review
Mega Man Zero/ZX Legacy Collection

Inmiddels is de Mega Man Zero/ZX Legacy Collection verschenen voor PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc, maar wij mochten de verzameling al eerder uitproberen. Lees hier onze indruk over deze collectie vol klassieke games in een nieuw pakket.

Bij het opstarten mogen we direct kiezen tussen de vier Mega Man Zero-games of de twee Mega Man ZX-spellen. Je hoeft ze niet op volgorde te spelen, al raden we dat wel aan, aangezien het spel daarbij het beste aansluit. Deze Mega Man-reeks werd gezien als een boel spijkerharde en goede platform-games en nu kunnen spelers deze opnieuw beleven of voor het eerst ervaren. Er zijn verschillende grafische filters mogelijk, net als achtergronden, om de speelervaring zo interessant mogelijk te houden. Wat direct opvalt, vooral op grote schermen, is dat de spellen in eerste instantie gemaakt waren voor kleine schermpjes, waardoor de games er redelijk verouderd uitzien.

De gameplay is pijlsnel en intensief, waarbij robots links en rechts sneuvelen. Het lijkt in die zin perfect op de klassieke speelwijze van de Mega Man– en Mega Man X-spellen, waarbij je een level doorgaat en een eindbaas verslaat. In de Zero/ZX-series staat het overkoepelende verhaal meer centraal en daardoor sluiten de games ook top op elkaar aan. Elke game heeft zijn eigen aanpassingen, waardoor de spellen niet snel repetitief voelen. De mate van vrijheid waarop je door de wereld heen kunt gaan op onderzoek, draagt daarbij aan toe. Zeker de ZX-spellen zorgen ervoor dat er een volledige wereld is die te ontdekken is buiten de missies door.

Je kunt gebruik maken van de save-assist, waarbij er verschillende checkpoints in het spel zitten, zodat je na een noodlottige fout snel weer door kan gaan. Dit kost je geen levens, waardoor je niet bang hoeft te zijn hele levels opnieuw te moeten doen. Voor liefhebbers van een uitdaging en om de klassieke ervaring te beleven, raden wij aan om deze functie uit te laten. Heb je niet zoveel tijd of wil je niet spijkerhard worden afgestraft omdat je die rij dodelijke stekels niet hebt gezien, dan moet je deze functie juist inschakelen.

Bepaalde functies uit het spel, zoals de Cyber-Elves, zijn erg onduidelijk in hun werking. Dat waren ze vroeger al, maar er is geen poging gedaan om deze hulpjes beter weg te zetten. Het is natuurlijk zo wel de pure ervaring, maar in elke Zer0-game wisselt de uitvoer van deze assistentie, waardoor het soms gissen is hoe het in de andere games werkt. Waar in de andere Mega Man-games je jouw levensmeter kon vergroten, lukt dat hier alleen met behulp van deze elfjes. Dan moet je alleen wel exact weten hoe je aan deze wezentjes komt, anders moet je het hele spel doorlopen met slechts een minimale hoeveelheid levensenergie. Niet onmogelijk, maar wel zeer moeilijk. Zodoende wordt de moeilijkheid voor nieuwkomers ook enorm verhoogd.

Daarnaast heeft Capcom de Z-Chaser-modus toegevoegd aan de collectie. In deze modus kun je van elk spel in de verzameling twee levels kiezen, een gemiddeld of moeilijk level. Daarin moet je zo snel mogelijk het einde zien te bereiken. Zo strijd je in het klassement tegen de rest van de wereld. Dit is een leuke toevoeging, omdat je bepaalde levels kunt oefenen en snel opnieuw doen. Het is wel jammer dat je niet alle levels op deze manier kan doen, ook al is het begrijpelijk dat het zo beter is om bij te houden. Wat vooral tof is: voor het eerst in de serie is er de mogelijkheid om met twee spelers tegelijkertijd het level door te spelen. Zo kun je elkaar uitdagen in een spannende race tot het einde.

Het is jammer dat de spellen verder niet opgepoetst zijn, afgezien van de grafische filter. Zeker de Zero-spellen lijken daardoor erg oud en lijken flink minder vloeiend vanwege de schaal van het scherm. De combinatie van dit met de snelheid van de games zorgt er regelmatig voor dat je een vijand pas ziet als deze als tegen je aan botst. Dit kan leiden tot frustratie, want dit haalt de snelheid direct uit de game terwijl dat juist karakteristiek is voor de reeks. Wij hadden liever gehad dat Capcom de schaal zou aanpassen of de games grafisch zou verbeteren zodat het beter speelbaar zou zijn op grotere schermen; op de Nintendo Switch in handheld-modus spelen de games namelijk wel erg prettig. De cutscenes van de ZX-games zijn wel verbeterd, dus waarom de rest niet?

Toch zijn de zes games pareltjes voor liefhebbers van het genre. De mate van aanpasbaarheid van je personage en zijn/haar aanvallen, de moeilijkheidsgraad en de hoeveelheid content, zorgen ervoor dat de gemiddelde speler vele uren zoet is met deze collectie, zeker om alles vrij te spelen. De muziek blijft tof, ondanks de vlakke klanken die te wijten zijn aan de beperkende hardware van toen, en de games dagen je constant uit om beter en sneller te spelen, zodat je meer ontdekt. Wil je bijvoorbeeld alle speciale aanvallen, dan dien je alle missies op A-klasse of hoger te behalen door snel te zijn, niet geraakt te worden en alles uit te schakelen.

De Mega Man Zero/ZX Legacy Collection is een toffe verzameling voor mensen die deze games altijd al hadden willen ervaren of opnieuw willen doen. De mate van extra’s is dermate klein dat men bereid moet zijn om de grafische achterstand van de games voor lief te nemen om volledig te kunnen genieten van de collectie. Elke game heeft zijn eigen charmes, zoals de mogelijkheid om in vijanden te veranderen en andere personages, maar ook algemene zaken zoals het overkoepelende verhaal en de actievolle gameplay. Zodoende is deze verzameling de perfecte manier om al deze games bij elkaar te hebben. Toch hadden we gehoopt dat Capcom de games net iets meer zou aanpassen of verbeteren om nog beter uit de verf te komen.

Voor deze review is Mega Man Zero/ZX Legacy Collection gespeeld op een Nintendo Switch, het spel zal op 25 februari beschikbaar worden dit platform, net als de PlayStation 4, Xbox One en pc.