Conclusie
Fifty-Fifty is een vlot kaartspel waarbij spanning constant stijgt gedurende een potje.In het kaartspel Fifty-Fifty moet je een rij met kaarten aanvullen met oplopende kaarten en moet je zo weinig mogelijk strafpunten zien te krijgen door sluwe vossen te spelen.
Fifty-Fifty draait om het aanleggen van gelijkwaardige of oplopende kaarten in een getallenrij tot een speler niet meer kan. Deze speler moet dan net zoveel kaarten nemen als strafpunten en op een eigen stapel leggen tot hij weer een kaart kan leggen. Heeft een speler bijvoorbeeld 47 als hoogste kaart, of wil hij momenteel niet hoger spelen, dan moet hij de kaarten 52 en 49 nemen als strafkaart voor hij 47 kan neerleggen. De speler erna kan dan weer kaarten aanleggen tot de volgende speler niet meer kan. Er zal altijd een moment komen waarop een speler niet meer kan, dan is de vraag hoeveel kaarten die moet weghalen als strafpunten. Een unieke kaart is de sluwe vos-kaart. Deze geldt in deze fase als pas-actie, waardoor de speler na hem verder mag. Er kunnen meerdere pas-kaarten gespeeld worden, waardoor de spanning goed kan oplopen tot iemand alle ellende krijgt. Mocht je slechts één kaart moeten weghalen, dan moet je deze zelf als strafpunt nemen als deze paars is of mag je die weggeven aan een ander met een van je eigen strafkaarten als hij oranje is.
Foto: Joost Klein Middelink
Elke kaart heeft ook vermeld staan welke sprong van vijftig gemaakt kan worden, waar ook de naam van het spel vandaan komt. Zo heeft bijvoorbeeld de 37-kaart een 87 bovenin staan als herinnering dat dat de ‘sprong van vijftig’ is. Zodra een andere speler een kaart legt waar jij de sprong van vijftig van hebt, mag je dat uitspreken en deze kaart neerleggen. Vanaf nu mogen er alleen nog maar vos-kaarten gespeeld worden en moet de speler die de originele kaart legde een vos-kaart kunnen spelen of alle kaarten die er liggen als strafpunten nemen. Komt er een vos-kaart op tafel, dan wordt met de klok mee gekeken wie er geen vos-kaart kan leggen en deze krijgt de volledige rij als strafkaarten.
Omdat deze twee fases elkaar rap kunnen afwisselen, loont het enorm om vos-kaarten in de hand te houden. Hiermee loopt de spanning flink op om te kijken wie nu precies de strafkaarten krijgt. Het loont zelfs om soms enkele kaarten als strafpunten te nemen om zo later strategisch meer strafpunten aan een ander te doneren.
Het enige nadeel aan het kaartspel zit hem vooral in het feit dat de uitleg erg onnodig complex is om het spel te begrijpen en dat de sprong van vijftig misschien beter op de kaarten had kunnen staan, want nu werd het wel eens vergeten. Ook is het verschil van paarse en oranje kaarten wat onhandig, want ook dit had makkelijk aangegeven kunnen worden op de kaart zelf.
Fifty-Fifty speelt vlot weg en doordat de spanning snel oploopt, is het een leuk spel om af en toe op tafel te zetten voor tussendoor, maar ook om meerdere potjes van te doen. Het is makkelijk te leren, snel te spelen en kan erg spannend zijn met zowel drie als zes spelers, dus wat ons betreft een aanrader, al is de vormgeving soms wat onhandig.
