Doorgaan naar artikel
Immortals Fenyx Rising
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Immortals Fenyx Rising blinkt op geen enkel vlak echt uit, maar alles tezamen blinkt het volop uit als het aankomt op je ermee vermaken en dat is misschien wel het enige dat telt. Je merkt dat het een mooi passieproject is van de ontwikkelaar waar veel liefde en plezier in is gestoken en dat merk je als speler.

Veel mensen zullen Immortals Fenyx Rising al snel bestempelen als Ubisofts antwoord op Breath of the Wild. Wat het toch bijzonder genoeg maakt en hoe het ook vooral zijn eigen ding doet, lees je in onze review.

Immortals Fenyx Rising vertelt het verhaal van Fenyx, een personage dat je zelf aan kan maken. Hij of zij (of onbepaald) belandt op het Golden Isle, een gigantisch eiland van de goden. De titaan Typhon was opgesloten door Zeus, maar heeft toch weten te ontsnappen en als wraak heeft hij de goden foetsie gemaakt en alle stervelingen tot steen veranderd. Jij gaat op onderzoek uit op dit fantasievolle, kleurrijke eiland en beetje bij beetje kom je meer te weten.

Alles wordt becommentarieert door het zeer komische duo van Zeus en Prometheus, die zoals de Griekse mythologie ons laat weten niet bepaald goed bevriend zijn. Het gevolg is een boel droge humor en leuke verwijzingen voor fans van de mythologische verhalen. Tegelijkertijd zet het ook de toon voor Immortals Fenyx Rising: het is allemaal leuk.

Nu klinkt dit misschien als een raar iets om te zeggen van een spel omdat dat uiteindelijk toch het doel is, maar tegenwoordig zijn we soms zo druk met het maken van een emotioneel verhaal, of ervoor zorgen dat het gevechtssysteem perfect is en de wereld er foto-realistisch uitziet, dat we vergeten dat games er soms ook gewoon mogen zijn om ons lekker onschuldig mee te vermaken. Daarin blinkt dit avontuur van Ubisoft uit.

Een goed voorbeeld is de relatief open wereld. Deze is geweldig kleurrijk en zit boordevol dingen om te ontdekken. Het zal je regelmatig gebeuren dat je de hoofdmissie volledig vergeet omdat je onderweg verlaten paleizen ontdekt, of even wilt kijken wat er op die heuvel ligt, of je bent je gaan wagen aan een boel verschillende, gevaarlijke vijanden zoals een grote minotauros of een legendarische … haan. Het reizen over het eiland doe je door rond te lopen, op een paard te rijden en op rotsen te klauteren, maar ook kan je zweven met de vleugels van Daidalos. Het geeft je een gigantisch gevoel van vrijheid en dit in combinatie met de visuele vormgeving, zorgt ervoor dat we niet helemaal kunnen ontkennen dat een relevant deel van het spel geïnspireerd is door Breath of the Wild.

Het vechten is op zich niets bijzonders: je kan met het zwaard van Achilles snelle aanvallen uitvoeren, met de bijl van Atalanta zware klappen uitdelen (bijvoorbeeld handig voor schilddragers) en je kan wegrollen of aanvallen met een juiste timing afweren. Dit wordt uitgebreid met magische vaardigheden van goden die je leert. Denk aan het zwaaien met een gigantische hamer, of het uit de grond laten komen van een boel speren. Het is allemaal niet zo strak als bij een Devil May Cry of Sekiro, maar dat is ook niet nodig. De vaardigheden die je tot je beschikking hebt, zorgen ervoor dat je genoeg creatieve vrijheid hebt om de gevechten op je eigen manier aan te gaan. Dit gaat gepaard met het feit dat er best wat verschillende soorten tegenstanders rondlopen en je je daarom echt niet snel hoeft te gaan vervelen.

Steeds komen er meer dingen in de wereld beschikbaar om je mee te vermaken, wat het allemaal fris houdt. Uitdagingen variëren van snel van punt A naar B gaan, tot gevaarlijke monsters bevechten, het schieten van pijlen door bijlen en ga zo maar door. Eigenlijk zijn er gewoon continu wel dingen om te doen en het fijne aan zo’n open wereld als die van Immortals is dat je kan gaan en staan waar je wilt. Even geen zin in vechten? Ga dan puzzels oplossen. Even geen zin in ontdekken? Ga dan lekker verder met het verhaal. Jij bepaalt te allen tijde het tempo en dat is erg prettig.

Door de verschillende moeilijkheidsgraden kan iedereen het spel ervaren zoals hij of zij dat wil. Op de moeilijkere niveaus is het soms daadwerkelijk best pittig en op de makkelijkere niveaus hoef je je om niets zorgen te maken. Daarnaast is er met een boel toegankelijkheidsproblemen rekening gehouden. Zo kan je verschillende modi instellen voor kleurenblindheid of kan je bijvoorbeeld het menu hardop voorgelezen laten worden. Het zijn kleine dingen die ervoor zorgen dat meer mensen van games als deze kunnen genieten en dat zullen we alleen maar toejuichen.

Immortals Fenyx Rising is op geen enkel individueel punt een meesterwerk, maar alles samen zorgt het voor een game die meer plezier uitstraalt dan bijna elke andere game van de afgelopen jaren en brengt het gewoonweg een erg leuk avontuur. Het verhaal is vermakelijk met de grappige commentatoren, het vechten is creatief genoeg, de wereld zit boordevol dingen om te ontdekken en ziet er als bonus ook nog eens geweldig uitnodigend uit dankzij het spektakel aan kleuren.

Immortals Fenyx Rising is voor deze review gespeeld op de PlayStation 5. De game is beschikbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox One, Xbox Series X, Nintendo Switch en Google Stadia.