Doorgaan naar artikel
Dark Souls III
Rutger Engel
Rutger Engel
Hoofdredacteur
Profiel

Dark Souls III. Bij veel mensen zorgt de naam Dark Souls alleen al voor angst. Het is het spel waarbij elke vijand, maakt niet uit hoe miezerig, dodelijk kan zijn en waarbij als je dood gaat je vaak een heel stuk terug mag beginnen. Veel mensen vragen zich af: “Waarom moet Dark Souls nou zo lastig zijn?” Laten we beginnen met duidelijk maken dat de Souls-series (bijna) nooit oneerlijk lastig is. Als je dood gaat denk je, als je eerlijk tegen jezelf kan zijn tenminste, dat als je je beter had voorbereid je het wel gehaald zou hebben en dat is ook zo. Daarom komt er een ongekend gevoel van euforie over je heen als je dan eindelijk die eindbaas hebt verslagen nadat hij je tien keer gruwelijk heeft afgemaakt. Als je het niet van mij aan wilt nemen, neem het dan aan van de mensen in onderstaand filmpje.

Tijdens Gamescom hebben wij Dark Souls III mogen spelen en een presentatie erover mogen bijwonen. Wat meteen gezegd moet worden is dat je geen gigantische veranderingen moet verwachten ten opzichte van de eerdere spellen. Als je iemand die alleen het eerste deel gespeeld heeft dit spel zou geven en hem zou vertellen dat het Dark Souls II was, zou hij je geloven. Wat is er dan wel veranderd? Alles ziet er wat mooier uit, met name omdat dit de eerste titel is die exclusief voor Xbox One, PlayStation 4 en PC uitkomt en dus geen rekening meer hoeft te houden met de vorige generatie consoles. Nou zag Dark Souls II er ook niet bepaald slecht uit, maar het is allemaal net iets beter.

Dan zijn er de nieuwe Battle Arts, een soort speciale aanvallen die anders zijn afhankelijk van het soort wapen dat je draagt. Zo kan je met twee zwaarden een ronddraaiende aanval doen, met een groot zwaard je tegenstander de lucht in slaan, et cetera. Het is een leuke kleine toevoeging, maar tenzij er nog meer mee gedaan wordt, is het ook niet veel meer dan een “leuke kleine toevoeging.”

Waarschijnlijk de grootste verandering is dat je een stuk sneller bent. Nou is alles relatief en moet je je vooral realiseren dat in de vorige delen je personage bijzonder sloom was. In Dark Souls I en II was je eigenlijk zo sloom, dat je vrijwel alles moest voorspellen omdat er weinig ruimte was om te reageren. Met een beweeglijker personage in Dark Souls III kun je veel meer met reacties spelen wanneer je iets ziet, wat om eerlijk te zijn een fijne verandering is en zorgt voor een veel prettigere gameplay. Maak je geen zorgen, het spel zal nog steeds genoeg tactiek bevatten en met alleen snelle reflexen kom je er niet.

De principes van Dark Souls zijn met de jaren hetzelfde gebleven en dat zullen ze voorlopig ook blijven. Verwacht geen hele andere game. Verwacht wel een mooiere game met een gevechtssysteem dat vloeiender aanvoelt dan bij zijn voorgangers en al met al voor een betere ervaring zorgt. Verwacht een eindeloze hoeveelheid nieuwe lastige vijanden, nieuwe omgevingen en geheimen. Verwacht honderden uren nieuwe content en speelplezier.

Ik ging het spel in met het idee om zoveel mogelijk te ontdekken, omdat ik zoveel mogelijk van het spel wilde zien in de 30 minuten die ik had om te spelen. Tijdens het spelen kwam ik al snel een sterk monster tegen dat mij genadeloos afmaakte. Ik ging nog een keer naar hem toe en weer gebeurde hetzelfde. Ik zag dat ik makkelijk langs hem kon rennen en kon onstnappen. De kracht van Dark Souls is dat je dat niet wilt. Koste was het kost wil je die vijand verslaan en voor de volgende 30 minuten was dat mijn enige doel: dat monster doden. Dat is het sterke aan Dark Souls. Het spel laat je jezelf uitdagen en vergt het uiterste van je. Toen de 30 minuten voorbij waren was het een bitterzoet einde. Ik was teleurgesteld omdat ik zo graag meer van het spel wilde zien, maar tegelijkertijd liep ik weg met dat gevoel van euforie omdat ik mijn doel had behaald.