review
Metroid Prime 4: Beyond
Conclusie
Metroid Prime 4: Beyond is een prachtige terugkeer van onze favoriete premiejager. Qua muziek, sfeer, gameplay en beleving is het geweldig. Toch laat het verhaal veel vragen achter en zijn er bepaalde keuzes gemaakt waardoor de game toch een lichte bittere nasmaak achterlaat.Metroid Prime 4: Beyond verschijnt eindelijk op 4 december. Na lange jaren gewacht te hebben, mochten wij de afgelopen tijd al vroeg met de game aan de slag. In deze review kan je meer lezen over onze avonturen en wat we ervan vinden. Hou er rekening mee dat er mogelijk wat lichte spoilers in ons verhaal zitten, al doen we dit alleen om wat context te geven aan de loop van het avontuur.
Inmiddels hebben we de beleving aan het begin van de game al gedeeld, deze kan je teruglezen in onze preview van de game, maar voor diegene die het voor zichzelf zo min mogelijk wilde verpesten, komt hier een algemene introductie. De Metroid Prime-serie speelt zich af tussen het eerste en tweede deel van Metroid waarbij de titulaire metroid-wezentjes nog bestaan en de Space Pirates nog steeds op zoek zijn naar manieren om zichzelf sterker te maken en het universum het leven zuur te maken. Aan het einde van het derde deel, inmiddels achttien jaar geleden verschenen, maar toch kleine spoilers, werd Dark Samus verslagen en de bron van Phazon (het kwaadaardige goedje dat de werelden vervuilde) vernietigd tot we op het einde zagen dat Sylux achter ons aan vloog. Dit deel draait dus om wat daarna gebeurde en het is duidelijk dat Sylux zijn eigen metroids heeft ontwikkeld die vijanden kunnen overnemen en beheersen. Ook is hij op zoek naar een bijzonder artefact dat hij wil gebruiken voor kwaad. Samus moet dit aftefact beschermen, maar na een mysterieuze explosie ontwaakt ze op een vreemde planeet waar de rest van dit avontuur afspeelt.
Tijdens dit avontuur probeert Samus zowel een manier te zoeken om te ontsnappen van de onbekende plek, als de geschiedenis te ontdekken van de geheimzinnige Lamorn. Deze levenssoort bezit psychische krachten en zocht naar een manier om hun kennis en geschiedenis te laten voortbestaan, waarbij Samus “De Uitverkorene” is en deze missie mag volbrengen. Door middel van deze nieuwe psychische vaardigheden die Samus krijgt en ontdekt gaat ze op zoek naar een manier om van deze planeet af te komen. Om dat te doen kan ze de Master Teleporter gebruiken op Chrono Tower, waar de laatste Lamorn zich mogelijk bevindt, maar de Teleporter heeft vijf sleutels nodig, die beschermd worden door vijf wezens. Onze missie is dus duidelijk.
Zoals we gewend zijn van de Metroid Prime-serie ga je rondlopen door de prachtige en sfeervolle gebieden, ondersteund door toffe muziek, om zo voortgang te boeken, upgrades te ontdekken en steeds verder te komen. Dit is in Metroid Prime 4: Beyond niet anders, want we komen langs een florissante jungle, een stormachtige fabriek, een actieve vulkaan, een onderzoeksstation op een ijsberg en een mysterieuze mijn. Deze vijf gebieden voelen prachtig aan, waarbij de omgevingen haast hun eigen verhaal vertellen, de muziek goed sfeervol is en we helemaal in de flow komen.
Ondanks de pracht voelen deze gebieden lineairder dan in eerdere Prime-games en echt grootste puzzels blijven vaak uit. Waar je voorheen meerdere vertakkingen had waar je regelmatig voor moest terugkeren, ga je in Prime 4 soms net voorbij de voordeur om een voorwerp te pakken om zo een nieuw gebied in te kunnen, of kom je later hooguit terug voor een paar upgrades waar je een vaardigheid voor nodig had die je nog niet hebt. Ook daar zit er vaak geen puzzel achter, maar liggen de upgrades er gewoon na je gebruik van nieuwe vaardigheden. Het is niet helemaal passend voor Metroid-games, maar de algemene beleving blijft gelukkig wel tof.
De vijf gebieden worden verbonden door de grote Sol Valley, een enorme zandvlakte met hier en daar een interessant punt waar je optionele upgrades en groene kristallen kan vinden. Deze groene kristallen kunnen Samus sterkere kracht geven als je er gedurende je avontuur genoeg van verzamelt en hiermee bewaar je de kennis van de Lamorn. Nu is de vlakte te groot om te voet alles te ontdekken, maar gelukkig is daar de oplossing voor. Niet lang in ons avontuur krijgen we Vi-O-La, de motor die we meerdere keren in trailer voorbij zagen komen om deze woestijn mee te begaan.
