nieuws
Recensie: It’s a Disaster
Het einde van de wereld is de laatste jaren al vaak voorbij gekomen. It’s a Disaster vertelt wat dat betreft niks nieuws. Toch voelt deze film als onontgonnen gebied: de naderende apocalyps speelt zich af binnen de vier muren van een huis in de buitenwijken van Los Angeles.
Todd Bergers filmtitel legt de loper uit voor allerlei woordgrappen. Maar de ramp waar het over spreekt is gelukkig niet de film zelf. In It’s a Disaster komt een vriendengroep bij elkaar voor een koppelbrunch. Het is Glens (David Cross) ontmaagding bij de vrienden van Tracy (Julia Stiles). De nerveuze gesprekjes, ongemakkelijke kennismakingen en achterklap maken deze eerste ontmoeting niet bijzonderder dan normaal. Totdat de groep doorkrijgt dat de televisie het niet meer doet, en de telefoons het niet doen, en de buurman opeens in een gaspak binnenkomt. Langzaamaan wordt duidelijk dat Los Angeles aangevallen is met een zenuwgas en de kans dat de groep het overleeft nihil is.
Hun naderende einde lijkt de genodigden minder te interesseren dan de onderlinge ruzietjes. Die ruzietjes zijn júist waar It’s a Disaster overgaat. Berger gebruikt de (naar alle waarschijnlijkheid) terroristische aanval als een vehikel om ons te laten zien hoe zelfingenomen en belachelijk mensen toch zijn. In plaats van zich te richten op overleven vallen ze allemaal in hun oude patronen, tot in het extreme vergroot. Emma (Erinn Hayes) en Pete (Blaise Miller) hebben ruzie over hun geheimgehouden scheiding. Shane (Jeff Grace) verzint allerlei complottheorieën over wat er gebeurd is, terwijl zijn vriendin het er van neemt en allerlei middelen uit het medicijnkastje opsnuift. En Glen, die staat erbij en kijkt ernaar.
De film is grappig, niet té zwartgallig en niet té flauw. Vaker dan eens gaan de mondhoeken omhoog, maar bulderen van het lachen is niet waar de film op mikt. Vooral David Cross als Glenn is een belangrijke spil. Zijn ongemakkelijke kennismaking met de groep en zijn droge reacties op hun neuroses zijn leuk. Berger heeft een scherpe pen vol sterke dialogen, die voortreffelijk geacteerd worden door de (naast Cross) toch wel onbekende cast. It’s a Disaster voelt als een fijne ontdekking vol talent, zowel aan de kant van de regie alsmede de cast.
It’s a Disaster is een grappige en claustrofobische film, waarbij het laatste deel helaas wat uit de toon valt bij het begin, maar zichzelf redt met het laatste shot. De filmtitel blijft nog wat onduidelijk. Is de ramp de terroristische aanval in Los Angeles of dat je aan je einde komt op een koppelbrunch met de neurotische vrienden van je date? Beide lijken in ieder geval even erg te zijn in It’s a Disaster.
