review
The Forest

The Forest draait om de tweeling zussen Sara en Jess Price, beide gespeeld door Nathalie Dormer (Game of Thrones, The Hunger Games). Sara wordt gebeld vanuit Japan en krijgt te horen dat haar zus Jess is verdwenen in het Aokigahara bos. Dit woud onderaan de Fuiji berg staat bekend als een bos waar veel mensen zelfmoord plegen. De politie wilt daarom geen actie ondernemen; Jess is waarschijnlijk toch al dood. Omdat Sara problemen omtrent Jess altijd aanvoelt gaat ze naar Japan om haar zus te zoeken. Hier aangekomen raadt iedereen haar af om het bos in te gaan, maar toch zet Sara haar zoektocht voort. In het hotel naast het bos ontmoet ze Aiden (Taylor Kinney), de schrijver van een reisgids, die met haar mee zal gaan op zoek naar Jess. Hij zorgt ervoor dat ze met de boswachter Michi, die om de zoveel dagen opzoek gaat naar de lijken in het bos, mee kunnen. Zolang je op het pad blijft ben je veilig. Daarbuiten slaan je eigen angsten toe.

Foto: Just Film Distribution

Dit zou het moment moeten zijn dat de spanning echt begint. Maar elk moment van spanning wordt te duidelijk ingeluid en is tevens van een spookhuis-achtige zwakte. De computereffecten waren van een dusdanig slechte kwaliteit dat de film eerder gezien kan worden als een komedie. Zonde, want het verhaal zat op zich goed in elkaar. Met een aantal psychologische elementen die wat weg hadden van Black Swan. Maar deze waren weer zo opzichtig dat de spanning direct weg was. Hierdoor loopt de kijker eigenlijk voor op de film, omdat al duidelijk is wat er komen gaat.

Nathalie Dormer speelt de rollen van de zussen op een niet-noemenswaardige manier. Maar vooral de Japanse acteurs zijn tergend slecht. Omdat hun Engels van een laag niveau is zijn ze meer gefocust op wat ze zeggen dan hoe ze het acteren. Het lijkt wel dat regisseur Jason Zada zijn volledige budget heeft uitgegeven om Nathalie Dormer te casten. Want de rest is simpelweg troep. Alleen Hoshiko, een Japans schoolmeisje die Sara steeds tegenkomt in het bos, speelt haar rol als geest prima. Maar hoewel zij spanning moet toevoegen doet ze dit nauwelijks.

Het is zeer zonde dat een niet-Japanse regisseur deze film heeft gemaakt. Die had de mythe mogelijk meer eer aan kunnen doen. Nu is het een slappe horror, die een mooi Japans verhaal verpest. De film promoot eigenlijk alleen de prachtige natuur die Aokigahara te bieden heeft.