Doorgaan naar artikel
Stitchy in Tooki Trouble
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Stitchy in Tooki Trouble is op geen enkel vlak een echt slecht spel, maar het is ook op geen enkel vlak bijzonder of leuk genoeg om iemand aan te raden.

2D platformers zijn van die games die altijd leuk blijven, of we het nou hebben over dertig jaar geleden of vandaag de dag. Ze zijn er dan ook in alle vormen en maten en kunnen ongelooflijk pittig zijn, of lekker simpel en kleurrijk en vooral geschikt voor de allerkleinste gamers. Stitchy in Tooki Trouble richt zich vooral op dat laatste.

Stitchy is een vogelverschrikker die lekker ligt de slapen wanneer al het maïs van zijn veld wordt gestolen door kleine wezentjes, de Tooki. Meer diepgang dan dit heeft het verhaal niet, maar dat is ook helemaal niet nodig voor een 2D platformer: de leuke grafische vormgeving doet genoeg op dat vlak.

Wat behoorlijk raar is, is dat het spel een flinke identiteitscrisis heeft. Zo draait het “verhaal”, voor zover dat bestaat, om het verzamelen van de gestolen maïs en overal waar je loopt, vind je ook maïskolven om op te rapen en er zijn kistjes die je kapot kan maken met daarin, je raadt het al, maïs. Alleen maakt het niet uit, het is het niet iets dat je helpt bij het uitspelen van het level of dat je extra punten geeft of iets dat een daadwerkelijk doel vormt.

Het grootste doel van het spel lijkt om levels zo snel mogelijk uit te spelen, want je krijgt extra sterren gebaseerd op hoe snel je dit doet. Het breken van maïskistjes wordt hierdoor meteen gezien als tijdsverspilling, evenals het vinden van alle drie de onderdelen van de totempalen die in elk level verstopt zijn. Waarom zou je ergens onder de grond duiken voor extra maïskolven of een verborgen stuk totempaal, als je weet dat het spel je ervoor afstraft omdat je de driesterren-tijd niet meer gaat behalen daardoor?

De ontwikkelaar had zich beter ofwel volledig kunnen storten op het maken van een soort speedrun-platformer waarbij je alleen maar zo snel mogelijk wilt zijn, ofwel gewoon zich kunnen richten op het maken van interessante levels waarvoor je lekker de tijd kunt nemen. Nu is het allebei niet aanwezig.

Maar hoe zit het dan met de jongere gamers, is dit wel iets voor hen? Ja en nee. Je kan altijd wel een spel verkopen met de boodschap dat een klein kind het leuk zou vinden omdat ze toch niet beter weten, maar tegelijkertijd zou iets als Donkey Kong Country: Tropical Freeze oneindig veel leuker zijn voor dat kind.

Het klinkt alsof we overdreven negatief zijn over Stitchy in Tooki Trouble en dat is maar deels terecht. Er is eigenlijk niets dramatisch slecht aan het spel, maar er is niets dat leuk of bijzonder genoeg is om het te spelen, op wellicht de schattige stijl na.

Stitchy in Tooki Trouble is exclusief verkrijgbaar voor de Nintendo Switch.