Het rondrijden op Vi-O-La is in eerste instantie wel grappig, zeker bij het oefenen waanden we ons even in een F-Zero-game, maar gezien je dit heel veel gaat doen, voelt de Sol Valley toch te leeg. Je bent veel door de enorme leegte aan het rijden. Soms breek je een kristal of val je een vijand aan, maar uiteindelijk wil je gewoon van A naar B gaan. Onderweg komen her en der kleine shrines tevoorschijn met een upgrade, meestal kan je hier pas later naartoe waardoor je veel simpelweg rondrijdt. Nadat we de eindcredits zagen rollen, voelt het alsof we bijna de helft van de tijd gespendeerd hebben buiten de grote gebieden, iets wat jammer is omdat die vijf werelden juist geweldig aanvoelen, ondanks je daar ongeveer dezelfde vijanden gaat tegenkomen.
Als we nog een puntje van kritiek mogen hebben dan is het wel de toevoeging van de NPC’s. Niet zozeer de aanwezigheid ervan, ondanks dat het de geïsoleerde sfeer van Metroid wat onderuit haalt, maar eerder de manier waarop. Bijvoorbeeld is Myles MacKenzie een wat onhandige nerd die ongemakkelijk overkomt, vooral door enkele van zijn uitspraken. Deze zijn bedoeld om de game wat luchtiger te maken en wat humor te verwerken in het spel, maar dit komt zelden echt lekker tot zijn recht. Vooral later in het spel wanneer je meer NPC’s hebt toegevoegd aan je basiskamp (elk groot gebied heeft een NPC die je ontmoet), krijg je regelmatig radioberichten over waar je naar toe kan gaan. Dit is overduidelijk je volgende doel en het is jammer dat Nintendo ons soms niet lekker heeft laten ontdekken zonder een grote gele marker te zetten op je volgende doel. Dat is immers de kracht van een Metroid-game: het zelf ontdekken en het gevoel van euforie dat je zelf hebt bedacht hoe iets opgelost moet worden of waar je verder kon komen met je nieuw verkregen upgrades.
Daarnaast laat het spel verhaaltechnisch wat te wensen over. Waar de eerste drie Metroid Prime-spellen een trilogie vormden en elk deel ook zijn eigen verhaal had met begin en eind met een overkoepelend geheel, lijkt Metroid Prime 4: Beyond vooral een voorzet te doen voor komende delen. Dit deel laat heel veel vraagtekens of losse eindjes achter, waardoor het einde toch wat onbevredigend aanvoelt ondanks de vele toffe gevechten richting de afsluiting toe. We hebben nog niet alle eindfilmpjes vrijgespeeld, maar we vermoeden dat deze niet ineens het antwoord zijn op al onze vragen.
Nu lijkt het alsof we enorm kritisch zijn en het spel zelf niet erg leuk is, maar laten we niet vergeten dat dit in de kern wel een goede game is. Omgevingen zijn geweldig en adembenemend, de gevechten met bazen zijn intens, de creatieve upgrades dagen je uit slim om te gaan met je vaardigheden en de basis van het verhaal is erg mysterieus en nodigt uit om op ontdekking te gaan. Samus krijgt hierbij steeds informatie en flashbacks naar het verleden, met wat knipogen richting de origine van Sylux, de Lamorn en meer. De game is gewoon een hele ruwe diamant. Het is zeker niet waardeloos, maar als liefhebber van de serie gewoon niet helemaal de kwaliteit en eer die de serie verdient.
Metroid Prime 4: Beyond is uiteindelijk op heel veel momenten een prachtig spel van jewelste waarbij zowel gedacht is aan de fans die sinds de release van het derde deel achttien jaar geleden halsreikend uitkijken naar een vervolgdeel, maar ook nieuwkomers van de serie worden uitgenodigd om op grote schaal te genieten. De keuze om Retro Studios de serie weer te laten herrijzen, laat weer zien dat de ontwikkelaars hart en ziel in de game hebben gestoken op allerlei fronten. Qua sfeer, muziek, gameplay en beleving schittert het spel en is het puur genieten. Toch is het spel niet smetteloos door verschillende keuzes en voelt het als een volledig losstaand geheel toch wat tekortkomend, alsof het iets minder het Metroid-DNA draagt. Verhaaltechnisch lijkt dit eerder de voorzet voor wat er nog komen gaat dan een eigen afgesloten hoofdstuk. Laten we hopen dat Nintendo de losse eindjes netjes oppakt en ons niet vele jaren met vraagtekens laat zitten.
Voor deze review is Metroid Prime 4: Beyond gespeeld op de Nintendo Switch 2. Het spel is ook verkrijgbaar voor de Nintendo Switch.