review
Dawn of the Monsters

Mocht je ooit geïnteresseerd zijn in het verslaan van gigantische monsters terwijl je zelf een reus bent, kan je deze droom waarmaken met Dawn of the Monsters. In deze beat-em-up-game ga je de strijd aan met intergalactische indringers met een viertal robotten en monsters in je arsenaal. Lees hier onze review.

Dawn of the Monsters is in de kern een beat-em-up, waarbij je van links naar rechts loopt terwijl je vijanden in elkaar beukt. De vijanden zijn in dit geval buitenaardse beesten die de aarde willen vernietigen en het is aan jouw elite groep om hen te stoppen. Je hebt twee robotten en twee monsters tot je beschikking om ze te slopen. Je kan alleen spelen of met een vriend, dus je kan niet alle vier strijders tegelijk spelen.

Elk speelbaar wezen beschikt over de basismoves zoals normaal of sterk slaan, ontwijken en wat speciale vaardigheden. Denk daarbij aan unieke aanvallen zoals een grote explosie, laserstralen of het uitdelen van een zeer krachtige beuk. Als je met elk wezen een level hebt gedaan, weet je meteen welk personage jouw voorkeur heeft en raak je de anderen nauwelijks meer aan. Het is ietwat jammer, aangezien ze qua uitstraling ze wel interessant zijn. Er is alleen geen reden om een wezen te spelen met nauwelijks bereik, als je ook voor een robot met enorme laser kan kiezen. Het lijkt daarom wat uit balans te zijn.

De levels zijn vooral stedelijke gebieden waarbij je gebouwen, monumenten en grote snelwegen kan slopen terwijl je de buitenaardse monsters probeert te stoppen. Elk level bestaat uit een paar gevechten met wezens met een sterke eindbaas aan het einde. De levels lijken in het begin erg op elkaar, waardoor dit niet bijster interessant is, maar later begint er wat meer variatie te komen.

Tussen de levels door speel je allerlei upgrades vrij die je kan toekennen aan je personages, al is de kans groot dat je alleen je favoriete vechter alle kracht toekent. Deze verbeteringen variëren van meer levenskracht of betere bescherming, tot simpelweg meer vernietiging kunnen aanrichten. Het aanpassen van deze krachten is leuk om per level te bekijken, maar uiteindelijk heeft het maar weinig impact.

Dawn of the Monsters is zodoende best een vermakelijk spel, zeker met een vriend of vriendin, maar biedt weinig echt interessants om langere sessies te blijven houden. Het is leuk om even tussendoor te spelen, maar al snel voelt het spel repetitief, omdat de vechters buiten de kleinere upgrades om geen echte verbetering krijgen. Je bent dus hoofdzakelijk met je favoriete vernietiger dezelfde aanvallen aan het uitvoeren terwijl je door de levels heen loopt. Toch voelt het bevredigend om alle monsters van je af te meppen met de flitsende aanvallen, ondanks de oppervlakkige gameplay.