review
X+Y

Het verhaal draait om de Britse Nathan Ellis (Asa Butterfield). Hij is gediagnosticeerd met een lichte vorm van autisme. Zijn vader Michael (Martin McCann), de enige persoon waarmee Nathan niet afstandelijk is, sterft terwijl hij nog maar 9 jaar oud is. Zijn moeder Julie (Sally Hawkins) heeft moeite met het verlies van haar man en het opvoeden van haar zoon. Dankzij Mr. Humphreys (Rafe Spall) lukt het Nathan om een plek in het Britse team voor de Internationale Wiskunde Olympiade te bemachtigen. Tijdens een training in Taiwan maakt hij vrienden met wiskunde nerds en geeks. Ook ontmoet hij de lieftallige Zhang Mei (Jo Yang). Nathan komt voor verschillende uitdagingen te staan. Zal het hem lukken om de Olympiade te winnen? Krijgt hij ooit een diepere band met zijn moeder? Komt hij over zijn angsten heen? En zal hij kunnen omgaan met de liefde die hij voor Zhang Mei voelt?

X+Y is op een manier een “Coming of Age” verhaal. Niet dat Nathan geheel opgroeit en daadwerkelijk een volwassen man wordt. Maar het gaat over een jongen met een autistische situatie die het lukt om bepaalde angsten te overmeesteren. Het lukt hem om wat handtastelijker te worden en om door zijn routinematige patronen te breken, waardoor hij plaats maakt voor wat afwisseling. Tegelijk leert hij wat beter met zijn gevoelens om te gaan. Dit komt allemaal doordat hij geduwd wordt tot een breekpunt. Maar hij heeft liefdevolle mensen om zich heen die hem begeleiden, helpen en aangeven dat het niet erg is om los te laten. Hierdoor krijgt hij sterkere banden en weet hij keuzes te maken die veel belangrijker zijn voor zijn ontwikkeling dan zijn geliefde cijfers en patronen.

Het sterkste punt in deze film is het acteerwerk. Asa Butterfield speelt een overtuigende jongeman met een lichte vorm van autisme die gek is van wiskunde, cijfers en patronen. Hij komt als een super oncomfortabel ventje over die zichzelf heeft weggestopt in zijn schulp. Het meest aandoenlijke zijn de momenten dat hij zich door de war voelt en realiseert dat hij verliefd is op Zhang Mei, zijn eerste liefde.

Zijn moeder, gespeeld door Sally Hawkins, weet zich werkelijk geen raad. Ze is heel emotioneel en ze wil heel graag een relatie hebben met haar zoon zoals hij die had met haar man. Maar ze is goed in het verschuilen van deze gevoelens. Ze stelt zichzelf op als een echte doorzetter. Het weergegeven acteerwerk is gewoonweg briljant uitgevoerd. Alle emotionele momenten zijn levensecht en uiterst precair, je leeft geheel mee met de karakters. De geloofwaardigheid zal een gevoelige kijker aan het huilen brengen.

De film heeft dan ook een sterk plot dat zich werkt naar prachtige momenten, gevuld met realisaties, nieuwe ontdekkingen en leerzame ervaringen. Uiteindelijk eindigt het verhaal met een prachtige climax gevolgd door een schattig maar niet zo uitgebreide resolutie. Dat is ook het enige negatieve puntje dat men kan opbrengen. Het liefst willen we als kijker in zo’n eigenzinnig atypisch filmpje, toch een cliché-achtige scene zien waarbij de hoofdpersoon op zijn liefje afrent.

X+Y is zeker de moeite waard. Een weerzinwekkende film geïnspireerd door een waargebeurd verhaal. Morgan Matthews heeft diep regiewerk in zijn Award-winnende speelfilmdebuut geleverd. Het acteerwerk is briljant. Het verhaal is indrukwekkend en heel ontroerend. Diepe aandoenlijke momenten en hartverwarmend, afwisselend met leuke grappige momenten. Een echte tranentrekker en een aanbeveler voor liefhebbers van bijzondere dramafilms.