review
Recensie: Pieter Post: de film
Conclusie
Hoewel Pieter Post: De Film gepresenteerd wordt als een familiefilm, heeft de film weinig te bieden voor de oudere kijker. Volwassen thema's blijven onderbelicht, en worden ondergeschikt gemaakt aan de simpele en voorspelbare verhaallijn. Ook wordt de charme van de oude tv-serie niet gebruikt, doordat de ouderwetse stop-motion animatie plaats heeft gemaakt voor een goedkoop ogende computer-animatie, bestaande uit veel heldere kleuren. Jonge kijkers zullen de film kunnen waarderen, maar de film is niet goed geschikt voor jong én oud.Pieter Post is de langverwachte film naar de gelijknamige tv-serie die vanaf de jaren ’80 te zien was op de Nederlandse televisie. In de kinderserie, die oorspronkelijk onder de titel Postman Pat geproduceerd werd in afleveringen van vijftien minuten, bracht Pieter Post elke aflevering pakketjes rond in zijn rode bus. Hierbij kwam hij af en toe voor kleine obstakels te staan, zoals een lekke band of een kat die uit een boom gered moet worden. Deze nieuwe film gooit het echter over een heel andere boeg om de speelduur van 81 minuten te kunnen vullen, en is meer in lijn met de versie van de Tv-serie die in 2004 geïntroduceerd werd. In deze versie is Pieter Post een soort superpostbode die speciale pakketjes rondbrengt in zijn helikopter of op zijn motor.
Pieter Post (Jan de Hoop, superster van het RTL Ontbijtnieuws) is een nederige postbode in het dorpje Groenbeek die te maken krijgt met een interne reorganisatie op zijn werk. Het postbezorgingsbedrijf heeft een nieuwe eigenaar die van plan is om alle postbodes te vervangen door robots, zogenaamde Pieter-Bots-3000, om zo de efficiëntie te verhogen. Pieter Post ziet hierdoor zijn geplande reis naar Italië in het water vallen, en besluit mee te doen aan een tv-talentenjacht. Bij deze talentenjacht blijkt Pieter een zeer capabel zanger (zijn stem wordt bij het zingen verzorgd door musicalacteur Tony Neef), en ontwikkelt zich tot een ware popster. Deze nieuwe faam zet de relatie met zijn vrouw en kind echter onder druk, en de ontwikkelingen in Groenbeek zorgen ervoor dat Pieter Post harder nodig is dan ooit.
In de trailer wordt Pieter Post: de film neergezet zijnde voor de hele familie, toch is de film duidelijk gericht op (jonge) kinderen. Er worden wel een aantal volwassen thema’s behandeld, zoals automatisering en het verliezen van werk, maar deze zijn totaal niet uitgewerkt en ondergeschikt gemaakt aan het simpele verhaal. Ook de nostalgiefactor is niet bepaald aanwezig: de schattige stop-motionanimatie uit de originele serie heeft sinds de herintroductie in 2004 plaatsgemaakt voor een nogal goedkoop ogende 3D-animatie met veel heldere kleuren, die vooral herinneren aan de computerspellen die ik op mijn Windows 95 speelde. Het zal kinderen uiteraard niet uitmaken, maar een combinatie van stop-motion en computeranimatie (zoals bijvoorbeeld The Lego Movie) had de film wellicht interessanter kunnen maken voor een breder publiek. De oudere kijkers zullen echter genoegen moeten nemen met een korte verschijning van het orginele themanummer.
Ook de bekendere stemacteurs voegen weinig toe. Niet alleen leest Jan de Hoop zijn regels voor alsof hij om vier uur is opgestaan om het nieuws te presenteren, de overgang naar de stem van Tony Neef voor de zanggedeeltes is ook allerminst geloofwaardig. De overige acteurs deden het gelukkig een stuk beter. Deze stemmen, waaronder ook een aantal Vlaamse, waren een stuk overtuigender. Het is echter niet voldoende om het matige verhaal, wat vooral lijkt gebaseerd op de recente populariteit van televisietalentenjachten, naar een hoger niveau te tillen. Al met al is Pieter Post dus een film die vooral kinderen zullen kunnen waarderen. De film is echter geen typische familiefilm zoals sommige andere animatiefilms, en zal dus niet elke kijker de volledige speelduur zoet kunnen houden.
