review
Tales of Zestiria

Tales of Zestiria: De wereld is in gevaar door “malevolence”, het eigen kwaad binnenin mensen dat zich manifesteert en monsters vormt. Jij bent Sorey. de herder die als enige mens kan communiceren met Seraphim, mens-achtige wezens die magische krachten bezitten. Je zult met hen samen moeten werken om de wereld te redden. Klinkt misschien cliché, maar is het spel dat ook?

Wanneer je in Tales of Zestiria stapt valt er één ding al heel snel op. Je reist door een echte, levendige wereld en niets is prettiger dan dat wanneer je een spel speelt met een groots avontuur. Het is mooi om te zien hoe met weinig voorwerpen mooie omgevingen gemaakt kunnen worden. Less is more lijkt de filosofie te  zijn van de makers en het doet wonderen. Er zit weinig detail in dingen zoals rotsen, bomen of het gras, maar doordat alles kleurrijk is, bij elkaar past en goed ingericht is, vormt het een fraai geheel. Tot slot wordt deze mooie wereld tot leven gewekt door de inwoners die je tegenkomt, die allemaal hun eigen verhaal hebben, en de toepasselijke soundtrack.

Het tweede wat snel opvalt is hoe het verhaal gebracht wordt. Je zult veel dialogen hebben met verschillende personages die met je meereizen en deze zijn bijzonder goed uitgevoerd. Het acteerwerk is sterk (Japanse audio is een aanrader), veel personages voelen realistisch aan en het spel lijkt een vrijwel perfecte balans te vinden tussen luchtigheid en ernst binnen gesprekken. Hierdoor zal je zowel vaak genoeg kunnen lachen om de dynamiek tussen verschillende personen, als geraakt worden door de dingen die er gebeuren.

De mensheid is in de ban van een groot kwaad dat alleen jij kunt bestrijden met hulp van een aantal magische wezens, klinkt behoorlijk cliché, toch? Geloof me als ik zeg dat Tales of Zestiria dit thema op een verfrissende manier aanpakt. Niet alles is simpelweg goed of slecht, juist of fout. Mensen doen dingen vanuit hun eigen motivatie. Het kwaad in deze wereld komt namelijk deels voort uit de emoties van mensen en hun wantrouwen in de Seraph, de magische wezens. Hierdoor wordt het spel een stuk meer dan: Zoek monster, vind monster, versla monster, herhaal. Niet dat daar iets mis mee is, maar het is weer eens iets anders en dat is welkom. Je komt als speler de game in als groentje en je leert steeds meer over het land, zijn inwoners en zijn geheimen. Het spel voelt daadwerkelijk aan als een avontuur en een ontdekkingsreis, wat ervoor zorgt dat je door wilt blijven spelen omdat je meer wilt leren over hoe alles nou in elkaar steekt.

Als je monsters tegenkomt, zal er een gevecht ontstaan. Deze gevechten vinden plaats in realtime, dus niet in beurten, en je kunt een groot arsenaal aan aanvallen en combo’s(een reeks aanvallen achter elkaar uitgevoerd) gebruiken om je tegenstander te verslaan. Ook zul je samen moeten werken met je Seraph. In het begin voelt het een beetje simpel aan, bijna zelfs als Hack & Slash, wat raar is bij zo’n vrij tradtionele JRPG(Japanese roleplaying-game). Wat later wordt het een stuk ingewikkelder, met veel verschillende aanvallen, combo’s en elementen. Het zorgt voor een dynamisch systeem dat je niet snel volledig onder de knie zult krijgen. Ook is er genoeg ruimte om je personages aan te passen en verschillende uitrustingen te geven.

Tales of Zestiria zorgt voor een complete ervaring zoals je zou wensen van een spel als deze, met interessante gevechten en een uitvoerige ontwikkeling van je karakter, een sterk verhaal met een geweldige dynamiek tussen alle verschillende personages, een toepasselijke soundtrack en tenslotte een geweldige visuele stijl waar vandaag de dag veel mensen nog iets van zouden kunnen leren. Je gaat op avontuur in een wereld vol fantasie, die toch levensecht aanvoelt. Dit spel is een musthave voor iedereen die fan is van een goede JRPG.