review
Soma

Als Prey en Amnesia met elkaar gemixt zouden worden, zou Soma wel eens het eindproduct kunnen zijn. De ontwikkelaars van bekende survival horror-game Amnesia brachten een nieuw meesterstuk uit in 2015 die opnieuw angst moest inboezemen bij fans. Voor de Xbox One is er nu ook een versie uitgebracht samen met een update voor alle platformen. Weet deze horror opnieuw dezelfde beknellende gevoelens te geven? Dat lees je in deze review.

Net zoals bij de PlayStation 4- en pc-versies beland je in hetzelfde plot. Simon Jarett doet mee aan een onderzoek en ondergaat een scan van zijn hersenen. Zodra hij zijn ogen opent, is hij plots op een vreemde plek belandt die veel weg heeft van een ruimteschip. Niet veel later is de conclusie dat hij op de Pathos II is, een onderwaterfaciliteit die compleet verlaten is en in een staat van instorten is. Met hulp van Catherine probeert hij uit te zoeken wat er gebeurt is en hoe hij hier terechtkwam. Ondertussen jagen gruwelijke wezens je constant op en komen steeds duistere geheimen aan het licht. Voor de rest van het plot moet je zelf de game ervaren, er worden namelijk behoorlijk wat thema’s aangesneden die gewetensvragen oproepen. Hoewel het plot erg eenvoudig is, worden vragen gesteld zoals wat het betekent om mens te zijn. Dit is een van de sterkste punten doordat de game hiermee zoveel meer wordt dan een survival horror.

In Soma herkennen we duidelijk de horrorstijl van Frictional games: je kunt niet vechten, maar enkel vluchten. Er dreigt constant gevaar van bizarre wezens en de enige manier om hieraan te ontsnappen is door te verstoppen of weg te rennen. Gelukkig is er dankzij de nieuwe update een extra optie voor diegene die het te eng vind. De ‘Safe Mode’ zorgt ervoor dat monsters je niet kunnen aanvallen, maar nog wel altijd verschijnen. Met of zonder deze optie blijft de game sowieso spannend. Het minimalistische geluid voegt hierbij toe doordat je je eigen voetstappen of ademhaling hoort. Het gevoel van claustrofobie wordt steeds sterker naarmate je door de donkere gangen wandelt of afstanden aflegt in de stille, diepe zee. Naast horror- en survival-elementen zitten er zo nu en dan puzzels in Soma, maar die hadden ze er beter uit kunnen laten. Vaak zijn ze te makkelijk en voegt het weinig toe behalve een korte afwisseling. Dat is jammer, want de game lijkt soms nogal repetitief door het vluchten en verstoppen.

Grafisch ziet alles er keurig uit. Vooral de kleine details is iets wat we zeker kunnen waarderen, zoals de gebouwen die op afstand onscherp zijn. Daardoor lijkt het alsof je echt diep in de zee aan het verkennen bent. Overigens gaat deze prestatie wel ten koste van de gameplay, want regelmatig kampt Soma met bevriezingen en frame-rates die flink onderuitgaan. Dit is soms zelfs zo erg dat op verschillende punten de game volledig bevriest voor een paar seconden. Dit probleem was eerder al zichtbaar op de PlayStation 4, maar het lijkt erop dat dit niet veel beter is geworden op de Xbox One.

Soma is een prima game voor diegene die Amnesia-horror nogmaals in zijn volle glorie wil herleven. Het verhaal is intrigerend en fantastisch en het beklemmende gevoel wordt zowel visueel als op gebied van audio goed versterkt. Jammer genoeg gaat dit ten koste van de soms wel herhalende gameplay en hardnekkige prestatieproblemen.