review
Rebel Engine

Rebel Engine is een first-person hack ’n slash met een moordend tempo. Ontwikkelaar Seven Leaf Clover combineert hierin duidelijk hun liefde voor shooters uit de jaren 90 met de chaotische actie van de Devil May Cry-reeks. Op papier klinkt dat als een gouden combinatie. Onze interesse op de redactie was dan ook direct gewekt, maar kan Rebel Engine die hoge verwachtingen waarmaken? En de belangrijkste vraag: zijn wij de robots wel de baas, ook als je er zelf al een bent?

Jij bent Asimov, een robot die tegen zijn wil vecht in de arena van de machtige Concrete Corporation. Je enige doel: andere robots slopen ter vermaak van het publiek. Het is een bestaan dat je natuurlijk snel beu bent. Je ontsnappingskans dient zich aan in de vorm van Salvador, een mysterieus virus dat je systeem binnendringt. Salvador wijst je de weg naar de uitgang, maar de tocht naar vrijheid is loodzwaar. Terwijl je probeert te ontsnappen, worden de vijanden die je pad blokkeren steeds dodelijker.

Het verhaal is vrij standaard en biedt weinig diepgang, maar dat mag de pret niet drukken; de personages zijn namelijk erg leuk ontworpen. Alle dialogen zijn volledig ingesproken en de dynamiek tussen Asimov en Salvador is zeer vermakelijk. Het haalt misschien niet het briljante niveau van Portal, maar het komt een beetje in de buurt. De game bevat bovendien diverse geheimen die de wereld wat meer kleur geven. Echt ingewikkeld wordt het plot overigens nooit: het is rechttoe rechtaan actie.

Rebel Engine ziet er tof uit. De graphics hebben wat weg van cel-shading, wat zorgt voor een unieke stripboek-look die lekker wegkijkt. De levels zijn veelal kleurrijk en groots opgezet, waardoor je de vijanden goed kunt onderscheiden. Toch voelen sommige omgevingen wat krap aan, waardoor de actie soms onoverzichtelijk wordt. Dat is lastig, want het spel vereist dat je bliksemsnel reageert, slaat, schiet en wegduikt. De structuur is helder: na een reeks kleinere robots volgt een eindbaas die het level afsluit. Daarna is het door naar de volgende. Dit klinkt misschien repetitief, maar deze simpele opzet vormt juist een mooie balans met het humoristische samenspel dat je hebt met het virus.

Qua actie zit het wel goed. Asimov beschikt over een indrukwekkend arsenaal, variërend van zwaarden en grijphaken tot shotguns en railguns. Deze wapens complementeren elkaar perfect: het ene sloopt schilden, het andere maakt korte metten met de vijand. Je kunt tegenstanders simpelweg neermaaien, of ze de lucht in lanceren om ze daar te trakteren op vernietigende combo’s. Let wel op variatie: als je constant dezelfde move ‘spamt’, kelderen je stijlpunten direct. Deze stijlpunten heb je nodig om te overleven.

Het combo-systeem is meer dan alleen opschepperij: het is je levenslijn. Elke aanvalsreeks krijgt een waardering. Weet je de rank ‘S’ of hoger te scoren? Dan word je genezen én vult je super-meter zich razendsnel. Zodra die vol is, kun je een allesvernietigende finisher uitvoeren. De game dwingt je dus om creatief te vechten. Spam je dezelfde knoppen en scoor je laag, dan wordt de game onnodig lastig. Maar rijg je de SSS-combo’s aan elkaar, dan ben je nagenoeg onsterfelijk. Afwisseling is hier absoluut troef.

Wij hebben Rebel Engine uitgeprobeerd op de Steam Deck, maar helaas loopt het spel daar constant op precies hetzelfde punt in het begin vast. Dit gebeurde elke keer, waardoor we het niet kunnen aanraden voor de handheld van Valve. Dat voelt als een gemiste kans, want het type spel leent zich er perfect voor. De pc-versie draait beter, maar is ook niet vrij van technische mankementen. Bij grote robot-hordes duikt de framerate soms naar een onspeelbaar niveau. Hoewel deze haperingen kort zijn, halen ze je wel uit de flow. Erger zijn de crashes. Omdat de game geen tussentijdse checkpoints heeft, betekent een crash, of doodgaan, dat je het hele level opnieuw moet doen. Het is een onvergeeflijke straf voor een technische fout.

Al met al is Rebel Engine een leuk spel dat, mits je gevarieerd de juiste combo’s uitvoert, prima te doen is. Het tempo ligt behoorlijk hoog, maar niet zo onoverzichtelijk en onvergeeflijk moeilijk als Unyielder dat is. Er zitten wel wat bugs in, de ene wat ernstiger dan de andere, maar wij hebben het volste vertrouwen dat dit gladgestreken kan worden in toekomstige updates.

Rebel Engine hebben wij voor deze review gespeeld op pc, waar het spel ook exclusief voor verkrijgbaar is.