review
Trainspotting 2

Trainspotting 2 is nu te koop op Blu-ray en DVD.

Tegenwoordig krijgen veel producties na lange tijd een vervolg. Het gaat hier vaak om bekende publieksfilms als Star Wars of Independence Day, maar ook kleinere producties komen voorbij. Zo is er ook Trainspotting 2, een vervolg op de baanbrekende film over Schotse heroïne-junkies. In 1996 schetste de toen nog onbekend regisseur Danny Boyle een intrigerend, schokkend portret op visueel verbluffende wijze. Helaas is het tweede deel niet zo baanbrekend, maar vooral een herhaling van eerdere zetten.

Twintig jaar nadat hij zijn vrienden beroofde na een grote drugsdeal, is Renton (Ewan McGregor) volledig afgekickt. Na een tijd in Amsterdam te hebben gewoond, brengen omstandigheden hem naar zijn thuis in Schotland. Hier blijkt dat er in de afgelopen decenia weinig is veranderd: Spud (Ewen Bremner) is nog steeds verslaafd, Simon (Johnny Lee Miller) is nog steeds crimineel en Begbie (Robert Carlyle) is nog steeds razend om wat er in het verleden is voorgevallen. Renton probeert er het beste van te maken en zijn vriend Spud te helpen, maar zijn oude vrienden koesteren nog wraak.

Foto: Tristar Pictures

Hoewel Robert Carlyle nog een James Bond-schurk speelde in The World is not Enough, moge het duidelijk zijn dat Ewan McGregor (Star Wars, Miles Ahead) de grootste carriére heeft gehad na de originele Trainspotting. Het lijkt alsof deze groei zich heeft vertaald naar dit vervolg, zijn personage is duidelijk het meest volwassen geworden. Alles om Renton heen voelt eigenlijk wat veel van hetzelfde. Als fan van het origineel valt dit te waarderen, maar eigen lijkt het allemaal wat te veel op nostalgie. Verwijzingen en hints naar de vorige film zijn volop aanwezig en het oppikken ervan is misschien ook wel essentieel om het verhaal optimaal te beleven.

Het gaat zelfs zo ver dat we zouden aanraden om de twee delen direct achter elkaar te kijken. Toch geeft het zeker een goed gevoel dat alle vertrouwde elementen aanwezig zijn; men doet in ieder geval geen afbreuk aan het origineel, zoals ook vaak het geval is bij late vervolgen. Het is interessant dat Danny Boyle (Steve Jobs, Trance) de twintig jaar oude productie zo trouw weet te blijven, maar iets meer originaliteit was wel gewenst geweest. We krijgen hier slechts fracties van, zoals een korte vermelding van Facebook en Twitter in de nieuwe versie van het bekende monoloog uit de eerste film. Met de consumentisme-satire van het eerste deel is dit een gemiste kans, maar dit maakt Trainspotting 2 nog geen slechte film.