Doorgaan naar artikel
Inner Chains
Joost Klein Middelink
Joost Klein Middelink
Gameredacteur / Bordspellenredactiemanager / Eventmanager
Profiel

Conclusie

Inner Chains is een game die probeert eng te zijn en dat succesvol doet, maar helaas niet om de juiste redenen. De graphics lijken gedateerd en de schooter-elementen hadden afwezig kunnen zijn. De sfeer die de ontwikkelaars proberen neer te zetten is sterk. Echter komt niet elk element even goed uit de verf.

Inner Chains is een first-person horrorgame met shooter-elementen die zich afspeelt in een surrealistische wereld. Het spel is gemaakt door Telepaths Tree, een studio waar mensen werken die aan verschillende AAA games hebben gewerkt. Denk daarbij aan games zoals The Witcher 3, Gears of War en Dying Light. In Inner Chains moet je proberen te achterhalen wat er precies met de wereld is gebeurd. Je komt gedurende het spel bij bergen en gevaarlijke bossen, maar ook bij tempels en fabrieken waar lijken worden verbrand. Dit alles lijkt gebouwd te zijn door een mysterieuze sekte.

Inner Chains is erg vaag omtrent het verhaal. Je wordt na slechts een kort intro-filmpje direct in de game gegooid. Het eerste half uur zul je voornamelijk rondlopen en proberen te begrijpen wat er gebeurt en wat er van je gevraagd wordt. Het spel geeft namelijk geen hints. De enige hints die je krijgt zijn zwermen beestjes die je in de goede richting leiden en kleine blaadjes met daarop een vage taal. Qua gameplay is het spel niet heel sterk. Het is eigenlijk lopen van punt A naar B en onderweg wat monsters neerschieten. Onderweg kom je dan af en toe wat documenten tegen die niet heel duidelijk vertellen wat er nu precies aan de hand is.

Het schieten voelt ook niet soepel. Je hebt maar drie wapens en elk wapen voelt erg onnatuurlijk aan. Het eerste wapen dat je vindt is een soort elektrisch-wapen, maar deze veroorzaakt nauwelijks schade. Al doet het schudden van het beeld anders vermoeden. Het tweede wapen is sterker, maar voelt helaas alsof je iemand met een föhn probeert dood te blazen. Het schieten voelt niet echt thuis in het spel, omdat je de vijandelijke wezens ook makkelijk kunt ontwijken. Als je wilt, kun je de eerste paar levels met wapens lachend doorrennen. De wapens heb je in die levels alleen nodig bij kleine obstakels of puzzels.

Inner Chains

Inner Chains ziet er mooi uit. Bepaalde effecten en gebieden knallen van je scherm. Op bepaalde momenten lijkt het echter ook alsof het spel al tien jaar oud is. Ook verlopen de animaties niet altijd soepel. De sfeer komt wel goed tot zijn recht. Het gevoel van onbegrip en verwarring in een vreemde wereld voelt op zijn plek. Onduidelijk is of dit nu door de setting komt of door de vlakke gameplay. Inner Chains probeert interessant en eng te zijn, helaas komt dit zelden goed uit de verf vanwege de beperkte ondersteuning op het gebied van zowel graphics als gameplay. Op dit moment wordt er gewerkt aan VR-ondersteuning. Wellicht dat dit het spel wat spannender maakt. Momenteel slaat Inner Chains echter de plank een beetje mis.