review
Point Break (2015)
Conclusie
Deze remake van Point Break gooit het over een andere boeg dan het origineel. De actie is goed in beeld gebracht, maar vooral de personages laten wat te wensen over. Geen film waar we nog jaren over zullen napraten, maar wel eentje die weet te vermaken.Het lijkt tegenwoordig onvermijdelijk dat er van elke film een remake zal komen. De meest recente is Point Break (2015), een hervertelling van de gelijknamige Kathryn Bigelow-film uit 1991 met Keanu Reeves en wijlen Patrick Swayze in de hoofdrollen. Misschien is dit zelfs al de tweede remake, velen zien namelijk de eerste Fast and Furious ook als een variant op het Point Break-concept. Net als de straatrace-film gooit deze nieuwe Point Break het over een heel andere boeg. Waar het orgineel draaide om surfen ligt de focus nu op meerdere extreme sporten.
De jonge FBI-agent Johnny Utah (Luke Bracey) komt een groep gevaarlijke bankrovers op het spoor. Deze criminelen plegen over de hele wereld op spectaculaire wijze grootschalige overvallen, waardoor een groep extreme sporters al gauw bij de verdachten horen. Utah besluit te infiltreren in zo’n groep, onder leiding van de spirituele Bodhi (Édgar Ramírez). Om het vertrouwen van de waaghalzen te winnen zal Utah moeten deelnemen aan hun poging de ‘Osaki Eight’, een verzameling gevaarlijke beproevingen, te voltooien.
De originele Point Break is door de jaren heen uitgegroeid tot cultklassieker, maar is zeker niet perfect. Deze nieuwe versie doet geen poging om de film exact na te maken, maar geeft er duidelijk een eigen draai aan. Luke Bracey en Édgar Ramírez hebben niet dezelfde chemie als Keanu Reeves en Patrick Swayze, al spelen ze hun rollen niet slecht. De focus op meerdere extreme sporten zorgt voor een mooi excuus voor spectaculaire stunts, het linkt de misdaden en stunts op een geloofwaardige wijze. De actie zelf ziet er opvallend goed uit, zowel de stunts als de effecten zijn van zeer hoog niveau. Storende computereffecten blijven voor het grootste gedeelte achterwege, wat tegenwoordig al snel bewonderenswaardig is.
Uiteraard zal Point Break niet snel een Oscar winnen, maar dat hoeft ook niet. Hoewel het verhaal wat slordig is en de personages niet zo boeiend zijn, zorgen het hoge tempo en de indrukwekkende actiescènes dat de verveling nooit echt toeslaat. Point Break is zeker niet bijzonder, maar wel gewoon vermakelijk.
