Doorgaan naar artikel
Katana Zero
Joost Klein Middelink
Joost Klein Middelink
Gameredacteur / Bordspellenredactiemanager / Eventmanager
Profiel

Conclusie

Katana Zero is een strakke en actievolle game met een vreemd maar meeslepend verhaal. Tijdens de levels is het tof om tijd te vertragen en vijanden op een vakkundige manier uit te schakelen, terwijl het verhaal buiten de levels om je zodanig weet te boeien dat je telkens weer een level verder blijft spelen.

In Katana Zero word jij, een traditionele samoerai in een moderne stad, op pad gestuurd om mensen uit te schakelen en daarbij mogen geen getuigen zijn. Je hebt daarvoor je zwaard en de omgeving om iedereen het zwijgen op te leggen. Jouw verleden is jou onbekend en helaas blijken dingen niet helemaal wat ze zijn want naarmate je meer slachtoffers smaakt, lijk je te gaan hallucineren vanwege jouw medicijn.

Katana Zero

Het verhaal achter Katana Zero begint wat vaag, want je wordt op pad gestuurd om criminelen uit te schakelen en na elke missie kom je op gesprek bij de psychiater om je problemen te bespreken. Daarna krijg je een medicijn toegediend dat jou rustig moet houden en je geest helder houdt. De eerste paar missies gaat dit prima, maar later blijk je te hallucineren en lijken er vreemde dingen te gebeuren. Naarmate je meer missies doet, begint er een grimmig beeld te verschijnen; de waarheid komt aan het licht.

Waar de game begint als een overzichtelijke actievolle platformer waarbij je vakkundig je tegenstanders moet verslaan, ontknoopt zich een complex verhaal omtrent een tijdsvertragende drug genaamd Chronos. De levels die je doet, beginnen dan zich ook aan te passen aan je gemoedstoestand. Tussen missies door moet je soms beslissingen maken en je kunt mensen in gesprekken afkappen. Afhankelijk van je keuzes wordt je dus gezien als een goedaardig- of kwaadaardig persoon en zodoende zal het verhaal ook iets aangepast worden.

De gameplay zelf is wel vermakelijk, zeker in het begin, want je probeert elk level zo praktisch mogelijk de vijanden op te ruimen. Je ‘plant’ hoe je het level gaat behalen en nadat je het einde bereikt, zie je jouw acties als een filmpje afspelen. Tijdens het spelen kun je de tijd vertragen en voorwerpen gooien. Pas wel op, want met een enkele klap of schot ben je af en moet je de kamer volledig opnieuw doorlopen. Mocht je dus aan het einde net een verkeerde beweging hebben gemaakt, mag je netjes vanaf het begin het opnieuw proberen.

Hier ligt ook de moeilijkheid van Katana Zero. Waar de eerste levels je het concept laten uittesten, zijn de latere levels best pittig vanwege de hoeveelheid vijanden en obstakels. Afhankelijk hoe stijlvol je de vijanden wilt doden, maak je het jezelf moeilijker, want daardoor kom je sneller in gevaar. Kies je ervoor om een dolk te gooien zodat je niet in gevaar komt, of wil je juist in slow-motion kogels terug slaan, zodat je de dolk eventueel later kan gebruiken?

Katana Zero

Wat wel jammer is, is dat de gameplay op een gegeven moment wat eentonig aan begint te voelen. Je doet immers elk level hetzelfde: kijken hoe je de criminelen kan verslaan, zonder geraakt te worden. Het begint bijna een puzzelspel te worden. Gelukkig is dat het moment waarop de game juist de focus op het verhaal legt. Vanaf nu beginnen er vreemde zaken te gebeuren en weet het verhaal je vast te pakken, ondanks dat het enorm vaag en onduidelijk kan zijn.

Dat is iets wat Katana Zero wel goed doet, want daardoor wil je juist het spel doorspelen om te kijken waar het eindigt. Je begint namelijk broodkruimels te achtervolgen en jouw verleden ontrafelt langzaam maar zeker tot een helder plaatje. De gameplay verandert dan nog weinig, maar je bent steeds vaardiger waardoor de levels zelf bijzaak lijken te worden. Omdat je net zo kundig bent geworden als de hoofdpersoon, is het tof om te rollen, springen, hakken en spullen te gooien terwijl de tijd vertraagd is, zonder een druppeltje zweet te verspillen. Gelukkig voelt het hierdoor niet snel saai, zeker als je weet dat er verschillende eindes zijn en een hoop vrij te spelen zwaarden zijn om mee te experimenteren.

Door dit alles is Katana Zero puur op verhaal of gameplay niet geweldig, maar de combinatie maakt het een sterke game. Er ligt een goede balans tussen de moeilijkheid en instapdrempel, waardoor het erg pittig kan aanvoelen, zeker als je rare fratsen wil uithalen, maar toch makkelijk genoeg om te blijven proberen. Het verhaal weet ook net genoeg door te schemeren tijdens de levels, waardoor de aandacht vast wordt gehouden, omdat het allemaal wat vreemd en ongemakkelijk aanvoelt. Hierdoor is Katana Zero een toffe actiegame met een grimmig verhaal dat blijft boeien. Eenmaal het einde gezien, kun je nog de extra’s proberen te halen, of andere keuzes maken om te zien hoe de game dan afloopt. Al met al dus een leuke game om te ervaren.

Voor deze review is Katana Zero gespeeld op de pc. Het spel is ook verkrijgbaar voor de Nintendo Switch.