nieuws
The Eagleman Stag
Conclusie
The Eagleman Stag is prachtig in elkaar gezet: adembenemend mooi en met een diepe boodschap. Dit is waar shorts voor bedoelt zijn. De moeite, maar ook gedachtes, die hierin zijn gegaan betalen zich uit in een wonderschone short. The Eagleman Stag is een terechte winnaar van de BAFTA-award en getuigt van de talent van deze jonge filmmaker.Elke vrijdagmiddag, om het weekend alvast in te luiden, is er op NieuwerwetsTV een short film te bewonderen: van stop-motion animatie tot cartoons en science-fiction tot romantische drama. Daarnaast recenseert de redacteur van dienst de short. Bekijk deze keer The Eagleman Stag.
Dit knap staaltje stop-motion animatiewerk is van de hand van de Engelsman Michael Please. Hij studeerde aan verschillende animatiescholen. Zijn vele opleidingen hebben hem geen windeieren gelegd; The Eagleman Stag won in 2011 de British Academy of Film and Television Arts (de BAFTA) voor beste short. Het gehele proces duurde maar vijf maanden en dat terwijl er 115 set ups waren. Alles is gemaakt van een goedje dat Please achterin een kussen vond.
Please tackelt het fenomeen wat hij noemt het versnelde gevoel van tijd dat iemand ervaart bij het ouder worden. Het heden lijkt sneller te gaan dan zijn verleden. Stel het zo voor: als je niks van iets hebt en dan iets krijgt voelt dat als veel, maar heb je er al veel van, dan voelt één extraatje daarvan niet als heel veel. The Eagleman Stag gaat over een man geobsedeerd met de momenten in zijn leven en hoe nieuwe momenten weinig lijken toe te voegen. Zijn doel is deze marginalisatie van het heden tegen te gaan. The Eagleman Stag herinnert ons dat het leven inderdaad uit momenten bestaat en dat je tegen je dood aan alleen nog die momenten hebt om op terug te kijken. Met natuurlijk de angst de realisatie dat er niet alles uitgehaald is wat er in zat én dat het veel te snel voorbij is gegaan.
