review
The Elder Scrolls Online

The Elder Scrolls Online is nu al ruim een jaar uit. Sinds kort is het spel ook verkrijgbaar voor Xbox One en PlayStation 4. Dat is toch spannend, want MMORPGs(Massively Multiplayer Online Role-Playing Games) doen het niet altijd even goed op de console.

The Elder Scrolls Online: Tamriel Unlimited speelt zich af in de wereld van Tamriel, waar Molag Baal de wereld naar zijn kwaadaardige visie wil vormen. Je begint het spel zoals elke andere MMORPG, je kiest je ras en je klasse en vervolgens bepaal je hoe je eruit wilt zien. Bij dit proces zijn meteen al een paar minpunten aanwezig. Het customizen van je personage lijkt niet veel uit te halen. Ik ging langs ruim twintig verschillende opties om mijn neus aan te passen, maar had veel moeite om enig verschil te zien. Nu is dit op zich geen ramp en als je eenmaal lekker aan het spelen bent zal je er niet heel veel last van hebben, maar toch is het jammer omdat dingen zoals het echt bepalen van je uiterlijk je zoveel meer verbonden met je personage kunnen laten voelen.

Dan zijn er de klassen waar je uit kan kiezen. Je hebt de Dragonknight(een ridder), Sorcerer (een tovenaar), Nightblade(gebruikt voornamelijk dolken en sluipt rond) en tenslotte heb je de Templar(een soort mix tussen een ridder en een tovenaar die tevens ook zijn bondgenoten kan genezen). Vanaf het begin voelen alle vier de klassen al behoorlijk generiek aan, want je bent ze al duizenden keren tegengekomen in vrijwel elke RPG die ooit gemaakt is. In een MMORPG is niets spannender dan kunnen spelen met een personage dat echt in iets cools is gespecialiseerd, zoals de Warlock in World of Warcraft, die in helse magie is gespecialiseerd en demonen op kan roepen. Er zijn duizenden spannende ideeën om te bedenken en het hoeft niet eens origineel te zijn, maar bij The Elder Scrolls Online blijft het bij vier, wat sowieso al een laag aantal is, relatief saaie beroepen. Niet iedereen ziet daar misschien de ernst van in, maar bij een MMORPG moet je weggeblazen worden en echt het idee hebben dat je op een magisch avontuur gaat. Met oninteressante personages met oninteressante spreuken, is dat toch al iets minder het geval.

Gelukkig zijn de klassen nog wel interessant genoeg om er mee te kunnen spelen. Als je eenmaal je personage hebt gemaakt bevind je je al snel genoeg in een mooie wereld. Het is niet betoverend, het heeft me niet weggeblazen, maar het ziet er wel gewoon mooi uit. Al snel merkte ik dat dit de trend was voor vrijwel alles in The Elder Scrolls Online. De beroepen waar je uit kan kiezen zijn aan de saaie kant, maar degelijk genoeg. De wereld is mooi en leuk, maar niets bijzonders. Het vechten is vrij standaard en dat zijn de missies ook. Natuurlijk zijn er een boel dingen te doen, je kan als een extra beroep bijvoorbeeld “Enchanting” oppakken, je kan vissen of op je paard rondrijden, noem maar op. Al deze dingen werken prima, maar geen van deze dingen blazen je weg.

Het navigeren in het spel gebeurd via de balk die we allemaal wel kennen van onder andere Skyrim. De balk geeft aan welke windrichting je op loopt en waar een taak volbracht moet worden. Het werkt prima, maar het was zoveel beter geweest als er een minimap ergens in een bovenhoek was, zodat je je veel bewuster van je omgeving bent.

Dan nog misschien wel het spannendste onderdeel, hoe speelt deze MMORPG op een console? Wat betreft de meeste aspecten speelt het spel ongelooflijk goed op de console. Het vechten en de menu’s werken heel goed en het spel speelt super lekker weg met de controller. Dit is knap, want de meeste MMORPGs spelen toch wel wat minder prettig met een controller dan met je toetsenboord en muis. Wat wel gezegd moet worden is dat het MMO aspect van het spel een beetje verloren gaat op de consoleversie. Je kan met mensen in je directe omgeving communiceren via voicechat, maar meer ook niet en eigenlijk niemand gebruikt dit. Je kan met een menu ervoor kiezen om iemand uit te nodigen of om te ruilen, maar even “hoi” zeggen is er niet bij, wat toch wel jammer is voor een MMORPG. Alhoewel er dus weinig interactie is, zorgt het feit dat je andere spelers tegenkomt er wel voor dat je het gevoel hebt dat je in een levende wereld zit, wat ongelooflijk belangrijk is voor de speelervaring.

Het spel heeft een goed tempo. Je kan lekker doorspelen en van gebied naar gebied gaan. De quests begeleiden je hier goed bij en vertellen je waar je heen kan gaan, zonder dat je teveel heen en weer hoeft te lopen. Ook moet gezegd worden dat het spel veel verbeteringen heeft ten opzichte van bijvoorbeeld Skyrim. Zo is het third-person perspectief eindeloos veel beter en zit de wereld een stuk beter in elkaar. Denk aan de afstand tussen dorpen en de plekken waar je quests moet doen, hoe je reist van locatie naar locatie en meer.

The Elder Scrolls Online is al met al een goed spel, maar is vrijwel nooit briljant. Voor liefhebbers van MMORPGs en van The Elder Scrolls is dit een solide titel waar je heel veel uren speelplezier uit kan halen, maar verwacht geen hele memorabele ervaring.