Doorgaan naar artikel
Agents of Mayhem
Aloys van Outersterp
Aloys van Outersterp
Voormalig hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Agents of Mayhem is vermakelijk, maar wel uit balans. Sommige elementen, zoals de grote vrijheid qua speelbare personages, zijn erg goed uitgewerkt. Van de missies kunnen we helaas niet hetzelfde zeggen, deze bieden weinig diepgang en zijn erg repetitief.

Na vele vervolgdelen ging de Saints Row-serie steeds verder richtig het bizarre. Nu wordt met een schone lei opnieuw gestart. Dezelfde makers komen namelijk met Agents of Mayhem. Al valt deze overdreven en lichthartige open-wereld-game zeker met haar voorganger te vergelijken; de typische humor is weer volop aanwezig.

Agents of Mayhem draait om een gelijknamige organisatie, die de strijd aangaat met verschillende schurken. De wetsdienaars krijgen hierbij de beschikking over een flink arsenaal en diverse voertuigen. Het verhaal is opgesplitst in verschillende episodes en het is duidelijk dat de Saints Row-makers voor hun nieuwe project hebben gekeken naar bekende tv-series van de jaren ’80 en ’90.

Agents of Mayhem trailer

De game heeft een uitstekende vormgeving en vooral de 2D-geanimeerde cutscenes zijn uiterst charmant. Ook de verdere game heeft een zekere cellshaded-stijl, waarmee ontwikkelaar Deep Silver Volition een eigen stempel op het genre weet te drukken. Als lid van de Agents of Mayhem neem je het in teams van drie op tegen allerlij gespuis, van superschurken tot hun handlangers. Met welke personages je dit doet is volledig aanpasbaar. Er zijn verschillende vrij te spelen en deze zijn stuk voor stuk te personaliseren. Hier schuilt een groot deel van de entertainmentwaarde in. Het is leuk om een team samen te stellen dat zo effectief mogelijk is voor jouw speelstijl, compleet met de meest ideale voertuigen en wapens.

Toch weet deze variatie in teamsamenstellingen niet te voorkomen dat de gameplay wat repetitief is en het is jammer dat er niet meer aandacht is besteed aan de verschillende missies. De stad Seoul weet een prachtige setting te bieden, die zich op mooie wijze van de meeste open-wereld-games weet te onderscheiden. Toch voelt het vaak wat als een leeg decor. De setting bevat niet veel leven en weet missies niet echt te verrijken. Je beweegt je vooral door de stad om immense hoeveelheden munitie op verschillende tegenstanders los te laten. Vervolgens ga je een ondergrondse schuilplaats in, waar je de superschurk uitschakelt. Deze “lairs” hebben constant dezelfde uitstraling en het voelt alsof je tig keer door dezelfde gangen loopt. Zelfs de speciale bonusmissies, waarmee extra personages vrijgespeeld worden, houden telkens dezelfde formule aan. Agents of Mayhem weet wel te vermaken, maar is nogal uit balans. Sommige aspecten zijn zeer goed uitgewerkt, terwijl andere delen niet voldoende aandacht hebben gehad.