preview
GC25: Yooka-Replaylee

Conclusie
Yooka-Replaylee lijkt een veel volledigere game dan het origineel en dat komt doordat Playtonic precies dat doet waar de community om vraagt. Nog altijd heeft het heel sterk de Banjo-Kazooie-vibes, maar het is zonder twijfel een modernere game.Met nog een kleine maand te gaan tot Yooka-Replaylee verschijnt, is het aftellen definitief begonnen. Eerder publiceerden we al ons interview met de makers van de game, maar we kregen ook de kans de eerste wereld van het spel te proberen. Weet de game wederom te overtuigen, of is een heruitgave echt overbodig?

De reden voor de heruitgave is duidelijk, de klassieke liefhebbers van spellen als Banjo-Kazooie zaten zeker op Yooka-Laylee te wachten, maar de modernere gamers hadden er een stuk meer moeite mee. Het spel was namelijk op alle fronten een moderne game, met de eigenschappen van een spel uit de jaren 90. Daarom besloot Playtonic, de studio achter het spel, dat het tijd is voor een remake. En dat is dut niet een remaster, maar echt een volwaardige remake waarbij alles opnieuw ontworpen en ontwikkeld is.
Het enige dat nog hetzelfde is, is het verhaal. Capital B, een bij met boze bedoelingen, heeft het One Book gestolen en wil hiermee het universum naar zijn hand zetten. Yooka en Laylee willen hier echter een stokje voor steken en gaan samen op avontuur. Dit avontuur brengt ze langs vele werelden die er allemaal natuurlijk net iets anders uitzien. Alhoewel het verhaal niet anders is, is de verhaalvertelling wel anders, hier hebben we echter tijdens de demo nog niets van gezien.

Grote veranderingen zitten hem in hoe de werelden gevuld zijn. Het aantal verzamelobjecten is namelijk verdubbeld en er is ook een munteenheid, de Q.U.I.D.S., toegevoegd. De wereld voelt hierdoor, omdat er ook op het gebied van vijanden en opdrachten wijzigingen zijn, veel levendiger aan dat die van het origineel. Dit heeft natuurlijk ook alles te maken met de grafische upgrade. De game is zoals gezegd volledig opnieuw gemaakt en voldoet aan de standaarden die je van een platformer in 2025 op de nieuwe consoles mag verwachten.
Een andere grote wijziging is dat je al je aanvallen en bewegingen direct hebt. In Banjo-Kazooie, de grote inspiratie voor dit spel, was het juist onderdeel van het spel dat je beetje voor beetje alles leerde. We hebben te kort gespeeld om te zeggen of dit echt een verbetering is, maar het voelde wel goed om gelijk al bepaalde zaken zoals een hogere sprong of zweefsprong te doen. Het spel speelde dan ook heel soepel en de gemiddelde platform-gamer zal al snel alles onder de knie hebben.
Het laatste dat ons opviel was de soundtrack die vanaf moment één Grant Kirkhope ademde. Wie niet beter zou weten en met zijn ogen dicht luistert, denkt vermoedelijk dat hij of zij naar Banjo-Kazooie-muziek luistert. De muziek is ook volledig opnieuw opgenomen door een orkest wat dit gevoel alleen maar ten goede komt.
Yooka-Replaylee moet zichzelf zeker nog bewijzen. Bij Yooka-Laylee kwamen de echte klachten ook pas bij de latere levels, maar het lijkt erop dat het Playtonic dit keer wel lukt om de game voor een grotere groep geschikt te maken. Zowel grafisch als qua muziek is het spel er enorm op vooruit gegaan en ook in de besturing zitten goede verbeteringen. Daarnaast voelt de wereld veel levendiger, wat tegenwoordig erg belangrijk is. Wij zijn heel benieuwd naar deze remake, maar hebben er vooralsnog veel vertrouwen in!