review
Twin Mirror

Twin Mirror is een avonturengame met een vleugje ‘choice matters’, iets waar ontwikkelaar Dontnod veel ervaring mee heeft gezien haar geschiedenis in Life is Strange en in het recente Tell Me Why. De ontwikkeling van Twin Mirror was wat turbulent: de game werd in 2018 aangekondigd, werd uitgesteld en veranderde naar een episodische game om weer terug naar een volledige game te gaan. Een kwalitatieve game kost soms meer tijd dan verwacht, maar met de goede reputatie van de ontwikkelaar hebben we geduldig gewacht. Het resultaat lees je in deze review.

Hoofdpersoon Sam is een journalist die terugkeert naar zijn geboorteplaats Basswood. Weliswaar met grote tegenzin, maar zijn goede vriend overleed in een auto-ongeluk en dus besluit Sam om een bezoekje te brengen aan de wake dezelfde avond. Overigens is Sam niet de enige met een hoop weerstand, al snel wordt duidelijk dat niemand in het dorp hem erg aardig vind. Dit heeft direct te maken met waarom hij vertrok uit Basswood. Enkele jaren geleden schreef hij een kritisch artikel over de gevaarlijke mijn, met als gevolg dat deze sloot en vele mensen werkloos raakten. Het wordt er niet veel beter op voor Sam, want hij komt gedurende de herdenking in een ruzie terecht en drinkt zoveel dat hij een blackout krijgt. Tot overmaat van ramp wordt hij de volgende ochtend wakker met een bebloed t-shirt. Iemand is dood, maar wie? En kan Sam zijn onschuld hiervan bewijzen?

Niet alleen de dorpsbewoners in Twin Mirror hebben een grondige hekel aan de hoofdpersoon. Het is als speler moeilijk om sympathie te hebben of ook maar enige motivatie om de rol van Sam in te nemen. Het helpt al niet mee dat Sams aanwezigheid ongewenst is, maar ook de persoonlijkheid van hemzelf is ongeïnteresseerd en alles behalve inspirerend. Hij lijkt erg weinig zin te hebben om naar Basswood te gaan, ook al is het voor een oude vriend. Wat het nog erger maakt is dat hij tijdens een herdenking van zijn beste vriend in een bargevecht komt en zoveel drinkt dat hij een blackout krijgt. Een ander aspect is dat Sam regelmatig spreekt met zijn zogenoemde ‘alter ego’, die een heel andere kijk heeft op zaken. Als gevolg geeft de game af en toe belangrijke beslissingen die impact hebben op het verhaal. Er zijn dan ook meerdere eindes die uitgespeeld kunnen worden, maar het is gewoon lastig om hiervan te genieten doordat de game op andere plekken tekortschiet. In een later stadium van de game leren we wat meer over Sam zijn verleden en zijn andere versie, maar het lijkt vrij kort door de bocht en van weinig toegevoegde waarde. We krijgen ook het idee dat tijdens de ontwikkeling besloten werd om bepaalde passages uit de game te halen.

De game beschrijft zichzelf als een avonturengame, maar het grootste deel van de tijd ben je als speler vooral bezig met conversaties aanknopen met de bewoners. Sommigen lijken een interessant achtergrondverhaal te hebben, maar zijn te weinig aanwezig in de game. Nog veel vervelender is de toevoeging van personages die vrijwel niets toe te voegen hebben aan de game, hoewel je wel wordt gedwongen met hen te praten. Het lijkt er een beetje op alsof de game met zinloze conversaties wordt opgevuld, wat tot grote ergernis leidt. Er zijn nog wel mysterie- en puzzel-elementen, waar we Sams ‘mind palace’ betreden om situaties te reconstrueren. Dit is een van de unieke aspecten van de game, wat er een detective-draai aan geeft. Echter, daagt dit je niet als speler uit om logisch te beredeneren en deducties te maken aan de hand van informatie, maar is het vooral een kwestie van combinaties proberen tot je de juiste vindt.

Hoewel we met veel vertrouwen uitkeken naar Twin Mirror gezien het succes van Dontnod in deze type games, zijn we nu wel duidelijk teleurgesteld. Twin Mirror schiet eigenlijk overal wel te kort: een niet-inspirerende hoofdpersoon, bij-personen krijgen te weinig aandacht of doen er niet toe en de gameplay is te langdradig. Dat is erg jammer, want wat wel goed aan de game is, is de onverwachte twist in het verhaal. Het verhaal had wat langzamer kunnen opbouwen naar de climax, zodat Basswood en haar inwoners meer aandacht hadden kunnen krijgen. Dat had het spel veel meer als een mysterie laten overkomen. Voor een game die in ongeveer vier à vijf uur uitgespeeld kan worden, is de prijs van €28,99 erg duur.