review
Dungeons 3

Strategie is een populair genre binnen games, maar een probleem dat we maar al te vaak tegenkomen is de moeilijkheidsgraad. Vaak vergt het veel planning en is het instapniveau net te hoog om even snel een half uurtje te spelen. Ontwikkelaar Realmforge Studios brengt ons de oplossing waar we lange tijd naar uitkeken: Dungeons 3. De serie staat bekend om de laagdrempeligheid en vooral de humor die erin zit. We onderwierpen het derde deel aan een intensieve test om te kijken of het een succes is.

Het plot in Dungeons 3 is makkelijk omdat er geen voorkennis van de voorgaande delen vereist is. Hierbij staat elf Thalya centraal, die diep van binnen altijd al kwaadaardig was. Haar adoptievader Tanos probeert dit wanhopig te onderdrukken met saaie studies over al het goede, maar het ultieme kwaad heeft andere plannen met haar. Dit leidt tot de duistere elf Thalya die regelmatig monologe discussies voert met haar innerlijke goedheid, maar uiteindelijk wint toch de boze kant. Samen met een leger van Orks, ondoden en zogeheten snots marcheren ze ondergronds naar de ondergang van de wereld.

Om de wereld te domineren als het ultieme kwaad moet Thalya haar adoptievader weten te verslaan. Daarvoor is eerst een leger nodig, maar dit gaat niet zonder de nodige voorraden bier, slaapplaatsen en goud. Al deze grondstoffen worden gevonden en geproduceerd in een ondergrondse kelder die de speler zelf moet bouwen en uitbreiden. De kleine snots graven gangen en verzamelen goud, imps bouwen verschillende vallen en orcs drinken de constante voorraad bier op. Als het leger eenmaal tevreden is, kan Thalya naar boven gaan om tegenstanders en hun kampen te vernietigen. Ondertussen vindt er zo nu en dan een staking plaats, omdat het goud op is of er lopen soldaten binnen die de boel vernielen. Dit vraagt dus behoorlijk wat multitasking en planning, wat ook wel enige stress kan veroorzaken. De duivelse chaos zal niet voor iedereen even geschikt zijn want in deze RTS (Real Time Strategy) moet de speler het hoofd koel houden. En wanneer dit niet genoeg uitdaging biedt is er altijd nog een extra optie om het ‘hellish’ moeilijk te maken.

De grote verschillen ten opzichte van de vorige Dungeons-delen zit vooral in de kleinere details waar verbetering nodig was. Hierdoor merk je dat de ontwikkelaar en uitgever echt geluisterd hebben naar opmerkingen vanuit het publiek. Allereerst is er de toevoeging van een technologieboom, waarmee verschillende extra’s voor de kerker ontwikkeld kunnen worden. Deze opent in een nieuw venster, waardoor heel overzichtelijk te zien is wat er nog ontbreekt en wat er al aanwezig is. Nieuwe technologieën kosten goud en vooral zogenoemde ‘Evil’ dat gemaakt kan worden in vuurachtige fonteinen in de bovenwereld. Uiteraard moet Thalya samen met haar leger eerst een plek veroveren voordat de fontein geplaatst en in gebruik genomen kan worden. Het is goed te zien dat Dungeons 3 dezelfde charme blijft behouden als de vorige delen, maar wel in een gloednieuwe jas.

De game kan uitdagend zijn, maar blijft vooral leuk dankzij een flinke portie humor. Tot onze grote vreugde is de welbekende en sarcastische verteller weer terug om de speler mee te nemen in het verhaal van het ultieme kwaad. Veel grappen en personages hebben stiekeme verwijzingen naar films zoals Lord of the Rings en Game of Thrones. Ook blijft het grappig hoe Thalya gedurende de meest kritieke momenten, discussies voert met haar innerlijke goede zelf. Dit is een van de sterkste punten in de game en weet een constante lach op je gezicht te toveren. En eerlijk toegegeven, er is weinig leuker dan het selecteren van je eigen kwaadaardige lach in het optiemenu!

Dungeons 3 is een welkome toevoeging in de strategieserie. Het is een heerlijk spel om te spelen tijdens een regenachtige middag, terwijl je als het ultieme kwaad de werelddominantie plant. Hoewel het veel multitasking vraagt, blijft het luchtig dankzij hilarische grappen en leuke animaties. Kalypso Media, ook bekend van de Tropico-reeks, en Realmforge Studios hebben een prima vervolg neergezet wat zeker de moeite waard is voor nieuwkomers in het strategie- en RTS-genre. Mocht je niet zo goed met chaos of stakende Orcs om kunnen gaan, dan is het spel misschien iets minder geschikt voor jou. Maar alleen al voor de verteller die je constant aan het lachen maakt met zijn referenties zou je het een kans moeten geven!