review
Godfall

Godfall was de eerste game die was aangekondigd voor de PlayStation 5. We werden lang getrakteerd op allerlei video’s vol beelden. Nu is het dan eindelijk tijd om zelf aan de slag te gaan met het spel. Lees hier onze ervaring met deze looter-slasher.

Bij de introductie leren we over het lot van ons hoofdpersonage en zijn broer. Na een oorlog blijkt de broer goddelijke krachten voor zichzelf te willen en heeft hij zodoende onze held verraden. Wij moeten nu proberen om hem te stoppen door zijn leger uit te schakelen. We doen dit door langs verschillende gebieden missies te halen om uiteindelijk bij de heerser te komen om deze te doden. Het klinkt allemaal wat oppervlakkig en zo voelt dat ook tijdens het spelen. Het lijkt allemaal een reden om te blijven spelen, maar wij ervoeren het vooral als inhoudsloos omdat je een hoop weinig memorabele personages tegenkomt die niets toevoegen aan de ervaring. Toch is de aankleding wel mooi gedaan.

En fin, andere games zoals Destiny hebben ook een zwak verhaal en toch sterke gameplay. Godfall kijkt ook een beetje af bij die game qua opbouw. Je spreekt namelijk met persoon A, doet de missie, gaat terug naar de hub, praat met persoon B en start de volgende missie. Dit herhaal je dan net zo vaak tot je verder komt in het spel. Eenmaal in de missie ziet het er allemaal prachtig uit dankzij de PlayStation 5. Helaas is de gameplay wel redelijk repetitief vergelijkbaar met dit soort spellen.

De gevechten zouden diepgang moeten hebben op basis van de wapens die je gebruikt, maar je zal waarschijnlijk gewoon vechten met de meest sterke wapens die je bij je draagt. Greatswords zijn langzaam maar sterk, speren hebben meer bereik, maar slechts in één richting, dolken zijn snel, maar richten niet zoveel schade aan, et cetera. Daarnaast heb je de outfits die je kunt maken: deze vormen de basis van een klasse. Denk daarbij aan elementen zoals vuur, water of aarde of andere zaken zoals vergif, spooksoldaten of gewoon kracht.

Eenmaal een selectie uit deze wapens en outfits te hebben gemaakt, is het een kwestie van knoppen en combinaties van knoppen gebruiken tot vijanden sterven. De zwakke aanval bouwt minimale schade op terwijl de zware, roodgloeiende aanval zorgt dat de opgebouwde schade definitief aangericht wordt. Het vechten is even wennen, maar werkt wel redelijk na wat wennen. Met een zware genadeklap spatten de vijanden in een prachtige wolk van energie uit elkaar, wat niet snel verveelt. Echter lijkt Godfall zich niet aan zijn eigen regels te houden.

Rode aanvallen zijn niet te onderbreken, behalve als jij ze gebruikt want dan lijken ze nauwelijks impact te hebben op de vijanden. Ook komt het voor dat je een zware en langzame aanval start, maar door een zwakke tik van een vijand onderbroken wordt. Frustrerend maar begrijpelijk, ware het niet dat dit alleen op jou van toepassing is. Zodoende voelt het allemaal wat oneerlijk moeilijk gemaakt, want als jij vol op een vijand inhakt, lijkt deze geen kik te geven, maar jij wordt door een enkele aanraking al tegengehouden. Hierdoor verlies je regelmatig een gevecht omdat een willekeurige, zwakke vijand je even in je rug tikt terwijl je een aanval aan het opladen bent.

Grafisch ziet Godfall er geweldig uit, want de omgevingen spatten van je scherm af. Vuur lijkt realistisch, zwaarden die elkaar raken klinken en zien er intens uit: op alle fronten is hier gedacht aan het audiovisuele plaatje. Helaas is native 4K slechts te spelen met 30fps, wat zwaar teleurstellend is als je eenmaal de 60fps-modus hebt ingeschakeld. Zodoende lijkt Godfall toch niet helemaal het visuele feestje te zijn dat we hadden verwacht.

Als solo-game is Godfall niet veel bijzonders, maar gelukkig kun je de game ook met vier mensen spelen en dan wordt het een hoop interessanter. Sommige upgrades zijn namelijk van toepassing op groepen en daarmee is het speelplezier enorm verhoogd. Door met een vriend of twee de wereld te doorzoeken, tactieken te overleggen en samen te spelen, is de game ineens veel toffer. Er is wel een kritische fout die de ontwikkelaar heeft gemaakt: er is geen online matchmaking. Dat betekent dat je slechts met je vrienden kunt spelen die toevallig op hetzelfde moment tijd moeten hebben. Zeker met de nieuwigheid van de PlayStation 5 en de game zelf lijkt dit bijna een doodsvonnis te zijn voor het spel. Dit wordt versterkt door het feit dat het een game is die vooral uit moet blinken in de multiplayer.

Zodoende is Godfall in de kern een weinig memorabele, gedachtloze, maar wel vermakelijke loot-game met prachtige beelden. Het is best leuk om te spelen, maar tegelijkertijd doet het ook niks bijzonders. Met anderen wordt het nog een stuk beter, maar het is momenteel onmogelijk om online met vreemden te spelen voor een snel potje. Daardoor lijkt de game momenteel nog te weinig te bieden om de prijzige aanschaf goed te praten. Als de matchmaking op orde was, zou het een sterke drie sterren verdienen, maar nu voelt Godfall nog te summier voor een next-gen-game.

Voor deze review is Godfall gespeeld op de PlayStation 5. Het spel is ook verkrijgbaar voor pc.