHuman oninteressant blijft en niet blijft hangen.

Elke vrijdagmiddag, om het weekend alvast in te luiden, is er op NieuwerwetsTV een korte film te bewonderen: van stop-motion animatie tot cartoons en science-fiction tot romantische drama. Daarnaast recenseert de redacteur van dienst de short. Bekijk deze keer PostHuman.

PostHuman is een korte sci-fi-animatiefilm. We zien hacker Terrence terwijl hij een gevangene genaamd Benjamin probeert te bevrijden uit een mysterieus complex. Om hierin te kunnen slagen gebruikt Terrence allerlei futuristische snufjes zoals robotwespen en hologrammen. Ook wordt hij bijgestaan door Kali, een vrouw wiens stem we horen maar wie we slechts een aantal seconden (naakt) te zien krijgen, en zijn hond.

Vanaf de eerste beelden is het duidelijk dat PostHuman heel erg zijn best doet om een anime-achtige stijl te na te doen. De tekenstijl is zelfs niet anders te omschrijven. Het toepassen van deze stijl lijkt zeer aardig te lukken maar is tegelijkertijd ook een minpunt. Iemand die bekend is met het genre zal namelijk niets nieuws kunnen ontdekken. Zo zal overdreven geweld en totaal onnodig naakt welbekend zijn bij menig anime-fan. Er moet hierbij wel vermeld worden dat de tekeningen zelf er uitstekend uitzien, evenals de animaties. Dit is alleen niet genoeg om PostHuman nog te redden.