review
Tessa

BNN startte een week geleden met de nieuwe dramaserie Tessa. De pilot werd ontzettend goed bekeken: maar liefst 1,1 miljoen kijkers schakelden in op het programma. Terecht, want de serie zit goed in elkaar, is zowel komisch als ontroerend en spreekt verschillende doelgroepen aan. Na het zien van de eerste twee afleveringen was ik lyrisch, ik had me in tijden niet meer zo verbonden gevoeld met een serie. Tegelijkertijd wist ik dat Tessa gebaseerd is op het Deense Rita, waarvan reeds drie seizoenen zijn verschenen en welke te zien is op Netflix. Voor deze review vond ik het belangrijk om ook de eerste afleveringen van Rita te kijken. Helaas moet ik hierdoor wel terugkomen op mijn oorspronkelijke oordeel over Tessa. Het is namelijk een exacte kopie van haar Deense voorganger, en de serie is daarom niet meer origineel en vernieuwend te noemen.

In eerste instantie was ik ontzettend gecharmeerd van Tessa: een lerares op een middelbare school die trekjes vertoont van een man met een midlifecrisis, en zich tegelijkertijd gedraagt als een twintigjarige. Daardoor kampt Tessa met issues waar zowel jongeren als volwassenen mee moeten dealen. Ze is grofgebekt, heeft lak aan de regels, maar is op sommige vlakken heel wijs. De manier waarop ze daarmee mensen op hun plek zet, of juist een steuntje in de rug geeft, zorgt voor een hoop humoristische én aandoenlijke momenten.

Tegelijkertijd vormt de school van Tessa de perfecte setting om bepaalde subculturen in te duiken, en de serie lijkt hier dankbaar gebruik van te maken. In de eerste aflevering komt Tessa’s jongste zoon aan bod, die homoseksueel blijkt te zijn. Aan de ene kant dwingen Tessa en haar andere kinderen hem om uit de kast te komen, en hoewel betwist kan worden of dat de juiste benadering is, is het moment waarop hij daadwerkelijk voor zijn homoseksualiteit uitkomt hartverwarmend, en wordt hij volledig geaccepteerd. Dit, in combinatie met Tessa’s openheid en liberale kijk op de wereld, zorgt ervoor dat de serie een bepaalde vooruitstrevendheid uitstraalt die mij en nog velen anderen zal hebben aangesproken.

Helaas moet na het zien van Rita geconcludeerd worden dat Tessa helemaal niet zo vernieuwend is. Ik heb zelden een remake gezien die letterlijk van minuut tot minuut, woord tot woord, en setting tot setting exact hetzelfde is als het origineel. Dergelijke remakes zien we in de filmgeschiedenis vaak voorbij komen. Denk bijvoorbeeld aan Hitchcock’s Psycho, waar de remake fungeert als hommage aan het origineel, en tegelijkertijd een leuk contrast weergeeft tussen de twee tijdsbeelden. In het geval van Tessa lijkt de serie echter alleen maar mee te willen liften op het succes van haar Deense voorganger. Dat is jammer, want het idee achter Tessa is wel degelijk leuk gevonden. Toch moet gezegd worden dat met acteurs als Thekla Reuten, Lies Visschedijk, Guido Pollemans en Esmée van Kampen de serie toch een genot is om naar te kijken. Het is alleen te hopen dat de makers er snel hun eigen draai aan gaan geven.

Tessa is elke donderdag om 20:30 te zien op NPO1.