Doorgaan naar artikel
Little Nightmares III
Thom van den Hork
Thom van den Hork
Hoofdredacteur
Profiel

Conclusie

Little Nightmares III is geen slechte game, maar het voelt allemaal alsof je het vaker hebt gedaan. Gelukkig maken de prachtige locaties veel goed, maar er had veel meer ingezeten.

Het is al meer dan vier jaar geleden dat Little Nightmares II van Tarsier Studios verscheen. Vlak daarna werd bekendgemaakt dat ze niet aan de opvolger zouden gaan werken, omdat de studio werd overgenomen door de Embracer Group. Uitgever Bandai Namco moest dus op zoek naar een nieuwe ontwikkelaar voor Little Nightmares III en die hebben ze gevonden in Supermassive Games. De Britse ontwikkelaar is vooral bekend geworden door games als Until Dawn, The Quarry en The Dark Pictures-serie. Genoeg ervaring dus, maar hebben ze ook iets weten te maken van Little Nightmares III? Je leest het in deze review.

Little Nightmares III draait om Low en Alone, die samen een uitweg proberen te vinden uit de nachtmerrie waarin ze zijn beland. Samen trotseren ze vier verschillende locaties: The Necropolis, The Candy Factory, The Carnevale en The Institute. Net zoals in de vorige games wordt het verhaal verteld door korte cutscenes. Er wordt geen gebruikgemaakt van dialogen, dus het is niet altijd duidelijk wat er nu precies gaande is. Zelfs na het voltooien van de game, was het nog niet helemaal duidelijk wat er precies was gebeurd. Datzelfde gevoel hadden wij overigens ook bij de vorige games, dus het hoort een beetje bij de Little Nightmares-serie.

Net zoals de vorige games is Little Nightmares III een puzzelplatformer. Je bent hoofdzakelijk bezig met het lopen door tunnels, wegtrekken van houten planken, rennen en springen. In vergelijking met voorgaande games, lijkt er dit keer een stuk minder variatie in de gameplay te zitten. Voor ons gevoel hebben wij wel vijftig stukken hout moeten wegtrekken en dertig luiken moeten openen. Ook zijn de puzzels nooit echt moeilijk en doe je bijna alles op gevoel. Kom je ergens niet bij? Kijk om je heen of je iets kunt vinden waar je op kunt staan. Moet je om een vijand heen, maar word je steeds betrapt? Kijk of je voor een afleiding kunt zorgen. Het zijn dezelfde puzzels die je al veel vaker hebt gedaan in de vorige delen en dat is vooral van toepassing bij de eerste drie locaties. Pas bij de laatste locatie, The Institute, wordt iets nieuws geïntroduceerd. Door het vinden van een bepaald voorwerp, krijg je een andere kijk op de wereld. Hierdoor worden deuren die eerst gesloten waren, geopend, maar ook zorgt het voor een ondergrond waar eerst een groot gat was. Het is jammer dat de eerste drie locaties zo weinig variatie bevatten, want dat maakte het een klein beetje saai in het begin.

In Little Nightmares II was je voor het eerst niet alleen en werd je bijgestaan door Six. In dit nieuwste deel ben je wederom met z’n tweeën, maar nu kun je voor de eerste keer ook samen spelen. Wat Supermassive Games wel goed heeft gedaan, is dat beide personages een ander voorwerp hebben. Low bezit een boog en Alone beschikt over een sleutel. Het maakt dus wel degelijk uit wie je kiest, want Low kan niet wat Alone kan en andersom geldt dus precies hetzelfde. Hierdoor zou je de game dus twee keer kunnen spelen en krijg je een andere ervaring. Helaas zijn de puzzels niet zo heel ingewikkeld en zullen ze je de tweede keer helemaal niet in de weg zitten. Indien je besluit de game alleen te spelen, dan wordt het andere personage bestuurd door de computer. Het is dus een leuke nieuwe optie, maar niet verplicht.

Hoewel de gameplay een beetje tegenvalt, doet het dat op audiovisueel gebied absoluut niet. De verschillende omgevingen zijn echt prachtig en soms loop je gewoon maar een beetje rond om het allemaal in je op te nemen. Hoewel de meeste locaties behoorlijk donker zijn, is er wel heel veel aandacht besteed aan de details. Dit valt vooral op wanneer je de zaklamp gebruikt en alles eens goed bestudeerd. Nu zijn wij persoonlijk geen echte fan van een fotomodus, maar als er een game is die het zou kunnen gebruiken, dan is het Little Nightmares III wel. Ook de muziek en geluiden dragen enorm bij aan de beleving. Het speelt zich natuurlijk allemaal af in een nachtmerrie en daar horen enge muziek en geluiden bij. Alles past echt perfect bij elkaar en op dat gebied is het genieten geblazen.

Little Nightmares III laat ons een klein beetje teleurgesteld achter. Als dit de eerste game in de franchise was geweest, waren wij waarschijnlijk enorm positief geweest. Helaas voelt het nu aan als iets dat je al veel vaker hebt gedaan. Ook zit er wat ons betreft niet genoeg variatie in de gameplay, waardoor het in het begin zelf een beetje saai kan zijn. Gelukkig maken de prachtig omgevingen veel goed, maar het had echt veel beter kunnen zijn.

Little Nightmares III is voor deze review gespeeld op de PlayStation 5. De game is verder verkrijgbaar voor Xbox Series X|S, Nintendo Switch 2, PlayStation 4, Xbox One, Nintendo Switch en pc.