review
2:22

2:22 is nu verkrijgbaar op Blu-ray en DVD.

Na zijn rol in Game of Thrones timmert Michiel Huisman nog steeds aardig aan de weg. Hij had een belangrijk aandeel in The Age of Adaline, speelt in een Chanel N°5-reclame en heeft nog meerdere projecten in aantocht. Maar eerst is het tijd voor de thriller 2:22, waarin hij de hoofdrol voor zijn rekening mag nemen.

Nadat luchtverkeersleider Dylan (Michiel Huisman) na een werkincident met verlof wordt gestuurd, begint hij vreemde dingen op te merken. Elke dag beleeft hij opnieuw en de kleinste details keren telkens terug. Dylan besluit op onderzoek te gaan en stuit hierbij op Sarah (Teresa Palmer), maar dit maakt de situatie nog vreemder: Sarah blijkt persoonlijk betrokken bij Dylans werkincident en het tweetal deelt ook nog eens exact dezelfde verjaardag. Toeval? Vast niet. Dylan raakt vastberaden om dit tot op de bodem uit te zoeken en komt hierbij voor schokkende ontdekkingen te staan.

Foto: Entertainment One

2:22 ziet er een stuk minder goedkoop uit dan de beschrijving tot dusver doet vermoeden. Vroeg in de film komt er een lange balletscène voorbij; vulmateriaal á la de muzikale intermezzo’s in een Snoop Dogg-film, maar wel mooi in beeld gebracht. Het muziekgebruik is op sommige momenten onorthodox en daarmee interessant. Ook het kleurgebruik is boeiend, al ligt een overdaad aan blauwtinten zo nu en dan wel op de loer. Michiel Huisman is nog niet helemaal de nieuwe Rutger Hauer, maar weet ook in deze mindere film niet door het ijs te zakken. Vergelijkbaar met tegenspeler Teresa Palmer (Lights Out) zet hij haast altijd wel een degelijke rol neer en daar is ook 2:22 een voorbeeld van.

Verder valt er helaas niks positiefs te zeggen: inhoudelijk is het allemaal bijzonder matig. Het verhaal start interessant, maar verliest gaandeweg steeds meer focus, totdat slechts een aan toevalligheden samenhangende brij over is. Het valt volledig uiteen wanneer je ook maar een beetje begint na te denken. Je zit de volledige speelduur te wachten op die grote onthulling die alles in elkaar laat vallen, maar deze blijft uit. 2:22 wist in de Amerikaanse bioscopen slechts $422 te verdienen en hoewel dit bizar klinkt, kunnen we het nu wel aardig begrijpen. Deze film kun je met gemak overslaan en wanneer je hem wel kijkt, zul je hem ook snel weer vergeten zijn.