review
Octopath Traveler 0

Octopath Traveler 0 is de prequel van Octopath Traveler 1 en 2. We hadden er in onze preview ook al even een grapje over gemaakt, maar het blijft bijzonder dat Square Enix bij elke nieuwe JRPG-serie toch weer bijzondere fratsen uithaalt met de namen van verschillende delen. Hoe je het ook wendt of keert, Octopath Traveler 0 verschijnt vandaag en wij hebben de game alvast voor je gespeeld!

Het spel is een opnieuw bewerkte versie van Octopath Traveler: Champions of the Continent. Champions of the Continent is een smartphone-game en dat zorgt ervoor dat menig persoon met enige vraagtekens naar 0 zal kijken. Maak je geen zorgen: het is vooral zo dat sommige elementen van het verhaal en de gameplay zijn gebruikt om de basis te vormen van Octopath Traveler 0. Verder is het spel voor een groot deel van begin af aan gemaakt om als een volledige console-game te voelen.

Octopath Traveler 0 is in de essentie een redelijk rechttoe rechtaan JRPG. Je begint in een dorpje dat verwoest wordt en gaat op pad om wraak te nemen op de verantwoordelijke gemeneriken. De manier waarop je dit doet, dat is wat minder generiek dan je misschien van de franchise gewend bent. Je gaat niet gewoon lineair op pad door het verhaal van punt A, naar B, naar C, maar in plaats daarvan kan je kiezen uit verschillende paden en quests. Je hebt niet zoveel vertakkingen als in de andere Octopath-games, maar toch een hoop. Je kan naar een van de drie verschillende kwaadaardige bazen toewerken, of werken aan het herbouwen van je stad. Je bent er redelijk vrij in om dit in je eigen volgorde te doen, maar op een gegeven moment wil je natuurlijk wel alles iets van aandacht geven. Dat je niet al bij hoofdstuk 3 van het ene verhaal bent en nog bij hoofdstuk 1 van het andere.

Terwijl je dit allemaal doet rekruteer je nieuwe bondgenoten en ga je héél veel gevechten aan. Dit gebeurt volledig turnbased en hier zijn een paar bijzondere dingen aan de hand. Allereerst heb je het ‘boost’-systeem, een variatie op het ‘Brave and Default’-systeem uit Bravely Default. Elke beurt krijg je Boost Points en die kan je opsparen om vervolgens aanvallen sterker te maken of aanvallen zelfs meerdere keren in één beurt te gebruiken. Dit gaat gepaard met een systeem wat ervoor zorgt dat elke vijand gebroken kan worden na een bepaald aantal keren met een bepaald element of type wapen geraakt te zijn.

Dit is allemaal vrij eenvoudig en leer je héél snel, maar het zorgt voor enorm veel diepgang. Hoeveel Boost Points spaar je op voordat je ze gebruikt? Spaar je ze op om zoveel mogelijk schade aan te richten wanneer je vijand gebroken en zwak is, of gebruik je ze juist defensiever om je vijand te breken zodat hij een beurt niet aanvalt en jij je wonden kan likken? Combineer dit met een groot arsenaal aan verschillende wapens, aanvallen, spreuken en lastige vijanden en je bent elk gevecht anders aan het benaderen.

Nieuw in Octopath Traveler 0 is dat je maar liefst acht bondgenoten kan kiezen om mee het gevecht in te nemen. Je hebt dan twee linies van vier mensen en kan tijdens het gevecht wisselen. Zo heb je bizar veel keuze tussen aanvallen en tactieken. Over het algemeen zijn we positief over deze verandering. Het brengt weer extra veel keuze met zich mee en zorgt er tegelijkertijd ook voor dat je meer ruimte hebt om je individuele personages super gespecialiseerd te maken. Het betekent ook dat je bijna altijd wel goede antwoorden hebt op de strategieën van een vijand. Dat laatste kan je echter ook als een minpunt beschouwen. Het komt hierdoor iets minder voor dat je bij een eindbaas finaal wordt ingemaakt en je bij het doodgaan terug naar het menu gaat om je verschillende personages andere uitrusting of spreuken te geven.

Daarnaast valt er ook het een en ander te zeggen over het feit dat de structuur van Octopath Traveler flink doorbroken wordt met dit prequel. In Octopath heb je normaliter namelijk acht personages met allemaal hun eigen verhaal. Na de finale van elk losstaand verhaal, komt dit dan meestal samen. Deels is het leuk dat in Octopath Traveler 0 het verhaal niet om losse personages gaat die elkaar toevallig ontmoeten, maar in plaats daarvan meer draait om de wereld en de dorpen, of de mensen die in die dorpen leven. Het is wat minder ingezoomd dan hoe we het normaal in deze serie allemaal beleven en deels is dat positief, maar deels zorgt het er ook voor dat het verhaal nooit dezelfde hoogtes bereikt als in Octopath Traveler 2.

Je bouwt in dit spel, zoals we eerder al kort aangaven, ook je dorp opnieuw op. Verwacht hier geen super diepgaand systeem voor. Je bent niet á la Stardew Valley of Animal Crossing echt een hele cozygame aan het spelen. Het is echter wel een leuke adempauze van de rest van de game. Het voelt vrolijk om je dorp nieuw leven in te kunnen blazen door huizen te plaatsen zoals jij dat wilt, nieuwe mensen uit te nodigen, et cetera. Het is niet al te uitgebreid, maar zorgt net voor een beetje genoegdoening en positieve vibes dat we het wel waarderen.

Als laatste willen we nog wat aandacht besteden aan de audiovisuele presentatie van Octopath Traveler 0. De artstyle van deze gamereeks zal niet voor iedereen weggelegd zijn, maar wij vinden het altijd iets magisch hebben. De diorama-achtige landschappen met pixelart combineren pracht en praal met een soort ouderwetse onschuld. Wat daar enorm bij helpt is de soundtrack van Yasunori Nishiki (Octopath Traveler, Final Fantasy VII Rebirth). Hij weet serene landschappen ook echt sereen te laten klinken en woorden kunnen niet uitdrukken hoeveel hij bijdraagt aan het magische gevoel van de wereld van Octopath. Daarnaast is zijn muziek voor gevechten en eindbazen nu al legendarisch te noemen.

We kunnen zonder twijfel stellen dat Octopath Traveler 0 niet zomaar een port is van een smartphone-game, maar een volwaardige console-RPG. Door de breuk met de structuur van de andere Octopath-spellen weet dit deel niet dezelfde hoogtes te bereiken, met name wat betreft het verhaal. Qua gameplay staat Octopath Traveler 0 wel als een huis.