Doorgaan naar artikel
That Awkward Moment
Daniël Steneker
Daniël Steneker
Profiel

Conclusie

Het leukste grapje kwam van de ondertitelaar, die "rock out with your cock out" poëtisch vertaalde met het een parafrase van Jan Cremer: "schat van mijn hart, tulp van mijn gulp". Voor de rest weten humor noch romantiek de film te dragen. Och, zat er maar één daadwerkelijk awkward moment in de film. Maar zelfs de situaties die tenenkrommend zouden moeten zijn, zijn suf. Och, was de film maar zo schandalig slecht dat het leuk wordt. Nee, zelfs een beetje camp kan er niet van af. Regisseur Tom Gormican misgunt ons elk lolletje - hij zou recensent moeten worden.

In de romcom That Awkward Moment besluiten drie vrienden geen relatie meer aan te gaan, maar dat doen ze natuurlijk toch. Ondertussen lacht of zwijmelt er niemand, behalve de acteurs. Zelfs dat gaat niet van harte.

Ik geef het toe, door mijn permanente gebrek aan liefde en genegenheid ben ik een rancunelijer geworden. Wellicht is de reden dat ik volgende week vrijdag hoogstens een kaartje uit medelijden krijg de reden dat ik niet vatbaar ben voor cinematografische hartstocht. Misschien is mijn hart te ijzig om romantiek af te doen als een opeenstapeling van platitudes. Ben ik op mijn 23e al die azijnpissende recensent geworden die zowel de amoureuze als de broederliefde cynisch afschrijft als goedkoop sentiment? Of is That Awkward Moment gewoon een heel saaie film?

Doorgaans schrijf ik in de alinea onder de trailer een samenvatting van het plot. Dit keer laat ik het bij de aanhef, want ik vind het niet de moeite om hier verder over uit te weiden. De film opent met Zac Efron op een bankje in de vrieskou en komt hier, via de flashback die de gehele film is, uiteindelijk weer terug: een ogenschijnlijke playboy die uiteindelijk toch tot het uiterste gaat voor zijn geliefde. De rest van de film had weggelaten kunnen worden.

Nu hoeft een simpel plot natuurlijk geen slechte film op te leveren, de beste verhalen zijn in een enkele zin na te vertellen. Narratieve eenvoud biedt de mogelijkheid om stijl en poëzie naar voren te brengen, of grapjes en wat romantiek in het geval van een romcom. Maar terwijl Jason (Zac Efron), Mikey (Michael B. Jordan) en Daniel (Miles Teller) van de ene oninteressante situatie in de andere belanden, is het enige gevoel dat opgeroepen wordt, een stemmetje dat “allejezus, waar doen die mensen moeilijk over?” zegt. Kleine karaktertrekjes die komisch zouden moeten werken – Mikey verwerkt zijn verdriet met vanilleijs; Daniel verliest zijn erectie als hij de teddybeer ziet die Chelsea van haar ex heeft gekregen – vallen dood. Of nee, ze vallen niet dood, dat zou namelijk nog een (meta-)komisch effect kunnen hebben. Ze doen helemaal niets. Pijnlijke situaties – Jason die met voorbinddildo uit de toon valt op een feestje omdat hij de term gekostumeerd bal verkeerd had begrepen – zijn niet pijnlijk. Ze zijn gewoon niets. Hetzelfde geldt voor de romantiek: het is niet hartverwarmend, niet wrang, ook niet melodramatisch of gezapig. Het is gewoon niets.