Doorgaan naar artikel
Time Carnage (VR)
Joost Klein Middelink
Joost Klein Middelink
Gameredacteur / Bordspellenredactiemanager / Eventmanager
Profiel

Conclusie

Time Carnage is een redelijk vermakelijke wave-shooter. De vele wapens zijn zeker leuk om te gebruiken, maar voelen slap. De monsters hebben geen karakter en zijn niet erg imponerend. De rondes zelf duren soms iets te lang, maar in de kern biedt het spel wel veel content en is het best leuk.

Sinds het begin van virtual reality, is het wave-shooter-genre erg vaak gebruikt voor games. Je staat in een ruimte terwijl wezens op je afkomen die je moet neerschieten met verschillende wapens. Een voorbeeld van goede games uit dit genre zijn Space Pirate Trainer en SuperHot VR. Tegenwoordig komen er steeds minder van deze titels uit voor VR, maar Wales Interactive probeert het toch. Weet Time Carnage zich te onderscheiden in het grote aanbod?

Het idee van Time Carnage is dat je door verschillende tijden reist, terwijl je daar wezens moet doden als een soort tijdreizende politie-agent. Je zult zowel in het verleden als in de toekomst missies moeten voltooien om de wereld wat veiliger te maken. De Campaign-modus is de leidraad van het spel, maar er zijn meerdere modi met verschillende moeilijkheidsniveaus. Je begint in het vierde millenium om zombies neer te schieten, maar daarna zul je bijvoorbeeld nog moeten helpen de dino’s uit te roeien.

Elke missie duurt tien rondes, waarin verschillende golven aan vijanden proberen jou te doden. Je hebt een schild om je heen dat vernietigd moet worden voor je echt schade incasseert, waardoor je wat speling hebt. De vijanden komen uit een paar richtingen en afhankelijk van de era waar je de missie doet, zijn er verschillende types vijanden. De rondes duren wel wat aan de lange kant en de vijanden zijn erg generiek. Ze hebben geen karakter en vallen in de stereotypen van zombies, dino’s, monsters, robots en dergelijke. Ook ervaar je geen kracht in hun bewegingen, want bijvoorbeeld de stappen van een triceratops klinken alsof je een aantal blikken van de trap laat vallen.

Na elke missie speel je meer wapens vrij. De grote hoeveelheid wapens zijn tof, maar je hebt al snel een favoriet gevonden. Je herlaadt door ze terug op hun plek te leggen en na een tijdje kun je ze weer gebruiken. Hierdoor zul je vaak moet wisselen en dat stimuleert het variëren. Echter kun je vier dezelfde wapens meenemen, waardoor je in de praktijk toch alleen je favorieten meeneemt.

Er is veel variatie onder de wapens, waardoor het uitspelen van de campagne erg interessant wordt. Daarbij speel je ook vaardigheden vrij voor de arcade-modus. Het enige nadeel van de wapens is dat, net zoals bij de monsters, hier ook geen kracht achter zit. Er is geen terugslag en ze klinken erg slap. Een zware revolver, een pistool, een scherpschuttersgeweer en een shotgun hebben allemaal dezelfde terugslag en kracht qua schieten. De schade is ook erg relatief, want de revolver doet meer schade dan een enorm scherpschuttersgeweer, wat erg onlogisch voelt.

Time Carnage

Door de vele missies zal Time Carnage niet snel vervelen. De verschillende moeilijkheidsniveaus zijn wel wat ongebalanceerd. Op het makkelijkst bieden de vijanden totaal geen weerstand en zul je nauwelijks in de buurt komen van verliezen. Als je het spel op het moeilijkst speelt, zijn de vijanden echter kogelsponzen. Je zult enorm veel munitie moeten gebruiken om ze te stoppen, waardoor wapens met veel kogels een vanzelfsprekendere keus gaan worden. Daarom is het spel eigenlijk het leukst op gemiddelde moeilijkheid.

Ondanks al deze tekortkomingen is Time Carnage wel vermakelijk. Het haalt niet de kwaliteit van Space Pirate Trainer of SuperHot VR, maar het is interessant genoeg om je de komende tijd bezig te houden. De game zou een stuk beter zijn als de monsters niet zo lachwekkend klonken en de wapens meer kracht zouden hebben.