review
Nier Replicant Ver.1.22474487139

De kans is vrij groot dat je in het PlayStation 3-tijdperk de game Nier Gestalt gemist hebt. Waar Japan Nier Replicant kreeg, waarin een broer zijn zus moest zien te redden, kreeg Europa Gestalt, waarin een vader de rol van de broer overnam, omdat dit meer zou aanspreken bij Europese gamers. Hoewel het spel een aantal goede beoordelingen kreeg, is het toch door een hoop spelers gemist, iets dat niet gezegd kan worden van het veelgeprezen Nier Automata dat niet al te lang geleden verscheen. Het succes van die laatste heeft ervoor gezorgd dat Square Enix brood zag in het opnieuw uitbrengen van de eerste Nier-game, waarin wij Europeanen ook voor het eerst aan de slag kunnen met de broer-zus-versie.

In Nier Replicant kruip je in de huid van de broer van het meisje Yonah die een mysterieuze, levensbedreigende ziekte heeft opgelopen. Black Scrawl, zoals de ziekte heet, laat mysterieuze, zwarte runen op haar lichaam verschijnen. Het lijkt allemaal verband te houden met de verhoogde activiteit van Shadows in de omgeving. Op een van je zoektochten stuit je op het pratende en vreselijk bijdehante boek Grimoire Weisse, die de oplossing lijkt te zijn voor het dreigende gevaar.

Net als Nier Automata mixt ook deze game vrolijk alle genres door elkaar: over het algemeen speel je een actie-rpg, maar de game switcht net zo snel naar een 2D-platformer of top-down-perspectief. Op een gegeven moment transformeerde het spel zelfs in een boek, waarin raadsels opgelost moeten worden. Het maakt dat de gameplay continu verrast. De makers van deze remake hebben daarnaast goed gekeken naar de verbeteringen van zijn opvolger en deze ook toegepast in deze versie. Vooral het vechten maakt daar dankbaar gebruik van en het voelt allemaal behoorlijk vloeiend.

Het vechten bestaat uit een combinatie van magische aanvallen en zwaardvechten, waarbij je gaandeweg het spel steeds meer mogelijkheden krijgt. Dit gebeurt in een prettig tempo, zodat ook het vechten met de Shadows gevarieerd blijft. Wel vinden we de vijanden wat saai vormgegeven, waardoor ze de persoonlijkheid van de robots uit Automata missen. Aan de vijanden is ook goed te zien dat we oorspronkelijk te maken hebben met een game uit het PlayStation 3-tijdperk: ze hebben maar weinig detail en ogen simpel. Ook aan de eindbazen is te zien dat de consoles in die tijd nog niet zo krachtig waren.

Gelukkig oogt het spel verder wel fris door de hogere resolutie, verbeterde textures en 60 frames per seconde. Je hebt nergens het gevoel naar een nieuwe standaard qua graphics te kijken, maar het voldoet en is zeker niet lelijk te noemen. Door de andere gameplay-verbeteringen, voelt het ook als een moderne game aan.

De absolute sterren van Nier Replicant zijn het verhaal en de personages daarin die zelfs nu nog als een huis staan. De magie van Yoko Taro blijft een bijzondere en dat uit zich hier opnieuw. Je wordt constant heen en weer geslingerd van bizarre naar emotionele momenten en van absurde naar bijzondere personages. De beste voorbeelden hierbij zijn je metgezellen, de grofgebekte en schaarsgeklede Kaine en het boek Grimoire Weisse die op alles en iedereen wat aan te merken heeft. Het is lastig om te omschrijven zonder al te veel te verklappen, maar je verbaast je telkens weer over de vindingrijkheid en humor in Nier Replicant. Een bijzondere vermelding moet daarbij nog gegeven worden aan de prachtige soundtrack. Deze is opnieuw opgenomen en hypnotiseert vanaf de eerste minuut, totdat je de credits over je scherm ziet rollen.

Uiteindelijk is Nier Replicant Ver.1.22474487139 nog steeds een uitstekende en erg creatieve game die je, als je hem destijds hebt gemist, zeker moet gaan beleven in deze verbeterde vorm. De gameplay is verrassend, net als het verhaal en de personages.