review
Sniper Elite 4

Het jaar is 1943, Italië is een goede bondgenoot van Hitler en daar moet wat aan gedaan worden. De geallieerden beginnen hun offensief op het zuiden van Italië langzaam maar zeker. Helaas zijn de Italiaanse en Duitse troepen samen een flinke strijdkracht. Jij, als sniper Karl Fairburne, krijgt de opdracht om alvast verschillende tactische posities en belangrijke mensen uit te schakelen. Met valstrikken, explosieven en goed geplaatste schoten zorg je ervoor dat de geallieerden een vrije weg hebben door Italië. Je voelt je werkelijk als een one-man-army in Sniper Elite 4. 

Sniper Elite 4 is eigenlijk het derde deel uit de serie, aangezien deel twee een remake was van het eerste deel. Ook deze keer kruip je in de huid van de Amerikaanse geheim agent Karl Fairburne. Rebellion beloofde in dit deel iedere map groter te maken dan dat we ooit gezien hadden in een vorig deel. Deze belofte zijn ze zeker nagekomen want de maps zijn groter en mooier dan ooit. Je krijgt iedere missie ongeveer drie grote doelstellingen en een paar kleinere en dit vult de map vaak perfect, zo ben je nooit lang doelloos rond aan het lopen. Als je toch even niks te doen hebt, kun je genieten van de prachtige omgevingen. Er zijn natuurlijk wat smetjes en mindere textures, maar dit doet niets af aan de algemene schoonheid van Sniper Elite 4. Maar dit spel speel je natuurlijk voor het schieten en ook daarop is weinig aan te merken.

Voordat je met een missie begint, kun je de moeilijkheidsgraad instellen. Als je specifieke wensen hebt, kun je alles helemaal zelf instellen. Denk hierbij aan de invloed van zwaartekracht, of je kogels kwijtraakt als je een half magazijn herlaadt, hulp bij het richten en nog veel meer. Eenmaal aan het spelen zoek je je perfecte plekje op, richt je je geweer op een nietsvermoedende soldaat, houd je je adem in en als je het perfecte schot hebt, haal je de trekker over. Dit voelt iedere keer weer heerlijk en al helemaal als je getrakteerd wordt op de röntgencamera die de weg van jouw kogel door het lichaam van je slachtoffer volgt. Staan er meerdere soldaten om een vrachtwagen of explosief? Een goed gemikt schot zorgt voor een prachtige ontploffing en meerdere slachtoffers.

Mocht je geen mogelijkheid hebben om van veraf een voor een je vijanden neer te schieten, dan zijn er nog andere opties. Sluip bijvoorbeeld dichtbij om bruut iemands schedel te doorboren met je mes of pak je machinegeweer en schiet in het wild om je heen. Het kan allemaal en het spel zal je ook de mogelijkheid geven om dit allemaal te proberen. Iedere missie is net iets anders dan de vorige en het spel geeft je altijd de vrijheid het aan te pakken zoals jij wilt. De vijanden worden ook steeds gevarieerder; naarmate je vordert in het spel zul je bijvoorbeeld tanks, officieren, spotters en andere snipers tegenkomen. Laatstgenoemden zullen je het leven bijvoorbeeld zuur maken door je veel sneller te kunnen zien dan andere vijanden en je van veraf te bestoken met kogels. De variatie in de gevechten zit dus wel goed. Helaas geldt dat niet voor alles in het spel.

Het verhaal van Sniper Elite 4 is op zijn zachts gezegd niet erg interessant. Het hoofdpersonage wordt afgebeeld als een stugge man met weinig emoties en hierdoor zul je niet veel verbinding met hem voelen. Cutscenes zijn er wel af en toe, maar deze dienen vaak vooral om een missie af te sluiten en minder om het verhaal te vertellen. Het verhaal dat er is, gaat over Italiaanse rebellen die moeite hebben om te vechten tegen het fascisme in hun land. Maar dit verhaal weet eigenlijk geen indruk te maken en voelt meer als verplichte kost om er in ieder geval nog iets in te stoppen. Het verhaal is dus niet veel soeps, maar gelukkig kun je er je eigen verhaal aan toevoegen door het spel samen met een vriend te spelen.

De co-op is nieuw in dit deel en een goede toevoeging aan het spel. Door samen met iemand anders te spelen, komen er vele mogelijkheden bij om een missie aan te pakken. Denk bijvoorbeeld aan één iemand die een huis in sluipt om documenten te pakken, terwijl de ander vanaf een heuvel nieuwsgierige soldaten neerschiet. Dit voegt naast nieuwe tactische aanpakken ook een hoop hilariteit toe, een slimme zet van Rebellion. Naast de co-op is er ook een echte multiplayer toegevoegd, maar hierover zijn wij een stuk minder te spreken. Het spel is helaas gewoon niet helemaal geschikt voor multiplayer; het voelt als een kale toevoeging met een paar modi in een Tweede Wereldoorlog-setting. Gelukkig heeft Sniper Elite 4 genoeg aan zijn singleplayer en co-op om al een goede beoordeling te verdienen.