review
Recensie: Loenatik, te gek!
Conclusie
Voor de liefhebber is Loenatik, te gek! als thuiskomen. De oud-bewoners hebben door de jaren heen niets van hun sympathie ingeleverd. Ook wie in het verleden verstoken is gebleven van het fenomeen mag de tweede film van Loenatik verwelkomen als een aanwinst voor het Nederlandse filmlandschap. De film is niet alleen grappig en vindingrijk, maar ook erg mooi in beeld gebracht.Hoe het leven van de vijf kleurrijke hoofdpersonen in de psychiatrische inrichting Zonnedael was, weet menigeen door het succes van de televisieserie (1995-2001) en Loenatik de Moevie (2002). Ruim tien jaar later zijn Martin van Waardenberg en Karen van Holst Pelikaan aan het schrijven geslagen voor een vervolg. Zij vertolken tevens de rollen van ex-majoor De Majoor en de romantische Bep Brul.
Er is veel veranderd in de tussentijd. Directeur Bomhoff (Walter Crommelin) is inmiddels locoburgemeester en de psychiatrische patiënten moesten weg uit de kliniek, terug de maatschappij in. Zo werkt De Majoor voor de plantsoenendienst en staat overgevoelige dierenliefhebber Dokter Doolittle (John Buijsman) aan de lopende band van een kippeninpakfabriek. Ook vreetzak Fats (Dick van der Toorn) en chagrijn Mevrouw de Haas (Judith Bovenberg, i.v.m. ziekte van Catherina Haverkamp) hebben – meer tot hun spijt dan tot hun vreugde – een nieuwe plek in de samenleving. Wanneer Zuster Ten Hoeven (Jacqueline Blom) ontvoerd blijkt, staat de bende binnen de kortste keren klaar om haar te redden. Een spannende zoektocht volgt, boordevol gekkigheid maar vooral vervuld van liefde: eens familie is immers altijd familie.
De film opent nostalgisch met wat oude beelden, maar past zich feilloos aan de hedendaagse samenleving aan. Zo wordt er eigentijds gescholden en tweet Mevrouw De Haas er op los. Behalve de personages heeft ook het verhaal zelf pit: onder andere inbraak, een helikoptervlucht en een frappante martelscène houden de spanning er op een heel natuurlijke manier in.
Eigenlijk zijn alle facetten van de film eigenzinnig en prijzenswaardig. De bombastische muziek geeft de scènes extra flair, de dialogen zijn vlot en grappig en de montage is intelligent: er zijn veel grappige overgangen. De verschillende locaties waar gefilmd wordt – van tv-studio tot militair terrein en van naaiatelier tot friettent – zijn met zorg ingericht.
Loenatik, te gek! is een integere film met personages die stuk voor stuk om op te vreten zijn. Ze leven in hun eigen wereld, maar wanneer ze in aanraking komen met de realiteit veroorzaakt dat misverstanden, geen narigheid. De bijrollen, met onder andere Ten Hoevens warme buurvrouw (Anneke Blok), geven de vijf grote persoonlijkheden genoeg ruimte. Terwijl ze met veel bombarie hun zuster zoeken, vindt deze zichzelf en haar moederlijke kwaliteiten terug in het huis van de charmante maar machteloze René (Mark Rietman) en zijn vijf koters. Zijn gezin is een frisse toevoeging aan het gezelschap.
