review
The Long Dark

The Long Dark kent een lange geschiedenis. De survival-simulator kwam al eind 2014 uit op Steam Early Access en verscheen in 2015 voor de Xbox One als een van de eerste twee games op het Microsofts Game Preview-platform. Inmiddels zijn we over de helft van 2017 en is het tijd voor de officiële release, waarbij voor het eerst een echte verhaalmodus is toegevoegd.

Het spel begint wanneer je met je vliegtuig crasht, terwijl je een geheimzinnige koffer vervoert die je van een oude bekende hebt gekregen. Tijdens de vlucht valt plots alle elektronica uit waarna je neerstort in een ijskoud en besneeuwd Canada. Aan jou als speler de taak om uit te zoeken wat er met het koffertje aan de hand is en waarom alle elektronica het heeft begeven.

De verhaalmodus geldt meteen als tutorial voor de werking van het spel. Stap voor stap leer je de basis van het overleven in de kou en wat daar allemaal bij komt kijken. Het toffe is daarbij dat het survival-aspect best wel diep gaat. Bij een game als Kona, dat ook survival-elementen bevat, gaat het er eigenlijk alleen om dat je het niet koud krijgt. In The Long Dark moet je op veel meer dingen letten. Zo zul je tijdig moeten drinken, eten, jezelf warm houden en slapen. Dit doe je door alles wat je op je pad vindt te verzamelen. Door middel van craften zul je ervoor moeten zorgen dat je de juiste hulpmiddelen krijgt om te overleven. Het is daarbij taak om goed in te schatten hoeveel tijd en energie alles kost. Regelmatig zul je het loodje leggen, omdat je net iets teveel wilt.

Hoewel er dus wel een tutorial is, schiet deze op alle vlakken tekort. Je krijgt aan het begin bijvoorbeeld de opdracht om sneeuw te smelten, maar nergens wordt verteld hoe je dit doet. Er zit dan niets anders op dan online op te zoeken hoe dit in zijn werk gaat. Het blijkt dan dat je standaard sneeuw verzamelt en dat je bij je kampvuur een optie hebt om het te smelten. Zo zitten er tal van ergernissen in de eerste paar uren, waardoor je al snel geneigd bent om het spel aan de kant te gooien.

Maar wanneer alles eenmaal onder de knie hebt ontvouwt zich toch wel een interessante game. De kracht ligt hem in dit geval verrassend niet in het verhaal, maar in de survivalmodus. Waar je in het verhaal steeds opdrachtjes krijgt die op den duur echt vervelend worden, draait het in de andere modus alleen om zo lang mogelijk overleven. Hoe je dit doet is aan jou, maar een domme keuze kan je je leven kosten. Dit is dan ook bij vlagen erg spannend en houdt je op het puntje van je stoel.

Tot slot is er ook nog de challenge-modus. Hierin krijg je een opdracht die binnen een bepaalde tijd gehaald zal moeten worden. Zo zul je bijvoorbeeld een alarmpistool moeten halen op een bergtop, waarna je die op een andere plek moet afvuren. Dit is een prima onderdeel als je niet zoveel tijd hebt en op zoek bent naar een doelstelling.

Grafisch gezien is The Long Dark ook dik in orde. Verwacht geen wonderen, maar alles is zeer stijlvol weergegeven en geeft de juiste grimmige sfeer. Ook de cutscenes in de verhaalmodus zijn het aanschouwen meer dan waard. De sfeervolle soundtrack is daarbij de kers op de taart. Wat wel jammer is, is dat de handelingen die je in de game verricht niet worden weergegeven. Bij het maken van een kampvuur zul je bijvoorbeeld alleen een meter zien lopen boven het vuur. Mocht het maken van vuur dan mislukken, verdwijnt het kampvuur plotseling. Erg zonde, want dit maakt het grafisch wat minder interessant.

Wanneer je je door het moeizame begin van The Long Dark weet te slepen, heb je een titel te pakken waar je de nodige uren plezier aan zult beleven. Het survival-aspect is erg goed gedaan en bevat veel diepgang. De verhaalmodus valt echter behoorlijk tegen en de frustraties die daarbij komen kijken zullen ervoor zorgen dat veel gamers niet eens aan de survival-modus toe gaan komen.