Doorgaan naar artikel
Jeffry’s top 3 van 2021
Jeffry van Geel
Jeffry van Geel
Eigenaar / PR / Sales / Community-manager
Profiel

Op de laatste dagen van het jaar blikken we terug op 2021. De gameredactie doet dit door een aantal persoonlijke top 3’s met jullie te delen. Lees hier Jeffry’s top 3 van 2021:

1.

The Legend of Zelda: Skyward Sword HD

Als liefhebber van de Zelda-franchise (van het eerste uur) is ieder nieuw spel voor mij weer iets om naartoe te leven. Zo was dat ook ongeveer tien jaar geleden met TLOZ: Skyward Sword. Het spel kende toen bij mij echter flink wat frustraties en bleef lang de enige niet uitgespeelde maingame in de franchise.  Daarmee was het uiteindelijk geen echt slechte game toen, maar bleken de motion-controls mij gewoon niet zo goed te liggen. Gelukkig kregen we dit jaar de kans het spel opnieuw te proberen, maar dan zonder beweging (als je dat wilde).

Misschien wel het meest opmerkelijke was, dat ik achteraf juist vooral heb gespeeld met motion-controls. Dit toont aan dat Nintendo echt een stap heeft gezet in dit spel. En waar ik in Breath of the Wild toch vooral de dungeons en een groot wapenarsenaal mistte, had dit spel dat wel. Eigenlijk is TLOZ: Skyward Sword HD dat wat Breath of the Wild voor mij had moeten zijn en daardoor een game waar ik van heb genoten. Natuurlijk is het, zeker achteraf gezien, jammer dat er in dit jubileumjaar geen nieuwe titel is verschenen, maar TLOZ: Skyward Sword HD weet die honger net genoeg te stillen (samen met het verschijnen van TLOZ: Ocarina of Time voor Nintendo Switch Online), om nog een jaar op een nieuwe titel te wachten.

review
The Legend of Zelda: Skyward Sword HD

2.

Ratchet & Clank: Rift Apart

Ik moet heel eerlijk toegeven dat ik ondanks meerdere verwoede pogingen, nooit een Ratchet & Clank uit heb gespeeld. Toch vond ik dat ik als fan van het actie-/avonturen-genre de franchise een kans moest geven en die kans deed zich voor afgelopen jaar. Waar zoals vaak bij nieuwe consoles het in het begin qua nieuwe games nog wat rustig is, was dit ook bij de PS5 het geval. Ratchet & Clank: Rift Apart was dan ook de perfecte kans om de console weer aan te slingeren. Al snel bleek ik verslingerd aan het spel en speelde ik het in enkele dagen uit.

Wat mij vooral overtuigde in Ratchet & Clank: Rift Apart was de combinatie van snelle gameplay, toffe graphics, goede besturing en de flinke dosis humor die het spel met zich meebracht. Het enige waarom het voor mij net niet de eerste plaats heeft behaald is dat TLOZ: Skyward Sword HD ook nog eens een zeer sterk verhaal heeft. Het verhaal van Ratchet & Clank: Rift Apart is niet slecht, maar de nostalgie van Zelda is iets dat mij persoonlijk net wat meer trekt.

review
Ratchet & Clank: Rift Apart

3.

Metroid: Dread

Wat voor Ratchet & Clank geldt, geldt ook voor de Metroid-franchise. Ik had voor dit jaar nog nooit een deel uitgespeeld. Sterker nog, ik had nog nooit een deel echt gespeeld. Toch kreeg ik Metroid: Dread voor mijn neus om te reviewen met als reden dat ik ook de Nintendo Switch OLED mocht uitproberen. Dat bleek geen straf te zijn, want het spel overtuigde direct. De enorme spanning was direct voelbaar en werd goed opgebouwd.

Sterk is ook de manier waarop je steeds een beetje sterke wordt en dus verder geraakt in het spel. Persoonlijk had ik als nieuweling wel wat moeite omdat je bijna nooit echt tips krijgt over waar je heen moet (en aangezien ik het spel voor de release speelde bood internet ook geen uitkomst), maar dat is ergens ook wel weer de charme van Metroid: Dread.

review
Metroid Dread

Spellen die de top 3 net niet gehaald hebben: