review
Hyrule Warriors: Age of Imprisonment

Al tientallen jaren maakt Omega Force, onderdeel van Koei Tecmo, hun populaire Warriors-franchise. Ooit begon het met Dynasty Warriors, maar de serie heeft vele uitstapjes gemaakt. Meerdere delen van Samurai Warriors en Orochi Warriors hebben verschillende maten van succes gehad en ook is de serie, met name in Japan, erg populair geweest voor gelicenseerde games. Zo hebben we sinds 2007 samenwerkingen met Gundam, One Piece, Berserk, Fire Emblem, Dragon Quest en meer voorbij zien komen. Ook zijn er al twee delen van Hyrule Warriors geweest, de cross-over met The Legend of Zelda. Vanaf donderdag 6 november kan de wereld eindelijk aan de slag met Hyrule Warriors: Age of Imprisonment, het derde Hyrule Warriors-deel. Wij hebben de game al helemaal grijs gespeeld en vertellen je er maar al te graag over.

Hyrule Warriors: Age of Imprisonment is geen direct vervolg op de eerdere Hyrule Warriors delen, dus je hoeft die games absoluut niet te spelen voordat je aan dit deel begint. Sterker nog, dit is pas de eerste Hyrule Warriors die officieel onderdeel is van de verhaallijn van Breath of the Wild en Tears of the Kingdom. In het begin van Tears of the Kingdom, dit is niet echt een spoiler dus maak je geen zorgen, valt Zelda in een gat en verdwijnt ze. Ze is terug in de tijd geraakt en ontmoet hier de oorspronkelijke stichter van Hyrule, Rauru.

Zelda is niet zomaar terug in de tijd gegaan, maar ze bevindt zich in de zogeheten ‘Age of Imprisonment’, een tijdperk dat gekenmerkt wordt door de ‘Imprisonment War’. In dit tijdperk was er een groot gevecht tussen goed en kwaad en zes wijzen proberen om het kwaad op te sluiten. Je ziet een klein beetje van de gebeurtenissen van deze oorlog in Tears of the Kingdom, dus als je dat spel hebt gespeeld, is de setting geen grote verrassing.

Hyrule is nog redelijk vredig wanneer Zelda aankomt, wat de perfecte gelegenheid is om je de kneepjes van het hacken-en-slashen te leren. Je speelt in het begin vooral als Zelda en in wat vriendschappelijke gevechten leer je hoe je moet aanvallen, verdedigen en wat voor speciale vaardigheden je allemaal tot je beschikking hebt.

Dit werkt prima, want het vechten is leuk en zit vol actie. Mocht je niet bekend zijn met Warrior-games, ook wel Musou-games genoemd, dan is het goed om te weten dat het spel minder draait om langzame, tactische één-op-één-gevechten en meer om grote veldslagen waarin je honderden vijanden verslaat. Dit doe je door snelle aanvallen te combineren met tragere, “heavy” aanvallen en wat voor speciale aanval daar uitkomt, hangt af van hoeveel knopjes je hebt ingedrukt tijdens je combo. Het is niet te ingewikkeld en vooral een kwestie van lekker maaien op je knopjes terwijl Zelda hordes monstertjes neer maait. Na wat oefengevechten ben je het systeem wel gewend en heb je ook Rauru en zijn zus Mineru tot je beschikking gekregen.

Helaas blijft de vrede niet al te lang bestaan, want Ganondorf is van de partij. Dus is het wachten tot hij iedereen verraadt en kwade krachten op begint te roepen om zo “The Imprisoning War” te starten. Het is voor de inwoners van Hyrule jammer dat Ganondorf hierin slaagt, maar zonder zijn legers monsters hadden we geen vijanden gehad om te hacken-en-slashen.

Want ja, Hyrule Warriors: Age of Imprisonment is een keiharde hack-and-slash-game en dat is genieten geblazen. Nadat Ganondorf zijn invasie van Hyrule gestart is, kleurt de hele kaart rood en is het aan jou om elk stukje land weer te bevrijden, wat vooral heel veel vechten betekent. Ga hierheen om de Rito te helpen, ga daarheen om de lokale bevolking een handje te helpen, of ga gewoon zelf gevechten zoeken om sterker te worden.

Dus je kiest iets op de wereldkaart en in negen van de tien gevallen leidt dit tot een veldslag. Je kan kiezen uit een aantal personages en gaat lekker vechten. Dit herhaal je tot je het verhaal hebt uitgespeeld of geen zin meer in het spel hebt. Dat laatste is bij ons absoluut niet voorgekomen. Wat het spel interessant houdt is dat er een ongelooflijk fijne voortgang is met betrekking tot wat je tot je beschikking hebt.

Elke paar gevechten speel je wel een nieuw personage, een nieuwe aanval, een nieuw voorwerp, een nieuw systeem of iets anders vrij. Het zorgt ervoor dat het spel continu aan het veranderen is. Soms gaat dit subtiel en stapsgewijs en soms is er opeens een gigantisch grote verandering doordat je iets bijzonders hebt vrijgespeeld. We houden het expres een beetje vaag, want het is leuk om zelf te ontdekken hoe knotsgek het wordt.

Hierdoor heb je amper door dat het spel zo ongelooflijk rustig en voorzichtig begint, maar na twintig uur spelen ben je bezig met bizarre, over-the-top actie en schieten flitsen en ontploffingen over je scherm terwijl je duizenden monsters verslaat. Het spel is dan misschien geen strategische ervaring, maar je bent toch continu aan het bedenken hoe je dingen zo efficiënt mogelijk kan doen of hoe je de zwakke plekken van vijanden zo goed mogelijk in je voordeel kan laten werken.

Een leuk onderdeel hiervan is alle voorwerpen die het spel rijk is. In Tears of the Kingdom kan je allerlei machines bouwen en gebruiken en ook Age of Imprisonment zit er vol mee. Je kan vlammenwerpers, bommen, raketten en ventilatoren inzetten om het tij te keren.

Daarnaast blijft het spel leuk omdat je op een gegeven moment zo ongelooflijk veel personages tot je beschikking hebt. Ze spelen allemaal behoorlijk anders, al zijn er een paar minder belangrijke personages die wel wat op elkaar lijken. Dus ja, er zijn veel grote eindbazen die je op een gegeven moment voor de twintigste keer in mootjes aan het hakken bent, maar het is toch weer een andere ervaring afhankelijk van welke vechters en welke voorwerpen je mee hebt genomen.

Hyrule Warriors: Age of Imprisonment is een geweldige hack-and-slash en een van de betere Warriors-spellen. De kleurrijke personages, interessante voorwerpen en de fantasierijke wereld van Hyrule zorgen er allemaal voor dat het leuk blijft om nieuwe dingen te ontdekken. De gevechten zijn van een hoog niveau door al die variatie en spectaculaire actie, alhoewel de beginuren van het spel wel wat traag kunnen aanvoelen, met name omdat je dan juist die variatie in personages, voorwerpen en aanvallen mist.

Het verhaal zelf is inhoudelijk niet noemenswaardig, alhoewel we moeten zeggen dat het wél erg vermakelijk is om eindelijk eens een Zelda-game met lekker veel ‘voice acting’ te hebben. Hyrule is een fascinerende wereld, maar de gemiddelde Zelda besteedt niet zoveel aandacht aan de personages. Het is fraai om iedereen regelmatig met elkaar in gesprek te horen gaan. Het is misschien maar goed ook dat het verhaal niet al te veel onthult, want dat zou betekenen dat elke Zelda-fan opeens deze spin-off met hele andere gameplay zou moeten spelen om het hele verhaal te leren. In plaats daarvan is het vooral een leuke uitbreiding. Het zorgt er in ieder geval weer eens voor dat onze handen jeuken om Tears of the Kingdom te gaan spelen!

Hyrule Warriors: Age of Imprisonment is vanaf 6 november exclusief verkrijgbaar op de Nintendo Switch 2.