Doorgaan naar artikel
Impressie: Until Dawn
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Je zit vastgeketend aan een tafel in een donkere kamer en de vraag is, schiet je jezelf of je vriend neer? Dit is één van de misschien wel honderden keuzes die je moet maken tijdens het spelen van het spel Until Dawn, het horror spel van Supermassive Games dat in 2015 uitgegeven wordt door Sony voor de Playstation 4.

UntilDawnKeuze

In Until Dawn speel je als een groep van acht vrienden die naar een huisje in de bergen gaan. Al snel komen ze erachter dat een één of andere gestoorde man op ze jaagt. De speler wisselt gedurende het spel tussen de acht vrienden en bepaalt met een groot aantal keuzes wie er dood gaat en wie er overleeft.

Het moge duidelijk zijn, het plot van Until Dawn is niet origineel. Een groep vrienden die naar een afgelegen huisje in de bergen gaan, waar ze achtervolgd worden door een psychopaat. Toch voelt het spel zelf niet cliché aan. Terwijl je zelf met één van de personages speelt ben je continu in spanning en moet je meerdere keuzes maken. Het was onduidelijk hoeveel impact deze keuzes hadden op de verdere ervaring van het spel, maar het geeft je wel een gevoel van betrokkenheid en het gevoel dat je zelf kan bepalen hoe het spel loopt, of dat nou ook werkelijk ook zo is of niet.

De makers van het spel zelf beweren in ieder geval dat er een extreem gebruik van het “Butterfly Effect” is, wat inhoudt dat zelfs de kleinste beslissingen een gigantische impact kunnen hebben op het verhaal. Het is te hopen dat dit ook zo is, want dit is vrijwel de enige actie die ik heb ondervonden tijdens het spelen.

until-dawn-gameplay-screenshot-choices-ps4

Het spel brengt de sfeer geweldig over. De camera voelt soms raar aan, maar draagt bij aan de lugubere, duistere en mysterieuze sfeer. Zelfs als er niets gebeurt heb je het gevoel dat er elk moment iets kan gebeuren en vaak is dat dan ook zo. De korte tijd dat ik Until Dawn heb mogen spelen was een overweldigende ervaring. Toch ben ik er niet uit of ik een spel aan het spelen ben, of naar een film aan het kijken ben waarbij ik af en toe op een knopje kan drukken om te bepalen hoe de film verder gaat. Dat hoeft niet per sé negatief te zijn. Voor veel mensen zal dit niet of weinig uitmaken, maar voor mijzelf zou dit er misschien voor kunnen zorgen dat de drang om het spel een tweede keer te spelen niet erg groot is.

Al met al is Until Dawn een bijzonder project en het spel zal het ongetwijfeld goed doen bij veel horror en thriller fans.