review
Ticket to Ride: San Francisco

De Ticket to Ride-spellen nemen je mee op reis langs allerlei gebieden in Amerika, Europa en Azië. Eerder kwam Ticket to Ride: Amsterdam uit, een spel in de stedencollectie van de serie, die wij mochten reviewen. Hier kan je lezen wat wij ervan vonden. Zo komt nu ook Ticket to Ride: San Francisco uit, waarbij je door de welbekende stad in Californië gaat strijden om de meeste punten. Lees hier onze review over dit bordspel.

Foto: Joost Klein Middelink

In de kern van Ticket to Ride moet je routes aanleggen tussen twee plekken op de kaart. Om je treintjes neer te mogen zetten tussen twee steden, moet je kaarten verzamelen van een bepaalde kleur zodat je die route kan leggen. Een joker-kaart kan je inzetten als elke kleur en sommige routes hebben ook een joker nodig om überhaupt te mogen leggen. Jouw tegenstanders zijn ook bezig met het uitplannen van de route en er is een kans dat zij jouw route, inpikken waardoor je om moet rijden.

Met de kaart van San Francisco ga je langs bekende plekken uit de stad zoals Alcatraz, Golden Gate Bridge, Pier 39, The Painted Ladies en nog veel meer. De treintjes die je neerzet zijn de iconische kabelbaantrams die vroeger veel werden gebruikt en nu vooral een toeristische attractie zijn. Wat uniek is voor deze versie van Ticket to Ride is dat spelers fiches kunnen verzamelen op verschillende plekken die doen denken aan attracties die bezocht zijn. Door meerdere van deze te sparen, stapelen de punten langzamerhand op waardoor op het einde spelers die ogenschijnlijk weinig punten hebben, ineens vooraan kunnen staan.

Foto: Joost Klein Middelink

Wat wij wel heel storend vonden, was het lettertype. Door de rommelig ogende vormen en de combinatie van achtergrond en kleurgebruik zijn de letters niet altijd goed te lezen, zeker niet ondersteboven. Dit kan de speelduur flink beïnvloeden, zeker als er andere factoren zijn zoals belichting of afstand. Over speelduur gesproken, de verwachte speelduur van een potje Ticket To Ride: San Francisco is volgens de doos ongeveer vijftien minuten. Zelfs buiten het opzetten voor vier spelers duurde ons potje lachend een uur doordat niet iedere speler á la minute direct zijn of haar treintjes neerzet, maar soms even nadenkt over de positie. Het is dus niet echt een spelletje voor even kort tussendoor, ondanks dat de doos wel deze indruk wekt.

Uiteindelijk is Ticket To Ride: San Francisco best een leuke toevoeging voor de spellenkast omdat het treintjesspel leuk blijft en het nieuwe element van de fiches voor punten best interessant kan zijn. Alleen is de vraag hoeveel versies van het spel je in de kast moet bewaren, zeker omdat de variatie tussen de edities langzamerhand wat verminderd wordt. De locaties zijn iconisch en de kabelbaantrams zijn zeer herkenbaar, dus liefhebbers zullen gelukkig zijn, al zou de casual spellenspeler dus wellicht niet helemaal de meerwaarde zien.