Doorgaan naar artikel
One Hand Clapping
Joost Klein Middelink
Joost Klein Middelink
Gameredacteur / Bordspellenredactiemanager / Eventmanager
Profiel

Conclusie

One Hand Clapping is momenteel een tof concept dat niet helemaal lekker uit de verf komt. De afwerking van het gebruik van de stem werkt niet helemaal ideaal waardoor we dit constant moesten aanpassen. Ook verwacht de game dat je redelijk zuivere tonen langduriger kunt halen, wat voor sommige spelers misschien niet te doen is.

One Hand Clapping is een aankomende platformer die iets unieks probeert, namelijk het gebruik van de stem van de speler inzetten als spel-concept. De game verschijnt 10 juni in Early Access op pc en moet later dit jaar verschijnen voor PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch, pc, Google Stadia en mobiele apparaten. Wij mochten het spel al eerder uittesten. Lees hier over onze bevindingen met deze game.

One Hand Clapping

Het spel start de sfeer met een grimmige stad waar ons hoofdpersoon door middel van zingen licht in de duisternis brengt. We worden achtervolgd door zwarte blobjes met ogen. Ze doen ons geen kwaad, maar houden wel de kracht van onze stem tegen, waardoor we niet verder kunnen. Puzzelgewijs leer je zo de voorwaarden van de vele puzzels kennen, want dat is de essentie van het spel: je moet platformen en puzzels oplossen door jouw stem te gebruiken. In het begin doe je dit nog puur door geluid te maken en al vrij snel door verschillen in toonhoogtes te gebruiken. Dit unieke concept nodigt een hoop unieke puzzels uit waar je goed over moet nadenken hoe je ze aanpakt.

Zo moet je bijvoorbeeld hoge en lage tonen gebruiken om het personage te bewegen, objecten te verplaatsen of platforms te bouwen om verder te komen. Afhankelijk van hoe zuiver je zingt, voelt het vreemd en uniek aan om levels door te gaan terwijl je je stem gebruikt. Zeker omdat het personage in het spel een echo laat horen van wat je zingt, voelt het enigszins onwennig aan. Zo lijkt het alsof jij dat personage bent, een leuk detail.

One Hand Clapping

One Hand Clapping bevat gelukkig instellingen om de gevoeligheid en de toonladder aan te passen zodat dit het beste past bij jouw eigen stem. Toch merkten we dat dit niet helemaal afgestemd is, want we moesten regelmatig deze instellingen opnieuw aanpassen om optimaal resultaat te boeken. Wellicht lach het aan de stem, maar het kwam nogal onhandig over. Ook vraagt het spel soms een lange adem of constante toon om verder te gaan, maar wij merkten dat de foutmarge hier heel laag op was, waardoor het soms even duurde voor de game onze stem accepteerde. Tegen die tijd waren we al allerlei hoogtes, volumes en dergelijke aan het proberen en dat frustreert snel. Er zijn misschien spelers die dit niet goed of zuiver kunnen en kunnen zodoende het spel eigenlijk niet spelen.

Ook moet je eigenlijk een noise-cancelling koptelefoon gebruiken voor dit spel of het volume van One Hand Clapping enorm hoog zetten, want doordat je constant zingt en tonen maakt, hoor je nauwelijks meer de geluiden uit de game. Dat is best jammer, want de echo die ons hoofdpersonage laat horen is daarmee lastig te horen, net als de omgevingsgeluiden die de sfeer neerzetten. Zodoende hoor je vooral je eigen stem terwijl je de puzzels afgaat. Ook betekent dit dat je One Hand Clapping dus niet rustig en stil kunt spelen, want je moet altijd geluid maken.

Wellicht worden deze punten nog geadresseerd in toekomstige updates, aangezien de game nog niet officieel verschenen is, maar momenteel voelt One Hand Clapping toch wat onwennig aan. Het is een tof concept en er zijn zeker momenten dat je verbijsterd staat van de manier hoe alles verwerkt is, maar de afwerking frustreert eerder dan dat het plezier oplevert, waardoor het helaas nu nog aanvoelt als een uitgebreide techdemo.