Doorgaan naar artikel
Recensie: Elephant Song
Douwe Knook
Douwe Knook
Profiel

Conclusie

De Britse psychologische thriller Elephant Song weet op slimme wijze de kijker continue te intrigeren. Doordat het verhaal zowel voor kijker als personages slechts langzaam ontrafelt, weet de film telkens genoeg te verrassen. Verder is Elephant Song vooral een vaardig gemaakte film in de stijl van de klassieke Britse detective.

In Elephant Song volgen we Dr. Green (Bruce Greenwood) die probeert te achterhalen wat er met zijn collega Dr. Lawrence (Colm Feore) gebeurt is. Na een gesprek met patient Michael Aleen (Xavier Dolan) is Lawrence verdwenen en sindsdien heeft niemand meer iets van hem vernomen. Green sluit zichzelf op in een kantoor met de mentaal instabiele Aleen om het brein van de jongen te ontleden en te achterhalen wat er gebeurt is. Daarnaast wordt deze confrontatie afgewisseld met een verhoor van Green en de betrokken zuster Peterson (Catherine Keener) door agent Taylor (Larry Day). In deze gesprekken wordt teruggeblikt op het voorval en moet Green zich verantwoorden voor zijn acties.

Elephant Song Afbeelding 1

Wat Elephant Song tot een intrigerende thriller maakt is dat je als kijker net zo in het duister tast als de hoofdpersoon. Regisseur Charles Binamé schat zijn kijker duidelijk intelligent in en geeft slechts stukje bij beetje het verhaal prijs. Dit maakt dat de film enigszins doet denken aan een detective. Met name de onvoorspelbare Aleen speelt hier een belangrijke rol in. Hij komt continue met verhalen die schipperen tussen waarheid en leugen en zet Green (en de kijker) telkens op het verkeerde been. De enige constante factor lijkt dat elk verhaal uitkomt op Aleens obsessie met olifanten. Hoewel Dr. Green als hoofd van de inrichting, een zekere autoriteit heeft, weet Aleen deze constant te ondermijnen. Acteur Xavier Dolan maakt van Aleen echter geen volledige psychopaat. De jonge Aleen blijkt soms opvallend kinderlijk en lijkt dan vooral behoefte te hebben aan warmte. Tegelijkertijd is hij slim en manipulatief genoeg om Green het bloed onder de nagels vandaan te halen. Doordat Greens privésituatie nogal onder druk staat, heeft deze echter geen behoefte naar huis te gaan. Bij vlagen lijkt het wel of beide personages genieten van hun confrontatie.

Elephant Song is vooral een mooie en vaardig gemaakte genrefilm in de traditie van de psychologische thriller en de Britse detective. Door de vrij simpele setting, twee verhoren in twee kantoren, zijn het vooral het goede acteerwerk en de sterke dialogen die de film dragen. Bovendien is de setting wel met veel oog voor detail ingericht en weet regisseur Binamé dit mooi in beeld te brengen. Zoals in elke goede detective vallen uiteindelijk alle stukjes precies op hun plek en blijken eerdere details toch van belang is het verdere verloop van het verhaal.