nieuws
Recensie: Sabotage seizoen 1

Het eerste seizoen van Sabotage gaat vooral de boeken in als een geplaagd programma. Zo is het programma een te grote kopie van Wie Is De Mol? en kampte Sabotage met tegenvallende kijkcijfers. Het lekken van de mogelijke finalisten in april deed het programma niet veel goeds. Zonde, want het programma verdient meer credits.

Wie Is De Mol? meets Big Brother

Het concept van Sabotage is redelijk simpel van aard. Tien bekende Nederlands verblijven in een villa en moeten opdrachten uitvoeren. In hun midden is een saboteur die zich niet te opvallend gedraagt, maar in het midden is om zijn of haar kluis met geld te vullen. Het is aan de overige kandidaten om deze te ontmaskeren, danwel van hem of haar te winnen tijdens de opdrachten en zodoende de kluis met bij elkaar gespeeld geld op te eisen. Een link met het concept dat Wie Is De Mol? hanteert, is erg voor de hand liggend en in zekere zin ook aanwezig.

Sabotage gaat echter verder. Anders dan bij Wie Is De Mol? verblijven de kandidaten in een villa waar ze nog steeds gevolgd worden. Hierdoor zijn er buiten de opdrachten om ook saboterende acties te zien. Hiermee is het programma veel meer reality-tv en brengt twee succesvolle concepten samen: Big Brother in combinatie met Wie Is De Mol?. Sabotage krijgt een veel grotere commerciële insteek, wat voor een zender als Net5 bij uitstek geschikt is.

Als extra toevoeging is het de Saboteur die de touwtjes in handen heeft. Zo mag de Saboteur bepalen wanneer en wie er geëlimineerd wordt. Het kan op deze manier voorkomen dat dit een aflevering niet het geval is of juist twee deelnemers in één aflevering. Dit is een uitstekende vernieuwing en hierdoor komt de regie enigszins bij de saboteur te liggen.
[one_half]

[/one_half]
[one_half_last]

[/one_half_last]

De kandidaten

Het is inmiddels traditie dat programma’s als Wie Is De Mol? en Expeditie Robinson bekende Nederlanders als kandidaten hebben. Dit geldt tevens voor Sabotage. De kandidaten die aan Sabotage deelgenomen hebben waren divers te noemen: een politicus, sporters, modellen, acteurs en zangers maakten deel uit van de groep. Hiermee is een uiteenlopende groep bijeengekomen, waarbij iedereen al verdacht kan zijn door het beroep wat uitgeoefend wordt. Op zich is er weinig verkeerd aan deze insteek, want het succes met BN’ers is in meerdere programma’s al bewezen. Bovendien “kent” de kijker, mede door de achtergrond van de kandidaten, de deelnemers. Het is echter geen vernieuwende insteek en bij een programma als Sabotage had hier winst op behaald kunnen worden. Deze winst zou voornamelijk in het reality-deel van het programma meer tot zijn recht kunnen komen. Dit liep nu redelijk stroef en kwam nog al eens geregisseerd over. Met onbekenden zou dit veel minder het geval zijn, mede omdat dergelijke personen pas in het programma zelf hun “bekendheid” krijgen.

Ondergewaardeerd

Sabotage krijgt niet de credits die het verdient. De makers hebben het programma op prachtige wijze in elkaar gezet en bevatte de ingrediënten om wekenlang te kunnen puzzelen. De uitgekozen muziek was sterk en de gebruikte cameratechnieken wisten in veel gevallen mooie shots af te leveren. De opdrachten waren goed in elkaar gezet omdat er ruimte genoeg was om te kunnen saboteren. Het is dan aan de kijker en de deelnemers om deze acties eruit te filteren, waardoor de opdracht wel een belangrijk kenmerk van het programma is maar nog veel belangrijker hoe iedereen deze opdrachten invulling geeft. Verschillende disciplines vormden de basis van een opdracht en hierin kon een kandidaat uitschieten. Het verblijfsland Thailand had in veel gevallen een centrale rol. Tijdens deze opdrachten is het beste moment om te saboteren en dit werd dan ook regelmatig gedaan, waarin het niet altijd de saboteur zelf is die acties uithaalt. Hiermee worden zowel de kandidaten als de kijker continue op het verkeerde been gezet en kan iedereen zich bezighouden met de zoektocht naar hun saboteur.
[one_half]

[/one_half]
[one_half_last]

[/one_half_last]
Het reality-deel is een goede toevoeging, echter had hier wellicht iets meer mee gedaan kunnen worden. De Saboteur liep in het huis rond en het was duidelijk dat de kandidaten deze willen ontmaskeren. Meer saboterende-acties in huis doet in mindere mate een Big Brother gevoel overhouden. Ook kwam het programma soms als te geregisseerd over om echte spanning toe te voegen. Sterk is dat zaken die in huis gebeurden wel degelijk invloed hadden op de opdrachten en zo een prima combinatie tussen verblijf en opdrachten is gecreëerd. Ook de cliffhangers en onbeantwoorde vragen tijdens het programma waren op de correcte wijze toegepast, waarbij zelfs een aantal vragen tot de laatste aflevering geheim bleven. Het ‘oooh ja’-effect in de laatste aflevering, waar alle saboterende acties naar boven kwamen, gaf wel degelijk de onthullingen die tijdens de uitzendingen zelf op hadden kunnen vallen: een bewijs dat het goed in elkaar zat.

Conclusie

Sabotage is vermakelijk, spannend en een ware puzzel. Natuurlijk zijn er genoeg verbeterpunten, want onder andere het geregisseerde gevoel moet verdwijnen. Toch verdient Sabotage meer credits dan het heeft ontvangen. Het programma is op een mooie, deels vernieuwende en spectaculaire wijze in elkaar gezet.