review
Total War: Warhammer

De verwachtingen voor nieuwe Total War-games zijn altijd hooggespannen. De strategieserie, die al ruim tien jaar loopt, mag dan niet altijd vernieuwend zijn; kwalitatief zijn de games altijd indrukwekkend. Nu is er Total War: Warhammer (TW:W), de eerste titel uit de serie die zich afspeelt in een fantasiewereld. Onze eerste indrukken waren al positief. Is dit de frisse wind die de serie nodig heeft?

Bastiaan de Orkslachter is een baas: hij vliegt op een immense griffioen, slaat met één klap van zijn zwaard halve legers van de kaart en wanneer hij in de stad komt, betalen alle inwoners dertig procent meer belasting; én hij slacht orks. Bastiaan is tevens de reden dat mijn uitzichtloze campagne als The Empire nog niet is opgegeven. In het zuiden rammelen de dwergen aan mijn poorten, boos over die keer dat ik hun koning doodde. Uit het zuidwesten rukken de groene hordes van de Orks op naar mijn akkers en weilanden, vrijwel niet te stoppen in de waanzin van hun WAAAGH! (een soort Jihad). Op zwarte vleugels naderen in het oosten de legioenen ondoden onder aanvoering van de Vampire Counts en in het noorden zijn in de mist ijzingwekkende kreten hoorbaar als dorpen in vlammen opgaan na een bezoek van de Chaos-legers. Toch is overgave geen optie.

In veel opzichten voelt TW:W als een roleplaying game. Door de nieuwe mogelijkheden om helden aan te passen met wapenuitrustingen, volgers en vaardigheden is elke held uniek. Bovendien zijn vrijwel alle namen in het spel, factieleiders daargelaten, te veranderen naar eigen smaak. Ontwikkelaar The Creative Assembly heeft hierom besloten het verstrijken van de tijd uit het spel te halen. Helden en leiders worden niet ouder, wat eveneens bijdraagt aan de band die de speler met zijn eenheden opbouwt. En het werkt: als speler voel je trots wanneer jouw held in zijn eentje het tij van een gevecht weet te keren.

De strategische gameplay, zoals we deze uit Rome 2 en Attila kennen, is grotendeels bewaard gebleven. Alle eenheden hebben plus- en minpunten en alleen met een uitgekiende mix maken legers een kans tegen de AI. Als de strijd zich vervolgens van de wereldkaart verplaatst naar het slagveld, laat de intelligentie van de tegenstander het helaas vaak afweten. De computergestuurde troepen rennen blindeling het bereik van de bogen en musketten van de speler in en het is niet zeldzaam om vijanden al op de vlucht te laten slaan voordat ze enige schade hebben kunnen aanrichten.

Op technisch vlak heeft The Creative Assembly flink gesleuteld aan de engine. Nog nooit kwamen de oorlogen in Total War zo mooi in beeld als in Warhammer. Paarse vlammen flikkeren over zwaarden, draken slaan hun leren vleugels uit en de baarden van de kleine dwergkrijgers wiegen heen en weer tijdens het vechten. De liefde die de studio in het namaken van het Warhammer-universum heeft gestopt is evident en maakt de game geweldig om te spelen. Tevens zijn er kleine veranderingen aan de formule van de vorige games gedaan die het voor de speler allemaal wat overzichtelijker maken. Ladders worden tijdens bestormingen automatisch door eenheden gebruikt en hoeven niet meer apart te worden gemaakt en wanneer de speler een stad aanvalt, beslaat het strijdtoneel niet meer het hele gebied maar enkel één van de vestingmuren. Hierdoor zijn de gevechten feller en geconcentreerder. Waar in vorige titels de versimpeling van oude onderdelen vaak leidde tot oppervlakkigheid, voelt de stroomlijning ditmaal daadwerkelijk aan als een positieve stroomlijning van de ervaring.

Met Total War: Warhammer toont The Creative Assembly aan zichzelf ook na tien jaar Total War nog opnieuw uit te kunnen vinden. De combinatie van uitvoerige aanpassingsmogelijkheden, prachtige graphics, gevarieerde facties en humor maken Total War: Warhammer misschien wel de beste game uit de serie tot op heden. De gebrekkige intelligentie van de computer zorgt voor een heel klein smetje op de ervaring, maar het drukt de pret niet. Door de slim ingedeelde wereldkaart is er altijd iets te doen voor de speler en het dreigende gevaar van de oprukkende Chaostroepen maakt de campagne tot de laatste beurt spannend. De Total War-studio heeft goed gekeken naar de vorige games: alle sterke punten uit de geschiedenis van Total War zijn in Warhammer hergebruikt en nog eens extra opgepoetst en de facetten die minder populair waren, zijn vervangen of bijgeschaafd. Liefhebbers van strategiespellen of Warhammer kunnen Total War: Warhammer blindelings aanschaffen.