Doorgaan naar artikel
Avatar: Frontiers of Pandora
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur / Lead Developer
Profiel

Conclusie

Avatar: Frontiers of Pandora lijkt een typische Ubisoft-game te worden, maar in een compleet nieuwe wereld. Wij kunnen niet wachten om ons avontuur in Pandora te vervolgen.

Het is al meer dan zes jaar geleden dat bekendgemaakt werd dat Ubisoft bezig was met een Avatar-game, maar helaas werd de game keer op keer uitgesteld. Gelukkig hoeven wij niet lang meer te wachten tot Avatar: Frontiers of Pandora eindelijk uitkomt en wij mochten alvast met een vroege versie aan de slag. Is dit al het lange wachten waard geweest? Je leest het hieronder.

Het verhaal speelt zich af na de gebeurtenissen van de eerste film. Je speelt als een Na’vi, maar een die is opgevoed door RDA (Resources Development Administration). Vijftien jaar na je ontvoering ben je weer vrij en ga je ontdekken waar je vandaan komt. Je maakt kennis met de andere Na’vi, leert hun vaardigheden en samen neem je wraak op RDA.

Avatar: Frontiers of Pandora is een actiegame dat zich afspeelt in een open wereld, iets waar Ubisoft veel ervaring mee heeft. Het was dan ook niet zo gek dat het ons in eerste instantie veel deed denken aan de Far Cry-games, een franchise die wij behoorlijk kunnen waarderen. De eerste missie was vooral een soort van introductie. De besturing lijkt veel op die van andere Ubisoft-games, waardoor wij al redelijk snel op avontuur gingen. Het viel vooral op, hoe mooi de wereld van Pandora is. Overal zie je prachtige bomen, planten en dieren met mooie felle kleuren. Dit kennen we natuurlijk van de films, maar het is altijd even afwachten hoe dat zich vertaalt naar een game. Helaas was het een streaming-sessie en de kwaliteit daarvan is afhankelijk van de internetsnelheid en dus hebben wij nog maar een fractie kunnen zien van het eindresultaat.

Tijdens de introductie werd ons verteld dat we de game gingen spelen in begeleide modus, maar toch hadden wij veel moeite om te achterhalen waar we precies naartoe moesten en wat we uiteindelijk moesten doen. Het spel geeft je wel een indicatie waar je ongeveer naartoe moet, maar het is niet een kwestie van een uitgestippelde route. Het kan natuurlijk zijn dat dit wel aanwezig is, maar dat je het moet activeren op een of andere manier. Gelukkig was er wel een mogelijkheid om te zien waar op de kaart je moest zijn voor een missie en had je de mogelijkheid om een pin te plaatsen. Hierdoor was het enorm veel makkelijker om je route te bepalen, maar het was wat fijner geweest dat dit in de handje-vasthoud-modus standaard was. Uiteindelijk hebben we dan ook veel tijd verloren met het zoeken, ook omdat de game je niet altijd vertelt of je op de goede weg zit of niet. Iets dat wel makkelijk kan zijn in een openwereld-game van dit formaat.

Ook kregen wij de mogelijkheid om te vliegen op een Ikran, een soort kruising tussen een draak en vogel. Net zoals in de film moesten we op zoek naar de juiste Ikran en daar een band mee vormen. Hiervoor moesten we eerst een hele hoop klimmen, iets waar de Na’vi erg goed in zijn. Natuurlijk vloog het beest de eerste paar keer weg, maar uiteindelijk mochten wij dan toch plaatsnemen op de rug van het dier. Het vliegen was niet moeilijk en hierdoor kregen wij nog een mooier beeld van de wereld. Je zult je Ikran niet alleen gebruiken om van A naar B te komen, maar ook moeten inzetten voor bepaalde missies. Wij moesten een tweetal luchtplatformen uitschakelen en daar kun je alleen bijkomen door middel van je Ikran.

Tijdens deze missie leer je ook hoe je je scanner moet gebruiken, een handig stukje gereedschap waarmee je electronica kunt uitschakelen. Dit kwam ook van pas bij de missie die we daarna voorgeschoteld kregen. Daarin moesten wij een aantal opdrachten voltooien op een RDA-basis. Net zoals bij andere Ubisoft-games is het de bedoeling dat je dit op een stealth-manier probeert op te lossen. Helaas ging het ons niet zo goed af en werden we al snel ontdekt, waardoor wij niet veel later aan ons einde kwamen. Na enkele pogingen wisten wij toch verder in de basis te komen en ook met behulp van de scanner wisten wij automatische geweren uit te schakelen. Het voelt allemaal best bekend aan als je de nodige Ubisoft-games hebt gespeeld, maar leuk was het zeker wel. Wij zijn vooral benieuwd wat we uiteindelijk allemaal met de scanner kunnen doen en of wij nog meer gereedschap krijgen om ons te helpen bij dit soort missies.

Onze eerste indruk van Avatar: Frontiers of Pandora is erg positief. De game voelt vertrouwd qua gameplay, maar de wereld is compleet nieuw. Het zag er allemaal erg goed uit, maar door de streaming weten wij niet hoe mooi het straks echt gaat zijn. Wij zijn ook erg benieuwd of Ubisoft het nog wat duidelijker gaat maken waar je precies moet zijn en of je op de goede weg zit. Gelukkig verschijnt de game al over een aantal weken en wij kunnen bijna niet wachten om ons avontuur te vervolgen.

Avatar: Frontiers of Pandora verschijnt op 7 december voor PlayStation 5, Xbox Series X|S en pc.